ဆရာမႀကီး ဝင္ဒီေလာ႐ံု ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုျခင္း

အိမ္စည္စိုးစံ ေမးျမန္းသည္။

ျမန္မာျပည္ဖြားတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ႏိုင္ငံတကာစာေပေလာကတြင္ ထင္ရွားသည့္ ဆရာမႀကီးဝင္ဒီ ေလာ႐ံုသည္ ၿပီးခဲ့သည့္လအတြင္း က သူမ၏စာအုပ္ျဖစ္သည့္ ‘ဝမ္တိန္ အသြားလမ္း’ စာအုပ္ကို ျမန္မာ ဘာသာျပန္အျဖစ္ ထုတ္ေဝသည့္ အေနျဖင့္ မိတ္ဆက္ပြဲအခမ္းအနား   ႏွင့္ စာေပမိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ ျပဳလုပ္ သည့္ စာေပစကားဝိုင္းအတြက္ ျမန္မာျပည္သုိ႔ ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ ဆရာမႀကီးဝင္ဒီေလာ႐ုံႏွင့္ေတြ႕ ဆံုခိုက္ စာေပဆိုင္ရာအေၾကာင္း အရာအမ်ားႏွင့္ ျမန္မာျပည္ကို ေရာက္ရွိသည့္ခံစားခ်က္မ်ားကို ေမးျမန္းေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါသည္။

►ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာမွ ျမန္မာ ျပည္ကို ေရာက္ခဲ့တာဆိုေတာ့ ဒီကို ေရာက္တဲ့အခါျဖစ္ေပၚတဲ့   စိတ္ခံစားခ်က္ကိုလည္း သိခ်င္ ပါတယ္ရွင္။

ျမန္မာျပည္လာေတာ့ စိတ္ ပ်က္စရာေတြလည္း အမ်ားႀကီး ေတြ႕တယ္။ ေကာင္းတာေတြလည္း အမ်ားႀကီးေတြ႕တယ္။ ေရခြက္ တစ္ခြက္က တစ္ဝက္ျပည့္ေနတာ လား တစ္ဝက္လိုေနတာလားေပါ့။ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္မေကာင္း စရာေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိေသး  တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီး ကတည္းက လူေတြကေမွ်ာ္လင့္ တာ ခ်က္ခ်င္းအားလံုးေကာင္း သြားမယ္ဆိုၿပီး မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ အဲဒီက တည္း ကြၽန္မသိတယ္။ အခု ေတြ႕ေတာ့ ကြၽန္မေတြးတာ မွန္တယ္ေပါ့။

►ဆရာမေရးတဲ့ စာအုပ္ေတြက ျမန္မာ ဘာသာျပန္အေနနဲ႔လည္း ထြက္ေနတယ္ဆိုေတာ့ ဆရာမ ကိုယ္တိုင္ေရာ စာအုပ္ေ တြေရးတဲ့ အခါ ျမန္မာလို ကိုယ္တိုင္ေရးဖို႔ ေရာ စိတ္ကူးရွိမလား။

ျမန္မာလိုေရးေတာ့ ေရးခ်င္ တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မေနတာ က အမ်ားအားျဖင့္ ႏိုင္ငံျခား မွာပဲေနခဲ့တယ္။ အားထုတ္ခဲ့ရ တာက အဂၤလိပ္လိုေရးတာပါ။ အဲဒီလိုလုပ္ခဲ့ရတယ္။ ျမန္မာလိုက ေတာ့ ေရးဖို႔ျဖစ္ႏိုင္မလားမသိဘူး။ ကြၽန္မလည္း ျမန္မာဘာသာ ကိုသိပ္ၿ ပီးေတာ့ ေလးစားတယ္။ သိပ္ၿပီးေတာ့ ခက္တဲ့ဘာသာပါ။ အဲဒီေတာ့ ကြၽန္မစိုးရိမ္တယ္။ ျမန္မာလိုေရးလိုက္ရင္ အဆင့္ အတန္းက ဘယ္လိုျဖစ္မလဲဆိုၿပီး စိုးရိမ္တယ္။ ေရးေတာ့ေရးခ်င္ ပါတယ္။

