Poem

အခါခါ​ေစာင္​့​ေမွ်ာ္ၾကဖူး​ေပမယ္​့ အခါခါလြဲ​ေခ်ာ္​ၾက​ဖူး​ေတာ့သူတို႔ .. မ​ေမွ်ာ္လင္​့ရဲၾက​ေတာ့။ ဗိုက္​ပူပူနဲ႔​ေကာင္​​ေလးမွာ. . .

ေငြသံ ေၾကးသံ ၾကားရင္ သကာပ်ားလို စိမ့္ယားတတ္တဲ့ တေစၧႀကီးေပါ့။ အဲဒီတေစၧႀကီးဟာ ေနရင့္ေလ အ႐ူးရင့္ေလ ေဆာင္ပုဒ္နဲ႔. . .

'(၁၈)ႏွစ္မျပည့္ေသးသူမ်ား မေရာင္းရ' ျပည့္တဲ့သူ ေရာင္းလား မျပည့္တဲ့သူ ေရာင္းလား အဲဒီအေၾကာင္း ေတြးဖုိ႔မလို ေစ်းသည္ ေစ်းလာဝယ္ရင္ ေရာင္းမွာပဲ. . .

ငါႏိုင္​တယ္​ မ႐ံႈးဘူးဆိုတဲ့ သာသာယာယာ အ​ေတြးထဲ ​ေလာဘ၊​ ေဒါသ​ေတြက တဝဲဝဲလည္​ရင္​း မသိျခင္​းရဲ႕ မသိစိတ္​အျခားတစ္​ဖက္​မွာ ​ေသာက​ေတြ ဖိစီး​ေန​ေပါ့။. . .

အေရြ႕အေရြ႕ အေျပာင္းအေျပာင္းလို႔ ေအာ္ေနတဲ့ ေျမေခြးစနက္ေတာဟာ မေမ့ မေမ့ အေလာင္း အေလာင္းလို႔ ေပ်ာ္ေနတဲ့ မေအေပးအခြက္ အေျပာေတြေၾကာင့္. . .

စာမတတ္ ေပမတတ္ စာဖတ္ စာျမည္း ေတာထြက္ႀကီးမို႔ အထင္ႀကီးစရာ ဘာမွ်မ႐ွိ။ ထို႔ေၾကာင့္ ပရိသတ္ အေျခြအရံနတၴိ။ သီလကလြဲ၍ ေပးစရာဘာမွ်မ႐ွိသမို႔...

လမ္းေတြက မႈံဝါးေနမွေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အသံုးခ်ခြင့္မရေတာ့ အိပ္မက္ႀကီးႀကီးေတြလည္းအလကားပဲ စိတ္ကူးျမင့္ျမင့္ေတြလည္း အလကားပဲ ေဘာ္ဒါေတြစံုလာၿပီဆို မိုက္ခဲမယ္ မၾကည္တာေတြစံုလာၿပီဆို ႐ိုက္ခြဲမယ္ ဖုန္ေတာထဲက်ေနတ့ဲ အက်ႌအျဖဴပါ ဖုတ္ဖက္ခါ ျပန္ေလွ်ာ္ဖြပ္ ပြဲသြားပြဲလာ ဝတ္လို႔ရပါေသးတယ္...

ေမွ်ာ္​လင္​့ခ်က္​မရွိစြာ ​ေစာင္​့​ေရွာက္​ခဲ့သမွ် ​ေမွ်ာ္​လင္​့ခ်က္​မဲ့ခဲ့ရ ရယူလိုစိတ္​ဆိုတာ မထားခဲ့ဖူးတဲ့ သံ​ေယာဇဥ္​တစ္​ခုက အ​ေႏွာင္​အဖဲြ႕​အသစ္​​ေၾကာင္​့ ထားသြားခဲ့​ေလျခင္​း...

မ်က္ရည္ထူးခတ္ ႏႈတ္ဆက္သြားသူူေရ . . အလင္းေပ်ာက္ ခရီးသည္တစ္ေယာက္ရဲ႕ အိပ္ရာေလး သစ္ငုတ္အိုမွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားရစ္ခဲ့လား...

ကြၽန္စနစ္ေတြ ပ်က္သုန္းခ့ဲတာ ရာစုႏွစ္ခ်ီေနၿပီဆိုေပမယ့္ အခ်င္းခ်င္း ကြၽန္ျပဳခံေနရတ့ဲေခတ္ထဲ မသင္ခ်င္လည္းသင္ မအံခ်င္အံ မျပန္ခ်င္လည္းျပန္ေနရတ့ဲ အစမ္းသပ္ခံပညာေရးစနစ္မွာ သားတို႔ဘြဲ႕တစ္ခုရခ့ဲတယ္။ ဘြဲ႕ရၿပီး ပညာမတတ္ခ့ဲ အလုပ္ကလက္မ့ဲ ဘဝေတြပါပ်က္ခ့ဲရတယ္အေဖ။