5:09 am
ယခုရက္ပိုင္း လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ေတာင္းဆိုေနသည့္အရာမွာ စားဝတ္ေနေရးသက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရး တို႔ႏွင့္အတူ
တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး ကိုပါျဖစ္သည္။ တရားဥပေဒ စိုးမိုး ေရးဆိုသည္ကလည္း ႀကီးႀကီးက်ယ္ က်ယ္မဟုတ္။ လူသတ္၊ ဓားျပတိုက္၊ ပစၥည္းလု အစရွိသည့္ ကိစၥတို႔ထက္ ကေလးမုဒိမ္းကို ယင္းတို႔က အ ျပစ္ႀကီးႀကီးေပးေစခ်င္ၾကသည္။ ထိုျပစ္မႈအေပၚတြင္ တရားဥပေဒ ထိေရာက္စြာ စိုးမိုးေစလိုၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ခက္သည္က ႏိုင္ငံတြင္ အသက္ႀကီး၊ အသက္ငယ္ မည္သူကိုမဆို မုဒိမ္းမႈက်ဴးလြန္သည္ျဖစ္ေစ အမ်ိဳးအစားမခြဲျခားဘဲ ျပစ္ဒဏ္ကို တစ္တန္းတစ္စားတည္း ထားၿပီး ျပစ္ဒဏ္ေပးေနသည္။ ဒါကို လူထုက မေက်နပ္။
ထို႔ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတြင္ တန္ခိုး ထြားေနသည့္ facebook ၌ သက္ ငယ္မုဒိမ္းမႈ ေသဒဏ္ေပးေရး ေတာင္းဆိုသူမ်ားအဖြဲ႕၊ သက္ငယ္ မုဒိမ္းကို ေသဒဏ္ေပးပါဆိုသည့္အ ဖြဲ႕၊ သက္ငယ္မုဒိမ္းကို ႀကီးေလးသည့္ ျပစ္ဒဏ္ေပးပါစသျဖင့္ ဂ႐ု(ပ္)မ်ား ဖြဲ႕ကာ သက္ဆိုင္ရာအား ေတာင္း ဆိုေနၾကၿပီျဖစ္သည္။ အထူးအား ျဖင့္ သူတို႔က ဥပေဒျပ႒ာန္းရာ လႊတ္ေတာ္ကို ဦးတည္ၾကသည္။လႊတ္ေတာ္က ယင္းအမႈကို ေသ ဒဏ္ သို႔တည္းမဟုတ္ ႀကီးေလးသည့္ ျပစ္ဒဏ္ေပးေရး မျပ႒ာန္းေပးေသး သေရြ႕ သက္ငယ္မုဒိမ္းက မပ ေပ်ာက္ဟု သူတို႔က လက္ရွိပကတိ အေျခအေနအရ ယံုၾကည္သြားၾက ၿပီျဖစ္သည္။
မုဒိမ္းမႈ စတင္ေျခဖ်ားခံရာအျခင္းအရာႏွင္႕ ျဖစ္စဥ္ျဖစ္ရပ္မ်ား
မုဒိမ္းမႈသည္ အေနနီးျခင္း၊ လူျပတ္လပ္ျခင္း၊ မိဘမ်ား၏ ေပါ့ ေလ်ာ႔မႈ၊ သူတစိမ္းကို ယံုၾကည္မႈ၊ စီးပြားေရးမေျပလည္မႈ၊ မိဘမ်ား၊ ပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ မိသားစုဝင္တို႔၏ အေနအထိုင္ မဆင္ျခင္မႈ၊ မူးယစ္ ေဆးသံုးစြဲမႈ၊ အသိပညာအတတ္ ပညာနည္းပါးမႈ၊ စဥ္းစားသံုးသပ္ ေဝဖန္နိုင္သည့္ အသိÓဏ္မရွိမႈ၊ လြန္ကဲသည့္ တဏွာရွိမႈ၊ အသက္ အရြယ္အေနအထားအရ ျပင္ပတြင္ အေပ်ာ္မရွာဘဲ အနီးအနားမွသူကို ဦးတည္လိုက္မႈစသည့္ အေၾကာင္း အရာမ်ားစြာတို႔မွတစ္ဆင့္ ျမစ္ဖ်ားခံသည္ကို ေတြ႕ရသည္ဟု အမႈစစ္အရာရွိအခ်ိဳ႕က ေျပာျပသည္။