►ဆရာမအေနနဲ႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ား စြာၾကာမွ ျမန္မာျပည္ကိုေရာက္တာ ဆုိေတာ့ ဒီကျပန္သြားရင္ ျမန္မာ ျပည္မွာ ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရ တာေတြကို စာျပန္ေရးဖို႔ရွိမလား ဆရာမ။

အိမ္ျပန္သြားၿပီဆိုရင္ တစ္လ ေလာက္ဒီကအျဖစ္အပ်က္ေတြ ေဆြးေႏြးမႈေတြ၊ ေတြ႕ဆံုခဲ့ တဲ့သူ ေတြကိုေမးၾကတဲ့ ေမးခြန္းေတြ ကို ေမ့ဖို႔ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာ မယ္။ ဒီအခ်ိန္ကလည္း ျမန္မာ ျပည္မွာသိပ္ၿပီး စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းတဲ့အခ်ိန္ အမ်ားႀကီးျဖစ္ ေန တယ္။ အမ်ားႀကီးလည္း   ေျပာင္းလဲေနတယ္။ အမ်ားႀကီး လည္း မေျပာင္းဘူး။ ျမန္မာျပည္က စာဖတ္ပရိသတ္ေတြက အခုလို  ကြၽန္မကို လက္ခံတာက သိပ္ၿပီး ေတာ့ ဆုအျမင့္ဆံုးလို႔ ထင္ေနမိ တယ္။ သိပ္ဝမ္းသာတယ္။ သိပ္ ကိုလည္းေက်းဇူးတင္တယ္။ ကိုယ့္ တိုင္းျပည္က လူေတြက ကိုယ္ေရး တဲ့ဟာကို အားေပးတာဆိုေတာ့ ေရးတုန္းကေတာ့ ဒီလိုဖတ္လိမ့္ မယ္လို႔ မေမွ်ာ္လင့္ထားဘူး။ အခု ျဖစ္လာေတာ့ အိပ္မက္လိုပါပဲ။အိမ္ျပန္ေရာက္သြားရင္ တစ္လ ေလာက္ျပန္ၿပီး စဥ္စားျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ ဒီကအေတြ႕အႀကံဳေတြကို စာျပန္ေရးဖုိ႔ေတာ့ ရွိပါတယ္။

►ဆရာမႀကီးအေနနဲ႔ ဒီႏိုင္ငံက လူ ငယ္ေတြကို ေျပာခ်င္တဲ့စကားရွိ ရင္လည္း ေျပာေပးပါဦး။

လူငယ္ေတြကို ေျပာခ်င္တာ ကေတာ့ သူတို႔ေတြအေနနဲ႔ ဒီျပင္ ႏိုင္ငံ ေတြမွာလည္း ဘာေတြ ေရး ေနတယ္ ဆိုတာကိုလည္း ဖတ္ရပါ မယ္။ သူတို႔ဖတ္တာ စာအုပ္ေတြ မဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုတာ သိပါ တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိစၥမရွိဘူး ဖတ္ရင္ၿပီးေရာ။ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ ေပၚ မွာ ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဆိိုရွယ္မီဒီယာမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ဖတ္ရင္ၿပီးေရာ။ အဲဒါ အေရးအႀကီးဆံုးပါ။ စာေရးတဲ့ အခါမွာ ကိုယ္သိတဲ့အေၾကာင္း အရာေတြတင္ မကဘဲ ကိုယ္တစ္ ေယာက္တည္းသိတဲ့ အေၾကာင္း အရာကိုလည္း ေရးပါလို႔ေျပာခ်င္ တယ္။

►ဆရာမအေနနဲ႔ ျမင္လိုတဲ့ ျမန္မာ ျပည္၊ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ျမန္မာျပည္ အေျခအေနကေရာ ဘာျဖစ္မလဲ ဆိုတာကိုလည္း သိခ်င္ ပါတယ္ရွင္။

လိုခ်င္တာကေတာ့ လွ်ပ္စစ္ ေကာင္းေစခ်င္တယ္။ ေနာက္ၿပီး သန္႔ရွင္းမႈေပါ့။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆို ေတာ့ က်န္းမာေရးနဲ႔လည္း ဆိုင္ တယ္ေလ။ ကြၽန္မ ေတြ႕တာက သိပ္ၿပီးေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ သြားတယ္။ လူေတြက အမ်ားႀကီး သြားလာေနၾကတာရွိတယ္။ ေျပာင္း လဲေစခ်င္ပါတယ္။