5:49 pm
ျမန္မာႏုိင္ငံ အပါအဝင္ ႏုိင္ငံ ေပါင္းမ်ားစြာတြင္ ေႏြအခါ ေရရွားၿပီး မိုးအခါ ေရႀကီးေရလွ်ံျခင္း တုိ႔ကုိ ႏွစ္စဥ္လိုလို ဆက္တုိက္ ႀကံဳေတြ႕ ခံစားေနၾကရသည္။ အကယ္၍သာ ေရကုိ ယခုထက္ပိုမုိ ေကာင္းမြန္ စြာ စီမံခန္႔ခဲြသံုးစဲြႏုိင္ျခင္း မရိွလွ်င္ လာမည့္ႏွစ္ေပါင္း သံုးဆယ္ အတြင္း ေရျပႆနာသည္ ကပ္ေဘးအသြင္ သို႔ေရာက္ေတာ့မည္။ ထုိအခ်ိန္က် လွ်င္ ကမၻာ့ႏုိင္ငံမ်ား၏ ထက္ဝက္ တြင္ ေရ လိုအပ္ခ်က္ကို ေရရရိွမႈက အလ်ဥ္ မီေအာင္ ျဖည့္ဆည္းေပး ႏုိင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ေခ်။ စိမ္းစို ေသာ ျမက္ခင္းႏွင့္ ေျမသားတုိ႔ သည္ လြင္တီးေခါင္ ကႏၲာရမ်ား အျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲေရာက္ရိွမည္။ လူသန္းေပါင္း မ်ားစြာသည္ ေရရွား ရာအရပ္ကုိ စြန္႔ခြာ၍ ေရရေသာ အရပ္ သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ၾကမည္။
ကမၻာ့စီးပြားေရး ဖိုရမ္က ၂ဝ၁၆ ခုႏွစ္က ထုတ္ျပန္ခဲ့သည့္ ‘ကမၻာလံုးဆုိင္ရာ အႏၲရာယ္ျဖစ္ႏိုင္ ေျခ အစီရင္ခံစာ’ အလို အရ ေရ ေကာင္းေရ သန္႔ ရွားပါးမႈသည္ အႏၲရာယ္ျဖစ္ႏုိင္ေျခ အရိွဆံုးႏွင့္ သက္ေရာက္ ထိခိုက္မႈ အျပင္းထန္ ဆံုးစာရင္းတြင္ ထိပ္ပိုင္း၌ ပါဝင္ ေနေၾကာင္းေတြ႕ရသည္။ ေရျပႆ နာႏွင့္အတူ အႏၲရာယ္အျဖစ္ႏုိင္ ဆံုးစာရင္းတြင္ ပါဝင္ေသာ အျခား ျပႆနာႏွစ္ခု မွာ လူသားမ်ား ဆႏၵမပါဘဲ ေနရာေရႊ႕ေျပာင္းေနထိုင္ ရျခင္းႏွင့္ ရာသီဥတု ေျပာင္းလဲမႈ၏ အက်ဳိးဆက္ကို သက္သာေအာင္ မလုပ္ႏုိင္ျခင္း တုိ႔ ျဖစ္ၾကသည္။
ႀကီးထြားလာေနေသာ ေရျပ ႆနာတြင္ ရာသီဥတု ေျပာင္းလဲ ျခင္းသည္ အေၾကာင္းတစ္ခု အေန ႏွင့္ ဆက္စပ္ ပါဝင္ေနသည္။ ရာ သီဥတု ေျပာင္းလဲ လာသျဖင့္ မုိးရာ သီတုိေတာင္းလာျခင္း၊ မုိးနည္းလာ ျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ ေရေလွာင္ ကန္မ်ား ႏွင့္ ေျမေအာက္ေရလႊာ မ်ား ေရ ျပန္ လည္ျဖည့္တင္းရန္ အခ်ိန္ပို ၾကာလာမည္။ ပိုပူလာေသာ ရာ သီဥတုေၾကာင့္ အေငြ႕ပို ပ်ံလာေသာ ေလထု အတြင္း ေရေငြ႕ ပမာဏ ပို မ်ားလာၿပီး ႐ုတ္တရက္ မိုးသည္း ထန္စြာ ရြာသြန္းမႈေၾကာင့္ လွ်ပ္ တစ္ျပက္ ေရႀကီးမႈမ်ား ပိုျဖစ္ လာမည္။ လွ်ပ္ တစ္ျပက္ ေရႀကီးမႈ မ်ားေၾကာင့္ ေျမဆီလႊာပို၍ အတုိက္ စားခံရကာ ျမစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ ေရကန္ မ်ားအတြင္း အနည္ပိုမ်ား လာ ကာ ေရေလွာင္ ပမာဏ ေလ်ာ့နည္းလာ ျခင္း၊ ေရ အရည္အေသြး က်ဆင္း လာျခင္းတုိ႔ကို ႀကံဳေတြ႕ရမည္။ ဆီးႏွင္းအက် နည္းလာသျဖင့္ ဆီးႏွင္းေပ်ာ္ေရမ်ား စီးဆင္းေန ေသာ ျမစ္ႀကီးမ်ားတြင္ ေရထုထည္ နည္းလာမည္။
လူဦးေရ တုိးတက္လာျခင္းႏွင့္ ႏုိင္ငံ အမ်ားအျပား၌ ဝင္ေငြ ေကာင္း၍ လူေနမႈ အဆင့္ျမင့္လာ ေသာ လူတန္းစား အခ်ဳိးအဆ ပို မ်ားလာျခင္းက ေရျပႆနာ၏ အျခားအေၾကာင္းတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ဝင္ေငြေကာင္း၍ လူေနမႈ အဆင့္ ျမင့္ေသာ သူမ်ားသည္ ေရကုိ ပို၍ သုံးစဲြၾကသည္။ ပိုသံုးသည္ဆုိရာ၌ ေရကို ပိုေသာက္ ပိုခ်ဳိးသည္ကုိသာ ဆုိလိုသည္မဟုတ္၊ အသားႏွင့္ အသီးအႏွံတုိ႔ကုိ ပိုစား၊ အသံုး အေဆာင္ မ်ားကုိ ပိုသံုးသည္ကို လည္း ရည္ရြယ္သည္။ စားနပ္ ရိကၡာအသံုးအေဆာင္ႏွင့္ လုပ္ငန္း ေဆာင္တာ အမ်ဳိးမ်ဳိးတုိ႔ကုိ စိုက္ပ်ဳိး ေမြးျမဴ ထုတ္လုပ္ေဆာင္ရြက္ရာ တြင္ ေရပမာဏ အေျမာက္အျမား သံုးစဲြရသည္။ အဆုိပါ ကိစၥအရပ္ ရပ္တြင္ သံုး စြဲေသာ ေရပမာဏ သည္ ေသာက္ေရခ်ဳိးေရ ပမာဏ ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပိုသည္။ ဥပမာ လူတစ္ေယာက္ ၏ လိုအပ္ ခ်က္သည္ ေသာက္ေရ ၂ လီတာ၊ ခ်ဳိးေရ သံုးေရလီတာ ၁ဝဝ မွ်သာ ရိွေသာ္လည္း ဆန္တစ္ကီလိုဂရမ္ ထုတ္ရန္ ေရ လီတာေပါင္း ၂၅ဝဝေက်ာ္ ကုန္သည္။ ၾကက္သား တစ္ကီလို ဂရမ္ရရန္ ေရလီတာေပါင္း ၄ဝဝဝ ေက်ာ္၊ ငွက္ေပ်ာသီး တစ္ကီလိုဂရမ္ ရရန္ ေရလီတာ ၅ဝဝ သံုးရသည္။
