ဝင္းထရံစည္း႐ိုးအစပ္မွာ ပဲပင္ကေလးေတြရွိ တယ္။ က်ဳပ္ေျမခ် စိုက္ခဲ့တာ။ ဝင္းထရံစည္း႐ိုးအေျခက ေျမသားပြပြကိုဆြၿပီး ပဲေစ့ကေလး ေတြ ျမႇဳပ္စိုက္ခဲ့တာ။ ဝင္းထရံစည္း႐ိုး အစပ္မွာ စဥ့္အိုးရွိတယ္။ က်ဳပ္ မနက္မနက္ အိပ္ရာကထတဲ့အခါ အဲသည္စဥ့္အိုးနားသြားၿပီး မ်က္ႏွာသစ္တယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေျမသား ႏူးပြပြထဲ ပဲေစ့ကေလးေတြရွိမယ့္ ေနရာကို က်ဳပ္ေရတစ္ဖလား၊ ႏွစ္ဖလားခပ္ၿပီး ေလာင္းတယ္။ ၃၊ ၄ ရက္ေလာက္ အၾကာမွာ ပဲေစ့ကေလးက အေညႇာက္ ထြက္လာတယ္။ အေညႇာက္က အျမစ္ ထြက္လာတယ္။ အျမစ္က ေျမသားပြပြထဲမွာ ကုပ္တြယ္ထားပံုရရဲ႕။ က်ဳပ္ မနက္ မနက္ ႏိုးလာရင္ စဥ့္အိုးနားကို ေရာက္ၿမဲ။ ေရတစ္ဖလားခပ္ၿမဲ၊ မ်က္ႏွာသစ္ၿမဲ။ ၿပီးရင္ ေရတစ္ဖလား၊ ႏွစ္ဖလားခပ္ၿပီး ပဲပင္ကေလးေတြ ကို ေလာင္းၿမဲ။ ပဲပင္ကေလးေတြဟာ အေစ့အိမ္ႏွစ္အမႊာကြဲၿပီး အထဲက အၫြန္႔အေညႇာက္ငယ္ကေလးေတြ ထြက္ျပဴလာတယ္။ အၫြန္႔ အေညႇာက္ငယ္ကေလးေတြက တစ္ ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ဆန္႔ထြက္လာ ၾကတယ္။ မနက္လင္းတိုင္း က်ဳပ္ စဥ့္အိုးနားေရာက္ၿမဲ၊ ဖလားနဲ႔ ေရ ခပ္ၿမဲ၊ မ်က္ႏွာသစ္ၿမဲ၊ ေရေလာင္းၿမဲ ေလ။ ဒီေန႔မနက္လင္းေတာ့ အၫြန္႔ အေညႇာက္ ထြက္ျပဴ လာတဲ့ ပဲေစ့ေလး ေတြ အနီးမွာ ဝါးျခမ္း ကိုင္းတံ ကေလးေတြ ခ်ေပးလိုက္တယ္။ ပဲ ပင္ကေလးေတြဟာ သူ႔အနီး ပတ္ဝန္း က်င္မွာ ဘာရွိသလဲ ဆိုတာ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး သိၾကပါလိမ့္။ အဲဒီဝါးကိုင္း တံကေလး ေတြကို ထိစမ္းရစ္ ပတ္ၿပီး ႏႊယ္တက္ၾက တယ္။
က်ဳပ္မနက္လင္းရင္ စဥ့္အိုးနား ေရာက္တယ္။ စဥ့္အိုးနားေရာက္ရင္ ပဲပင္ကေလးေတြကို ေတြ႕ရတယ္။ တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ သူတို႔အၫြန္႔ အေညႇာက္ကေလးေတြ ႏႊယ္ၿပီးတက္ လာပံုကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္းျမင္ရ တယ္။ သည္ဝါးျခမ္းကိုင္းတံေတြက ေန တစ္ဆင့္ ဝင္းထရံစည္း႐ိုးကို သူတုိ႔ႏႊယ္တက္ၾကေတာ့။ ပဲပင္ ကေလးေတြရဲ႕ အၫြန္႔အေညႇာက္ ႏြယ္တံကေလးဟာ ေလထဲမွာ။ ေနေရာင္ျခည္ေႏြးေႏြးက သူ႔အေပၚ ျဖာက်လို႔။ သူ႔ႏြယ္တံကေလးဟာ စိမ္းစိုႏုလုိ႔။ အၫြန္႔အေညႇာက္ႏြယ္တံမွာ ရြက္ခ်ပ္ရြက္âမႊာကေလးေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ထြက္လာတယ္။ နံနက္ခင္းေလျပည္ထဲမွာ ပဲရြက္ႏုႏု စိမ္းစိမ္းကေလးေတြဟာ တလႈပ္လႈပ္ နဲ႔။
မွန္ပါတယ္။ နံနက္မိုးလင္းရင္ က်ဳပ္က စဥ့္အိုးနားေရာက္သြားၿမဲ။ စဥ့္အိုးထဲကေရတစ္ဖလားခပ္ယူၿမဲ။ မ်က္ႏွာသစ္ၿမဲ။ ပဲပင္ကေလးေတြကို လည္း ေရေလာင္းၿမဲေလ။ ပဲႏြယ္ ႏွာေမာင္းတံကေလးေတြဟာ တစ္ေန႔ ထက္တစ္ေန႔ အေပၚကိုတက္လာၾက တယ္။ ဝင္းထရံကို ရစ္ပတ္တယ္။ သည္ဘက္ကဝင္ ဟိုဘက္ထြက္ ႏႊယ္ယွက္ၿပီး တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သူတုိ႔ ရဲ႕ သစ္ရြက္စိမ္းစိမ္းေတြဟာ ဝင္းထရံစည္း႐ိုးကို ဖံုးလုလုျဖစ္သြား ပါတယ္။ က်ဳပ္က မနက္လင္းတုိင္း ပဲပင္ကေလးေတြကိုၾကည့္ၿမဲ။ သူတို႔ အၫြန္႔အေညႇာက္ႏႊယ္ရာကို ေစ့ငုၿမဲ။ အခုေတာ့ ပဲႏြယ္ကေလးေတြက ဝင္းထရံစည္း႐ိုးထက္မွာ။ သစ္ရြက္ စိမ္းစိမ္းေတြက ေလထဲမွာတလႈပ္လႈပ္ နဲ႔။ သည္ကေန႔ မနက္လင္းေတာ့ ျပတင္းေပါက္ကိုဖြင့္ၿပီး အိမ္ေရွ႕ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္။ ဝင္းထရံ စည္း႐ုိးအစပ္က ပဲပင္ကေလးေတြ ဟာ ခရမ္းနဲ႔ အဝါေရာစပ္ထားတဲ့ အပြင့္ကေလးေတြ ျမင္ရၿပီေလ။ မွန္ပါတယ္။ သည္ေဆာင္းလလယ္ ေန႔ရက္ေတြမွာ ပဲပင္ကေလးေတြဟာ ျ>ြပတ္ေနေအာင္သီးခဲ့တယ္။
ေနမ်ဳိး
