Poem

နားလည္ပါဆိုတဲ့ အၾကည့္တစ္ခ်က္နဲ႔ ဘဝရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းေလးတစ္ခုမွာ သဲႀကီးမဲႀကီး ရြာေနတဲ့ ေလာကကို ေခ်ာင္းေခ်ာင္းၾကည့္ရတာ စိတ္ကူးတည္ရာ ေဆးစက္ခ်တိုင္း အေတြးေတြ အက်ဥ္းခ်ခံေနရတာ ဝမ္းနည္းမႈက အ႐ိုင္းဆန္ခ်င္လာတယ္...

ေလာကဓံမီးနဲ႔ အေျခာက္ခံထားတဲ့ စကၠဴေတြ စာလံုးေပါင္း မပီေတာ့ဘူး။ ဖာဆန္တဲ့ ကန္ေတာ္မဂၤလာမွာ မုဆိုးမရဲ႕ ဒဂၤါးက် ပိုက္စုတ္ထဲက....

ကတၱရာလမ္း မျဖစ္ရင္ေနပါေစ အသားမာၿပီး မာေက်ာတဲ့ လမ္းေခ်ာရရင္ ေတာ္ပါၿပီလို႔ ေဆြးေႏြးသူေတြလည္းရွိ။ ေခတ္တစ္ေခတ္ကို တစ္ပိုင္းပဲေတြ႕ရၿပီး သမိုင္းကို က်ံဳ႕ေပးတဲ့ ငါတို႔ရြာေဒသေတြ အေလအဖိတ္ေတြနဲ႔ စိုက္ပ်ိဳးေရးစနစ္လည္းရွိ....

ၿမိဳ႕ ျပက ေက်းလက္ပံုစံ ျပဳလုပ္လိုတယ္ ေက်းလက္ကၿမိဳ႕ ျပပံုစံ ထုဆစ္လာတယ္။ ဆန္အတု ေခါက္ဆြဲအတု ၾကက္ဥအတု အသားအတု ေဂၚဖီအတု ဖရဲသီးအတု အတုအစ အတုအဆံုး အတုအလယ္မွာ ငါ့ကိုယ္ငါလည္း သံသယဝင္လာတယ္...

ျပန္ေတာ့မယ့္သားအတြက္ ေတြးပူမႈေတြကို ႐ိႈက္ထုတ္ေနတဲ့ အခိုးေငြ႕ေတြၾကား အထင္းသားပဲ ဘယ္ေက်ာျပင္ကိုမွ ေငးမၾကည့္ခ်င္ၾကဘူးေလ....

ရထားဟာ ျဖည္းျဖည္းေလး ေႏွးေႏွးေလး ဝင္လာၿပီ ဥၾသဆြဲသံကလည္း နီးသထက္နီးလာၿပီ က်ယ္သထက္ က်ယ္လာၿပီ။ လူမ်ား ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲ လုယက္တိုးေဝွ႕ ခရီးသည္မ်ား ေယာက္်ား၊ မိန္းမ၊ ကေလးသူငယ္မ်ား ရထားကိုေစာင့္ၾက အခုရထား ဆိုက္လာၿပီဆိုေတာ့....

မိႈင္းဝတဲ့ မီးပံုးပ်ံလို ငါတုိ႔ၿမိဳ႕ ႀကီးဟာ အတြင္းမွာ မည္းၿပီး အျပင္မွာပဲ စည္ကားေနတယ္ ဒါ တို႔တိုင္း တို႔ျပည္ တဲ့ လက္တစ္ဆုပ္စာေျမကို တိုင္းတစ္ပါးသားေတြဆီက ကိုယ့္ေျမကို ျပန္ဝယ္ေနရၿပီ။ ကာဗြန္ဒိုင္ေတြ အဆိပ္ခတ္ခံရၿပီး...

လွပတဲ့ ႏွင္းေဆာင္းေတာင္ေတြ ဆိတ္ၿငိမ္တဲ့ ကုန္းျမင့္ႀကီးေတြ ေပၚကေန ဆင္းလာတဲ့ ေလျပည္ေတြရယ္ ေအးျမတဲ့ အေငြ႕အသက္ေတြ အေဝးဆီက သယ္ယူလာခဲ့ရင္း ဒီျပည္ေပၚကို ေပးအပ္ခဲ့ပါေပါ့လား။ သဲေသာင္ျဖဴလႊေတြနဲ႔ ျဖန္႔ခင္းထားတဲ့ ဒီကမ္းေျခ႐ိုးတန္းတစ္ေလွ်ာက္ဆီ အၿမဲေရာက္လာတတ္တဲ့ မုတ္သံုမိုးေတြလည္းပဲ ပင္လယ္ျပာျပာကို ျဖတ္သန္းလာရင္း…

ယာခင္းေတြမွာ မာက်ဴရီမီးလံုးေတြ မရွိဘူး မီးလံုးမရွိတဲ့ ဓာတ္တိုင္ေတြေပၚ ဝိုင္ယာႀကိဳးေတြ ႐ႈပ္မေနဘူး။ ေတာအုပ္စိမ္းစိမ္းေတြမွာ ေလေအးေပးစက္ေတြ မရွိဘူး မရွိတဲ့ ေလေအးေပးစက္ေတြမွာ ဂက္စ္လည္း ျဖည့္မထားျပန္ဘူး....

အိပ္မက္ေတြဟာ ေရစီးကမ္းၿပိဳပဲလား ညေနခင္းေတြကို ဖုန္ခါေပးေနရတာ ၾကာေပါ့...