ဤအေျခအေနကုိ တန္ျပန္ ရန္ နည္းလမ္း မ်ားစြာ အနက္ တစ္ ခုမွာ ေလလြင္ ့ျပဳန္းတီးမႈမ်ား၊ မကုန္သင့္ဘဲ ကုန္ေနသည္ မ်ားကုိ ေလွ်ာ့ ခ်ရန္ျဖစ္သည္။ ခန္႔မွန္းခ်က္ မ်ားအရ ထုတ္လုပ္လုိက္ေသာ စားနပ္ရိကၡာ ပမာဏ၏ သံုးပံုတစ္ပံု သည္ လူတုိ႔၏ ဝမ္းဗိုက္ ထဲမေရာက္ ဘဲ ေလလြင့္ ဆံုး႐ႈံးေနသည္။ ဤအခ်က္ မွန္ကန္ေၾကာင္း စားေသာက္ဆုိင္ မ်ား၊ အလွဴအတန္းမ်ားတြင္ မစား မေသာက္ရဘဲ အမႈိက္ပံုးထဲ သြန္ခ် ေနရေသာ အစားအေသာက္မ်ားကုိ ဂ႐ုျပဳ၍ ၾကည့္လွ်င္ အလြယ္တကူ ျမင္ႏုိင္သည္။ ဆုိင္ႏွင့္ အလွဴအတန္း မ်ားတြင္ သာမက ဝင္ေငြအသင့္ အတင့္ရိွေသာ္လည္း ေခြၽတာေရး စိတ္ဓာတ္ မရိွသည့္ မိသားစုမ်ား တြင္ အစားအေသာက္ အေျမာက္ အျမား အလဟႆ ျဖစ္ေနၾကသည္။ တစ္ကီလိုဂရမ္မွ်သာ အသီးသီး ေလးေသာ ဆန္၊ ၾကက္သား၊ ငွက္ ေပ်ာသီး သံုးမ်ဳိးအတြက္ ကုန္ေသာ ေရ လီတာ စုစုေပါင္းသည္ လီတာ ၇ဝဝဝ မွ်ျဖစ္ရာ စည္းကမ္း မရိွေသာ မိသားစုတစ္စုတည္း၌ စြန္႔ပစ္ အစားအေသာက္ မ်ားႏွင့္အတူ လိုက္ပါ ဆံုး႐ႈံးသြားေသာ ေရလီတာ ေပါင္း တစ္လလွ်င္ သိန္းႏွင့္ခ်ီ၍ရိွ ေနသည္ကို ဥာဏ္မ်က္စိျဖင့္ၾကည့္ လွ်င္ အလြယ္ တကူျမင္ႏုိင္ သည္။
အစားအေသာက္ ဘက္တြင္ သာမဟုတ္ လွ်ပ္စစ္စြမ္းအင္ ထုတ္ရာတြင္လည္း ေရအေျမာက္ အျမား သံုးၿပီးမွသာ လွ်ပ္စစ္ ထြက္ေပၚ သည္။ ေရအားလွ်ပ္စစ္ စက္႐ုံမ်ားသည္ ေရမရိွလွ်င္၊ ေလ်ာ့နည္းလွ်င္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္ လံု ေလာက္စြာ မထုတ္ႏုိင္ေၾကာင္း ေႏြအခါ တုိင္း မီးျပတ္ေသာ ဒုကၡကို ခံေနရသည့္ ျမန္မာတုိ႔ ေကာင္းစြာ သေဘာေပါက္ၿပီး ျဖစ္သည္။ ေရ အားလွ်ပ္စစ္ သာမက ေက်ာက္ မီး ေသြး မွစ ကာ ႏ်ဴကလီးယားသံုး လွ်ပ္စစ္ထုတ္ စက္႐ုံမ်ား အထိ ေရ ကိုသံုးရသည္။ ေက်ာက္မီးေသြး၊ ႏ်ဴကလီးယား စသည္တုိ႔မွ ရေသာ အပူျဖင့္ ေရကို အပူေပး၊ ေရေႏြး ေငြ႕ျဖစ္ေစကာ တာဘိုင္ႏွင့္ ဂ်င္န ေရတာမ်ားကို လည္ပတ္ေစၿပီးမွ လွ်ပ္စစ္ထြက္သည္။ စက္႐ုံသံုး ကိ ရိယာမ်ားကုိ အေအးခံရာတြင္ လည္း ေရကို လိုေသးသည္။