ႏိုင္ငံတြင္ ယခုျဖစ္ေနသည့္ မုဒိမ္းမႈအမ်ိဳးအစားအားလံုးထက္သက္ငယ္မုဒိမ္းအေၾကာင္းကို ေရြးေျပာရလွ်င္ အမ်ားစုျဖစ္စဥ္မ်ားက မိဘမ်ား၊ ပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ မိသား စုဝင္တို႔၏ အေနအထိုင္ မဆင္ျခင္ မႈ၊ လြန္ကဲသည့္ တဏွာရွိမႈ၊ တစ္ဖက္သားကို ယံုၾကည္မႈႏွင့္ စဥ္းစား သံုးသပ္ေဝဖန္ႏိုင္သည့္ အသိဥာဏ္ မရွိမႈတို႔က အမ်ားဆံုးျဖစ္ေနသည္ ကိုေတြ႕ရေၾကာင္း အမႈစစ္အရာရွိ တစ္ဦးကေျပာသည္။ ၎က မိဘမ်ား၊ ပတ္ဝန္းက်င္ ႏွင့္ မိသားစုဝင္တို႔၏ အေနအထိုင္ မဆင္ျခင္မႈဆိုသည္က လက္ရွိျဖစ္ ေပၚေနသည့္လူဦးေရထူထပ္မႈ၊ အ ေနအထိုင္ က်ပ္တည္းမႈ၊ ေနထိုင္စရာ မလံုၿခံဳမႈတို႔က အဓိကေနရာ တြင္ ရွိေနသည္ဟု သူကဆိုသည္။”အတုျမင္ အတတ္သင္တာေပါ့ ဗ်ာ”ဟု ယင္းအရာရွိကေျပာသည္။
ေနာက္တစ္ခုက လြန္ကဲသည့္ တဏွာႀကီးမားသူ ဆိုသည္ကို ေနာက္ထပ္အမႈစစ္အရာရွိတစ္ဦးက ဖခင္၊ ပေထြးတို႔ကို ဆိုလိုသည္ ဟု ရွင္းျပသည္။ စဥ္းစားသံုးသပ္ ေဝဖန္ႏိုင္သည့္ အသိဥာဏ္မရွိမႈဆို သည္ကိုေတာ့သူက ဘုန္းေတာ္ႀကီး အခ်ိဳ႕၊ ေက်ာင္းဆရာအခ်ိဳ႕ႏွင့္ သက္ႀကီးရြယ္ႀကီးအခ်ိဳ႕ကို ၫႊန္ျပ ခ်င္သည္ဟု ဆက္ေျပာသည္။ ယခု ေနာက္ပိုင္းတြင္ အေသြး အသား ရယူသူတို႔က အစေဖ်ာက္မႈ ကိုပင္ လုပ္လာၾကသည္ကိုပင္ေတြ႕ လာရသည္ဟု လုပ္သက္ ၂ဝ ေက်ာ္ ရွိ ရဲအရာရွိတစ္ဦးက ေျပာျပသည္။
မုဒိမ္းျဖစ္စဥ္ေတြ ယခင္ကထက္ မ်ားလာတာ ျငင္းမရေတာ႕ပါဘူး
အင္တာနက္ေၾကာင့္ လက္ရိွအေျခအေနတုိ႔ကို အလြယ္တကူသိလာၾကသည္ကိုေတာ့ ျငင္းမရ။ အေၾကာင္းျပခ်က္ေပး၍ မရေတာ့။ ရဲတပ္ဖြဲ႕ဌာနခ်ဳပ္ထံ တက္လာသည့္ မႈခင္းျဖစ္စဥ္မ်ားက တစ္ေန႔တျခား၊ တစ္လတျခား တက္လာေနသည္။ ထိုထဲတြင္ မုဒိမ္းမႈက လူသတ္မႈၿပီး လွ်င္ ဒုတိယအမ်ားဆံုး ျဖစ္ေန သည္။ လက္ရွိ ၂ဝ၁၆ ခုႏွစ္၏ ၁ဝ လေက်ာ္ၾကာ ကာလ၏ မုဒိမ္းမႈျဖစ္ စဥ္သည္ ၁ဝ ႏွစ္တာအတြင္း စံခ်ိန္ တင္ျဖစ္ေနသည္ဟု ဆို၍ရသြား သည္။ ယခု ၂ဝ၁၆ ခုႏွစ္ ၁ဝ လ ေက်ာ္ၾကာ မုဒိမ္းမႈအေရအတြက္က ၂ဝဝ၈၊ ၂ဝဝ၉၊ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္တို႔က ျဖစ္ခဲ့သည့္ အမႈစုစုေပါင္းထက္ ထက္ဝက္နီးပါးခန္႔ ရွိေနသည္။ရဲတပ္ဖြဲ႕ဌာနခ်ဳပ္မွ ရရွိထား သည့္စာရင္းအရ ယခု ၁ဝ လေက်ာ္ ကာလအတြင္း မုဒိမ္းမႈျဖစ္စဥ္သည္ အမႈ ၈ဝဝ ျပည့္ရန္ သိပ္ပင္မလို ေတာ့သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ထိုထဲ တြင္ သက္ငယ္မုဒိမ္းအမႈက မုဒိမ္း မႈအားလံုး၏ ထက္ဝက္ေက်ာ္တြင္ ရွိေနသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္က သက္ ငယ္မုဒိမ္းသည္ မုဒိမ္းမႈအားလံုး၏ ၃ ပံု ၁ပံုသာ ရွိသည့္အတြက္ ယခု ႏွစ္ သက္ငယ္မုဒိမ္းက ပိုမ်ားေန သည္က ျငင္းမရေတာ့။ သို႔ေသာ္လည္း ယခုေနာက္ ပိုင္းမ်ားလာျခင္းမွာ ယခင္က အ သက္ ၁၄ ႏွစ္ေအာက္ကို သက္ငယ္ မုဒိမ္းဟု သတ္မွတ္ထားျခင္းအား ၁၆ ႏွစ္ေအာက္ဟု ေျပာင္းလိုက္ သည့္အတြက္ေၾကာင့္လည္း ပါသည္ ဟု မႈခင္းဌာနမွ ရဲမွဴးႀကီးေရႊေသာင္း ကေျပာသည္။
သက္ငယ္မုဒိမ္းက ေနရာအစံု၊
က႑အစံုမွာ ျဖစ္ေနပါၿပီ
သက္ငယ္မုဒိမ္းသည္ ေနရာအစံု၊ေဒသအစံု၊လူပုဂၢိဳလ္အစံုတြင္ျဖစ္ေနၾကၿပီဟု ေျပာ၍ရေနသည္။ ယခု ၁ဝ လေက်ာ္အတြင္းျဖစ္ခဲ့ သည့္
သက္ငယ္မုဒိမ္းျဖစ္စဥ္တို႔ကို ၾကည့္ပါလွ်င္ က်ဴးလြန္သူတို႔က သာသနာ့ဝန္ထမ္းအခ်ိဳ႕၊ ေက်ာင္း ဆရာအခ်ိဳ႕၊ သူစိမ္းတစ္ရံ၊ ဖခင္၊ ပေထြး၊ အစ္ကို၊ ေဆြမ်ိဳးအခ်ိဳ႕ စသည္တို႔ ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕ရ သည္။ ထိုထဲတြင္ မုဒိမ္းက်င့္ၿပီး အသတ္ခံလိုက္ရသည့္ ျဖစ္စဥ္တို႔ လည္းပါေနသည္။ အဆိုးဆံုးက စက္တင္ဘာလ ၂၆ ရက္ေန႔က ျဖစ္ခဲ့ေသာ ဧရာဝတီတိုင္းေဒသ ႀကီး၊ ေရၾကည္၊ ကြမ္းသီးကုန္းေက်း ရြာမွ ပထမတန္းေက်ာင္းသူေလးအသတ္ခံလိုက္ရမႈျဖစ္သည္။ အစ္ ကိုဝမ္းကြဲက အဆိုပါကေလးကို အဓမၼက်င့္ခဲ့ၿပီး၊ ပစၥည္းယူ သတ္ ျဖတ္ခဲ့သည္။
ထိုအမႈသာမက မၾကာေသး သည့္ ေအာက္တိုဘာလ ၂ ရက္ ေန႔က ျပည္ၿမိဳ႕တြင္ အသက္ ၅၆ ႏွစ္အရြယ္ အမ်ိဳးသားတစ္ဦးက အသက္ ၃ ႏွစ္အရြယ္ ကေလးငယ္ ကို မုဒိမ္းက်င့္ခဲ့ျပန္သည္။ အဓမၼ ျပဳက်င့္သူသည္ ယင္းကေလးငယ္ မိခင္၏ ခင္ပြန္းေဟာင္းျဖစ္သည္။ေနပူေနသည့္အတြက္ ေစ်းမေခၚ သြားလို၍ ထိုသူ႕ထံ မိခင္က ေခတၱ အပ္ခဲ့စဥ္အခ်ိန္ ၁ နာရီ ေက်ာ္အ တြင္း ယင္းအမႈျဖစ္သြားသည္။ က်န္သည့္အမႈမ်ားက စာမ်က္ ႏွာထက္တြင္ ေဖာ္ျပေပးရန္ မသင့္ ေတာ္သည့္ အမႈမ်ားျဖစ္သည္။ ေရးျပရန္ပင္ စိတ္ထဲမရဲ။ ထိုျဖစ္စဥ္တို႔အနက္က ျဖစ္ စဥ္တစ္ခုကိုေတာ့ ေဖာ္ျပပါမည္။ ယင္းက ကရင္ျပည္နယ္ ျမဝတီၿမိဳ႕ နယ္ ပြင့္လင္းေအးၿမိဳင္ေက်းရြာရွိ ပုညရွင္ေက်ာင္းတုိက္မွ ေက်ာင္း ထုိင္ဆရာေတာ္က စစ္ေဘးေရွာင္ အသက္ ၁၃ ႏွစ္အရြယ္ ဆ႒မ တန္းေက်ာင္းသူတစ္ဦးကို သား မယားျပဳက်င့္ခဲ့သည့္ကိစၥ ျဖစ္သည္။လက္ရွိတြင္ ယင္းပုဂၢိဳလ္အမႈရင္ ဆိုင္ေနရသည္။ မည္သူ႔ကိုမွ မယံုရေတာ့သည့္ အေျခအေနဆိုက္လာၿပီဟု သက္ ငယ္မုဒိမ္း႐ႈတ္ခ်သူတို႔က ယင္း ျဖစ္စဥ္ကို လက္ညႇိဳးထိုးေျပာၾက သည္။ သူတို႔အေျပာကလည္း လြန္ အံ့မထင္။ ယခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၂၇ ရက္ေန႔က က်ိဳက္လတ္၊ ေရႊေညာင္ ပင္ေက်းရြာ အလကခြဲမွ ေက်ာင္း ဆရာတစ္ဦးကို ရွစ္တန္းေက်ာင္း သူႏွစ္ဦးအား သားမယားျပဳက်င့္မႈ ႏွင့္ ဖမ္းဆီးခဲ့ရသည္။ အဆိုပါ
ေက်ာင္းဆရာက တစ္ႀကိမ္တည္း မဟုတ္၊ အႀကိမ္ႀကိမ္ ျပဳက်င့္သည္ ဟု သိရသည္။
ပညာေပးမွာလား၊ ဥပေဒနဲ့ ကိုင္မွာလား
ယခင္က ပညာေပးမွရမည္ဆို သည္က အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ ရွိခဲ့ေသာ္လည္း၊ ယခုေနာက္ပိုင္း ေတာ့ ပညာေပးလိုသူက နည္းလာ ၿပီး ဥပေဒႏွင့္ႏွိပ္ကြပ္လိုသူက မ်ား လာသည္။ ရဲအရာႀကီးအခ်ိဳ႕ကပင္ သက္ငယ္မုဒိမ္းေကာင္တို႔ကို ျပစ္ ဒဏ္မ်ားမ်ားေပးသင့္ေၾကာင္း ေျပာ ေနၾကသည္။”မဟုတ္ရင္ ဘယ္ေၾကာက္ မလဲ၊ ခ်ျပလိုက္ ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္၊ ေပးလိုက္ေသဒဏ္၊ ေၾကာက္သြား မယ္။ ေရရွည္အတြက္ကေတာ့ ပညာေပးမွရမယ္”ဟု အမည္မေဖာ္ လိုသည့္ ရဲအရာရွိႀကီးတစ္ဦးက ေျပာသည္။ ပညာေပးမႈကို လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ မျဖစ္မေန လုပ္သင့္ လုပ္ထိုက္သည္ဟုဆိုသူတို႔ကို အစိုးရက လိုက္ေလ်ာသည့္ သေဘာျဖင့္ ပညာေပးမႈကို ယခင္ကထက္အရွိန္ ျမႇင့္သင့္သလို လႊတ္ေတာ္ဘက္က လည္း ဥပေဒျပ႒ာန္းၿပီး မုဒိမ္းေကာင္တို႔ကို ကိုင္တြယ္သင့္ေၾကာင္း သက္ငယ္မုဒိမ္းအား ေသဒဏ္ေပး ေရးေတာင္းဆိုခဲ့ဖူးသည့္ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေဟာင္း ဦးသိန္းၫြန္႔က ေျပာသည္။တကယ္စင္စစ္ ပညာေပးေရးသည္ အစိုးရတာဝန္၊ ဥပေဒျပဳေရးသည္ လႊတ္ေတာ္တာဝန္ျဖစ္ေန၍ အစိုးရႏွင့္လႊတ္ေတာ္ကသာ ပညာ ေပးမွာလား၊ ဥပေဒနဲ႔ကိုင္မွာလား ဆိုသည့္ေမးခြန္းကို အေျဖေပးႏိုင္ လိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ ျပင္ပကေတာ့ ေတာင္းဆိုရန္သာ တတ္ႏိုင္သည္။