ေက်ာက္မီးေသြးသံုး လွ်ပ္စစ္ ထုတ္စက္႐ုံသည္ လွ်ပ္စစ္ တစ္ကီ လိုဝပ္နာရီ ထုတ္တုိင္း ေရလီတာ ၅ဝဝ မွ ၂ဝဝဝ အထိ၊ ႏ်ဴကလီး ယားသံုး လွ်ပ္စစ္ထုတ္စက္႐ုံသည္ လွ်ပ္စစ္ တစ္ကီလိုဝပ္နာရီ ထုတ္ တုိင္း ေရလီတာ ၃ဝဝဝဝ မွ ၇ဝဝဝဝ အထိ၊ ဇီဝေလာင္စာသံုး လွ်ပ္စစ္ ထုတ္စက္႐ုံသည္ လွ်ပ္စစ္ တစ္ကီလိုဝပ္ နာရီထုတ္တုိင္း ေရလီတာ ၃ဝဝဝဝ မွ ၃ဝဝဝဝဝ ေက်ာ္အထိသံုးသည္။ တစ္ကမၻာ လံုး လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ထုတ္လုပ္ေရး အတြက္ ကုန္ခန္းေသာ ေရပမာဏ မွာတစ္ႏွစ္လွ်င္ ကုဗမီတာဘီလ်ံ ေပါင္း ၆ဝဝခန္႔ရိွရာ ကမၻာ့ေရ သံုး စဲြမႈ၏ ၁၅ရာခုိင္ႏႈန္း မွ်ျဖစ္သည္။
အစားအေသာက္ မ်ားကုိ စား ေသာက္ရာ၊ အသံုးအေဆာင္ႏွင့္ လွ်ပ္စစ္ကို သံုးစဲြရာတြင္ မကုန္ သင့္သည္မ်ား မကုန္ေအာင္ ေခြၽ တာျခင္းသည္ ေငြကို ေခြၽတာျခင္း မွ်သာမက ေရကို ေခြၽတာျခင္း လည္း ျဖစ္သည္။
ေပါက္ထြက္ စိမ့္ယိုေနေသာ ေရပိုက္မ်ားမွ ဆံုး႐ႈံးေနေသာ ေရ ပမာဏလည္း မနည္းလွေပ။ လန္ ဒန္ေရေပးေရး စနစ္၏ ေရပိုက္မ်ား မွ စိမ့္ထြက္ ဆံုး႐ႈံးေနေသာ ေရပမာ ဏသည္ ၃ဝ ရာခုိင္ႏႈန္းမွ်ရိွကာ အာရွ၏ အခ်ဳိ႕ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားတြင္ ၆ဝ ရာခုိင္ႏႈန္းမွ် ရိွေနသည္။ ေရ ပိုက္ ေပါက္သည္ ဆုိရာ၌ မိမိေနအိမ္ အတြင္း ေရပိုက္ေပါက္ေနလွ်င္ လည္း အျမန္ဆံုးျပင္ဆင္သကဲ့သုိ႔ အမ်ားသံုးပိုက္မ်ား ေပါက္ေနလွ်င္ ဆုိင္ရာသုိ႔ တာဝန္ သိသိျဖင့္ အေၾကာင္းၾကားျခင္း၊ ဌာနဆုိင္ရာ တုိ႔ကလည္း အေၾကာင္းၾကားခ်က္ ရသည္ႏွင့္ မဆုိင္းမတြ လာေရာက္ ျပင္ဆင္ျခင္းတုိ႔ျဖင့္ ေရကိုမကုန္သင့္ ဘဲမကုန္ေအာင္ ကူညီႏုိင္ၾကသည္။
ျမန္မာ့႐ိုးရာ သႀကၤန္ပဲြဆင္ႏႊဲ ရာတြင္ ေရအလြန္အကြၽံ သံုးစဲြ ပက္ ဖ်န္းျခင္းသည္ ျမန္မာ့႐ိုးရာမဟုတ္ သကဲ့သို႔ေရရွား ကမၻာ၏ အေျခ အေနကုိ သိရိွေနသူတို႔ အတြက္ မ်ားစြာ ရင္ထုမနာ ႀကံဳေတြ႕ရေသာ ျမင္ကြင္းျဖစ္သည္။ လုိသည္ထက္ ပိုကာ ပက္ဖ်န္းျဖဳန္းတီး လိုက္ေသာ ေရမ်ားေၾကာင့္ ေျမေပၚေျမေအာက္ ေရအရင္းအျမစ္မ်ား မကုန္သင့္ဘဲ ကုန္ဆံုးရသည္။ သႀကၤန္ကာလ အတြင္း ေရ ဒလေဟာ ျဖဳန္းတီးခဲ့ ၾကေသာ ရပ္ကြက္ ၿမိဳ႕ရြာ မ်ားတြင္ သႀကၤန္လြန္သည္ႏွင့္ ေရတင္၍ မရျခင္း၊ ေရအားနည္းျခင္း စသည္ တုိ႔ကုိ ႏွစ္တုိင္း ႀကံဳေတြ႕ေနရေသာ္ လည္း သင္ခန္းစာယူတတ္သူ နည္းပါးေနေသးသည္။
ေျမေပၚေရကုန္ခန္းလွ်င္ ျမင္ သာ ထင္သာရိွသျဖင့္ မကုန္သင့္ သည္တုိ႔ မကုန္ေအာင္ ေခြၽတာၾက ေသာ္လည္း ေျမေအာက္ေရကုန္ ခန္းသည္ကို ခ်က္ခ်င္းမသိႏုိင္ဘဲ ႏွစ္အတန္ၾကာ၍ ေရတြင္းထဲရိွ ေရျပင္နိမ့္ က်လာမွ သိခြင့္ရၾက သျဖင့္ ေျမေအာက္ေရကုိ ေခြၽတာ တတ္သူ နည္းသည္။ ထုိ႔ျပင္ ျမန္ မာအပါအဝင္ ႏိုင္ငံ အမ်ားအျပား ၌ ေျမေအာက္ေရ ထုတ္ယူသံုးစဲြ ရာတြင္ စည္းကမ္း ဥပေဒမ်ား မရိွ၊ ရိွသည့္ တုိင္ေအာင္ ေဖာက္ဖ်က္သူ တုိ႔အား အေရးယူရာတြင္ ေလ်ာ့ရဲျခင္း ေၾကာင့္ ေျမေအာက္ေရကို ထုတ္သံုး ခ်င္တုိင္း ထုတ္ သံုးေနၾကသည္။
လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ္စုႏွစ္မ်ား တြင္ စိုက္ပ်ဳိးေရးအတြက္ ေျမ ေအာက္ေရ ထုတ္ယူမႈသည္ မ်ား စြာတိုးတက္လာခဲ့သည္။ လူတို႔ ေရ သံုးစဲြမႈတြင္ စိုက္ပ်ဳိးေရး က႑ အတြက္သံုးစဲြမႈသည္ ၇ဝ ရာခုိင္ႏႈန္း မွ်ရိွရာ အသံုးအမ်ားဆံုးက႑က ေရကို မတန္တဆ ထုတ္ယူသည့္ အတြက္ ကမၻာ့ေျမေအာက္ ေရ ေၾကာမ်ား၏ ငါးပံုတစ္ပံုသည္ ေရ ထုထည္ေလ်ာ့နည္းလာသည္။
ေရျပႆနာ ကပ္ေဘးအသြင္ သုိ႔ ေရာက္မသြားေစရန္ ေရကို ျဖစ္ႏုိင္သမွ် ေခြၽတာ သံုးစဲြျခင္း၊ ထို သို႔ ေခြၽတာ သံုးစဲြရန္ အသိပညာ ေပးလုပ္ငန္း မ်ားကို က်ယ္ျပန္႔စြာ လုပ္ေဆာင္ျခင္းတုိ႔သည္ ဦးစား ေပးအဆင့္၌ ရိွေနရမည္။ ေရဘက္ ဆုိင္ရာ၌ အျမင္မ်ား ေျပာင္းလဲရန္ လိုအပ္ေနရာ အထူးသျဖင့္ မုိးေရ ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ႐ႈေထာင့္အမွန္မွ ခ်ဥ္းကပ္ဖို႔ လိုေနသည္။
ေႏြအခါ ေရရွားလွ်င္ မုိးကို ေတာင့္တၾကသည္။ မိုးစရြာလာ ေသာအခါ မုိးေရကို ဝမ္းသာအားရ ခံသံုးၾကေသာ္လည္း မုိးတြင္း ေရာက္ သည္ႏွင့္ မုိးကို အမွတ္တမဲ့ သေဘာထား လိုက္ၾကေတာ့သည္။ သဘာဝ တရား၏ အဖုိးတန္လက္ ေဆာင္ မုိးေရမ်ား ေခ်ာင္း မ်ား၊ ေျမာင္းမ်ားမွ တစ္ဆင့္ ပင္လယ္ထဲ သုိ႔ အလဟႆ စီးဝင္ ဆံုး႐ႈံးသြား သည္ကို ႏွေျမာရေကာင္းမွန္း သိသူ မမ်ားလွ။ မုိးတြင္း၌ မုိးေရ ကို စနစ္တက် ခံယူသိုေလွာင္ၿပီး ေခြၽတာသံုးစဲြလွ်င္ ေဆာင္းအကုန္ ေႏြအကူးထိ၊ ထို႔ထက္ပို၍ ေနာက္ မုိးရြာသည္အထိ သံုးႏုိင္သည္ကို အမ်ားအားျဖင့္ သတိမမူမိတတ္ ၾကေခ်။ ယင္းကို သတိျပဳမိၾကၿပီး စနစ္က်ေသာ မုိးေရေလွာင္ကန္ မ်ား တည္ေဆာက္ရန္ အေျခအေန ေပးသျဖင့္ ေႏြအတက္တြင္ ေရ မခက္ေတာ့သည့္ ေဒသအခ်ဳိ႕ ျမန္ မာႏုိင္ငံ အပါအဝင္ ကမၻာ့ႏုိင္ငံ အမ်ားအျပားတြင္ ရိွေနသည္။
ေရရွားပါးမႈ အေၾကာင္း ေျပာ ေသာအခါ သစ္ပင္ သစ္ေတာမ်ား နည္းသြားသျဖင့္ မုိးေရကို မထိန္း ႏုိင္ေတာ့၍ ေရရွား ရသည္ဟု အမ်ား အားျဖင့္ ေဆြးေႏြးေရးသား ေနၾကသည္။ ယင္းအခ်က္ မွန္ကန္ ေသာ္လည္း သစ္ပင္ သစ္ေတာကို ျပန္လည္ စိုက္ပ်ဳိးသည့္ တုိင္ေအာင္ ယင္းတုိ႔ မုိးေရထိန္းႏုိင္သည့္ အဆင့္အထိ ေရာက္ေအာင္ ႏွစ္ အတန္ၾကာေစာင့္ရဦးမည္။ ထုိ႔ ေၾကာင့္ မုိးေရကို ထိန္းရန္ သစ္ပင္ သစ္ေတာမ်ားကုိသာ ေစာင့္ေမွ်ာ္ မေနဘဲ ရြာက် လာေသာ မိုးေရ မ်ား ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ားထဲ အလဟ ႆ စီးဆင္း ဆံုး႐ႈံးမသြားမီ စနစ္ က်၍ ေဒသ အေျခအေနႏွင့္ ကိုက္ ညီေသာ မုိးေရေလွာင္ကန္မ်ား တည္ေဆာက္၍ ေရကို သိုေလွာင္ ထိန္းသိမ္း အသံုးခ်ၾကမည္ ဆုိလွ်င္ ေရျပႆနာ အထိုက္အေလ်ာက္ ေျပလည္လိမ့္မည္။
ယခုအခါ ေရမရွားေသးသည့္ ေဒသမ်ားမွ ေရကိုသယ္၍ ေရရွား ေသာ ေဒသမ်ားသို႔ သြားေရာက္ လွဴဒါန္းေနၾကသည္ကို အားရစ ဖြယ္ ေတြ႕ရသည္။ ထိုသို႔ လွဴဒါန္း ရာတြင္ ကုန္က်သည့္ ကားခ၊ ဆီဖိုးစသည္တုိ႔သည္ တစ္ ႏိုင္ငံလံုး အတုိင္းအတာႏွင့္ ဆုိလွ်င္ ကုေဋ ေပါင္း မ်ားစြာ ရိွမည္။ ေရလွဴသည့္ အျပင္ မိုးေရေလွာင္ကန္မ်ား ကိုလည္း ေဆာက္လုပ္ လွဴဒါန္းၾက၊ ေဒသခံမ်ား ကလည္း ယင္းကန္မ်ား ကို ထိန္းထိန္း သိမ္းသိမ္း အသံုး ျပဳၾကလွ်င္ ဆုိင္ရာေဒသမ်ား၏ ေရအခက္အခဲကို ပို၍ ထိေရာက္ စြာ ေျဖရွင္းႏုိင္လိမ့္မည္။
ေက်ာ္ဦး