သက္ငယ္မုဒိမ္းအတြက္
အသင္႕ေတာ္ဆံုးျပစ္ဒဏ္က ဘာလဲ
ျပစ္မႈဆိုင္ရာ ဥပေဒပုဒ္မ ၃၇၆ အရ မုဒိမ္းမႈကို အျမင့္ဆံုးျပစ္ဒဏ္ အေနျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္တစ္သက္ တစ္ကြၽန္း သို႔မဟုတ္ ၁ဝ ႏွစ္အထိ ေထာင္ဒဏ္တစ္မ်ိဳးမ်ိဳး ခ်မွတ္၍ ရသည္ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ ထိုၾကားထဲ ခိုင္လံုသည့္ အ ေၾကာင္းျပခ်က္ရွိလွ်င္ အာမခံရ ေသးသည္။ သက္ငယ္မုဒိမ္းမႈအ တြက္ သီးျခားပုဒ္မက လက္ရွိ အ ခ်ိန္အထိ မရွိေသးေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ တရားသူႀကီးက တစ္သက္တစ္ကြၽန္း ျပစ္ဒဏ္အစား သက္ငယ္မုဒိမ္းကို ၁ဝ ႏွစ္ေထာင္ဒဏ္ကိုသာ ေရြးၿပီး အျပစ္ေပးလိုက္လွ်င္ မုဒိမ္းက်င့္ခံ လိုက္ရသည့္ မိန္းကေလးငယ္၏ ဘဝနစ္နာမႈႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ပါက မမွ် တသည့္အျပင္၊ ကေလးငယ္မွာ လည္း ထိုသူလြတ္လာခ်ိန္တြင္ အ သက္အရြယ္အရ ထိုသူကို မွတ္မိ ကာ စိတ္ဒဏ္ရာ အႀကီးအက်ယ္ ထပ္ရႏိုင္ေသးသည့္ ျဖစ္စဥ္မ်ား ဆက္လက္ျဖစ္ပြားႏိုင္ေသးသည္။ ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ထိုးႏွက္မႈ၊ ႐ိုက္ခတ္မႈမ်ားလည္း မပါေသးေပ။ တစ္ဖက္တြင္လည္း ေသဒဏ္ဟု သတ္မွတ္လိုက္ပါက က်ဴးလြန္သူ က ေသဒဏ္ကို သိၿပီးျဖစ္၍ အစ ေဖ်ာက္ပစ္ႏိုင္သည္။ စစ္ကိုင္းတိုင္းေဒသႀကီး လူ ငယ္ကြန္ရက္မွ ကိုေဇာ္သူရိန္ထြန္း က ”ေထာင္ဒဏ္အေနနဲ႔ကေတာ့ အမ်ားဆံုး တစ္သက္တစ္ကြၽန္းနဲ႔ အနည္းဆံုး ေထာင္ဒဏ္ (၃ဝ)ႏွစ္ ခန္႔ ခ်သင့္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဥပမာ အသက္ ၄ ႏွစ္ အရြယ္ကေလးငယ္ကို အိမ္နီးခ်င္း တစ္ဦးက မုဒိမ္းက်င့္မယ္။ သူ႔မွာ စိတ္ဒဏ္ရာအႀကီးအက်ယ္ ရသြား လိမ့္မယ္။ ဒီလူကို ျပန္ျမင္တိုင္း သူ႔ မွာ အႀကီးအက်ယ္ စိတ္ခံစားမႈျဖစ္ ေနလိမ့္မယ္။ မုဒိမ္းေကာင္ဟာ ေထာင္က်သြားလို႔ ျပန္လြတ္လာ မယ့္အခ်ိန္ဆိုရင္ ကေလးငယ္ရဲ႕အ သက္ဟာ (၄+၃ဝ) စုစုေပါင္း ၃၄ ႏွစ္ထိေရာက္ၿပီမို႔ မုဒိမ္းေကာင္ကို ျပန္ေတြ႕လည္း မွတ္မိခ်င္မွ မွတ္မိ ေတာ့မွာ ျဖစ္သလို မွတ္မိရင္လည္း ရင့္က်က္တဲ့ အရြယ္ေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ စိတ္ဒဏ္ရာအႀကီး အက်ယ္ မရႏိုင္ေတာ့ပါဘူး” ဟု သက္ငယ္ လိင္အၾကမ္းဖက္မႈကာကြယ္ေရးကြန္ရက္တြင္ အႀကံျပဳ ထားသည္။
လက္ရွိက်င္႕သံုးေနတဲ႕ ဥပေဒပုဒ္မေတြနဲ့ သင္႕ေတာ္ မေတာ္
လက္ရွိတြင္ ႏိုင္ငံ၌ မုဒိမ္းမႈကို ပုဒ္မ ၃၇၆ ႏွင့္ အမ်ားဆံုး အမႈဖြင့္ ၾကသည္။ သက္ငယ္အမႈဆိုလွ်င္ ထိုပုဒ္မအျပင္ အျခားေသာ ဥပေဒ ပုဒ္မတို႔ တပ္ၾကသည္။ ယခုႏွစ္မ်ား အတြင္း သက္ငယ္ မုဒိမ္းႏွင့္ပတ္ သက္၍ တရားစီရင္ေရးဘက္က ျပ႒ာန္းထားသည့္ ဥပေဒလုပ္ထံုး လုပ္နည္းမ်ားအရ အျပစ္ေပးမႈကို လူထုက ျပစ္ဒဏ္နည္းသည္ဆိုၿပီး မေက်နပ္ၾက။ တစ္ဖက္ကလည္း တည္ဆဲဥပေဒျဖင့္ လုပ္ေနရ၍ အ ကန္႔အသတ္က ရွိေနသည္။ လက္ ရွိ သက္ငယ္မုဒိမ္းအေျခအေနကို အေျဖတစ္ခုထြက္ေအာင္ လုပ္ေပး ႏိုင္သည္က လႊတ္ေတာ္သာရွိေတာ့ သည္။ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္အခ်ိဳ႕က သက္ငယ္မုဒိမ္းကို ထိ ေရာက္စြာ ျပစ္ဒဏ္ေပးေရး အဆို တင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းေနၿပီဟု ၾကားေန ရသည္။ ထိုအေၾကာင္းကို လႊတ္ ေတာ္က ပယ္ခ်မခ် ေစာင့္ၾကည့္ ေနသူ၊ တင္မတင္ေစာင့္ၾကည့္ေန သူတို႔ မ်ားစြာရွိေနၾကသည္။
ရခိုင္ျပည္နယ္ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ေဒၚခင္ေစာေဝက ”မၾကားဝံ့ မနာသာေတြ ျဖစ္ေနတာ က ထိေရာက္တဲ့ ျပစ္ဒဏ္မရွိလို႔ ျဖစ္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္အန္တီကေတာ့ ဒီဥပေဒျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ လႊတ္ ေတာ္မွာတင္မယ္”ဟု ေျပာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လႊတ္ေတာ္က ျပ႒ာန္းေပး/မေပး ေစာင့္ၾကည့္ရန္ မွတစ္ပါး တျခားမရွိေတာ့ေပ။ ထို ၾကားထဲ သက္ငယ္မုဒိမ္းမ်ား ျဖစ္ မလာေစရန္ အုပ္ထိန္းသူတို႔ကိုယ္ တိုင္ အထူးသျဖင့္ မိခင္တို႔က မိမိ တို႔၏သမီးငယ္မ်ားကို မ်က္ျခည္ မျပတ္တမ္းေစာင့္ၾကည့္ရန္သာ ရွိ ေပေတာ့သည္။
ေပၚျပဴလာနယူးစ္အဖြဲ႔
