ဒီေန႔ ေအာင္နက္ႀကီးဆိုးတယ္။ နားရက္ဆိုေတာ့ ေအာင္နက္ႀကီး ေအးေဆးေပါ့။ ဒီေန႔အဖို႔ ပလတ္စ တစ္ေကာက္တဲ့ ကေလးေတြက လည္မ်ိဳတက္နင္းရင္ေတာင္ ေအာင္ နက္ႀကီး ထကိုက္မွာမဟုတ္။ ေအာင္ နက္ႀကီးကေတာ့ သူ႔ေဟာလီးေဒးရဲ႕ ရသကို ဘယ္ေတာ့မွ ထိပါးမခံ။
စံေတာ္အိမ္ႀကီးရဲ႕ အတြင္း ေတာ္မွာ အမႈထမ္းရတဲ့ ရွကီရာတို႔၊ ဝက္မတို႔ကိုလည္း ေအာင္နက္ႀကီး အေရးစိုက္စရာ မလို။ သူတုိ႔က ဥေရာပႏြယ္ေတြေပမယ့္ တကယ္ ေတာ့ ေခြးေခြးခ်င္းပဲမဟုတ္လား။ စံေတာ္အိမ္ၿခံဝင္းႀကီးအနီး လူစိမ္းကပ္လာရင္ အိမ္ၿခံဝင္းထဲက ရွကီရာနဲ႔ဝက္မတို႔ တဝုန္းဝုန္း ထိုးေဟာင္ၾကတာ အၿမဲလိုျဖစ္ ေၾကာင္း ေအာင္နက္ႀကီး ေကာင္း ေကာင္းသိသတဲ့။ ဒီေန႔ ေအာင္နက္ ႀကီး အနားရေနတာကလည္း စံေတာ္ အိမ္ႀကီးထဲကလူေတြ မိသားစုလိုက္ အျပင္ကို သြားေနၾကလို႔ပါပဲ။ ႏို႔မဟုတ္ရင္ ဒီလူေတြ ေက် နပ္ေအာင္ ေအာင္နက္ႀကီး အၿမဲပဲ မ်က္ႏွာလုပ္ရတာေလ။ ေဟာင္ေပး ရတယ္ေလ။ ေခြးဖားဖားတယ္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳး။ ခုနကပဲ အိမ္ဝင္းနားလူကပ္ လာလို႔ ဟိုေကာင္မႏွစ္ေကာင္ထံ တံခါးပုတ္ပုတ္ၿပီး တဝုန္းဝုန္း ေဟာင္ ၾကေသးတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဘယ္လိုေဟာင္ေဟာင္ ေအာင္နက္ ႀကီး ထမၾကည့္။ နားရက္ အိပ္ေရး ပ်က္မခံဘူး။
အဲ စံအိမ္ေတာ္ႀကီးမွာ လူစံု တက္စံု ရွိၾကၿပီဆိုရင္ေတာ့ ေအာင္ နက္ႀကီး အခုဖီလင္ယူလို႔မရေတာ့။ အိမ္ထဲေကာင္မႏွစ္ေကာင္ထက္ ပိုပို သာသာ ေဟာင္ေပးရတယ္။ အမွန္ ေတာ့ အိမ္ထဲကေကာင္မႏွစ္ ေကာင္က ဘာမွအရာ မေရာက္ပါ ဘူး။ သူတို႔အျပင္ထြက္ခြင့္လည္း မရ ၾကဘူး။ အရြယ္အစားေတြကလည္း ပုပုေသးေသး ေမႊးပြပြေလးေတြပါ။ ဒါေပမဲ့ စံအိမ္ေတာ္မွလူေတြက သူတုိ႔ႏွစ္ေကာင္မအတြက္ေတာ့ ေခြးစာေကာင္းေကာင္းေကြၽးၾက တယ္။ အိပ္ေတာ့လည္း ေလလံုမိုး လံု အိပ္ရတယ္။ ေအာင္နက္ႀကီးက ေတာ့ ဒီအိမ္က တရားဝင္ ေမြးစား ထားတဲ့ ေခြးမဟုတ္တာရယ္။ ေခြး ေလေခြးလြင့္တစ္ေကာင္ ျဖစ္တာ ရယ္ေၾကာင့္ သူ႔အတြက္ ေခြးစာဆို တာမရွိ။ ဟိုဟာႏွစ္ေကာင္ စားလို႔ဝမွ ပိုမွ၊ လွ်ံမွ စားရတာ။ အိပ္ေတာ့ လည္း ၿခံဝင္းတံခါးေပါက္မွာ ေအာင္ နက္ႀကီး အိပ္ရတယ္။
အဲ ေအာင္နက္ႀကီးက အရြယ္ လည္းေကာင္း၊ ဗလလည္းေကာင္းဆို ေတာ့ ၿခံဝင္းနား ေတာ္႐ံုလူ မကပ္ရဲ ပါဘူး။ ဒါကိုလည္း ၿခံထဲကလူေတြ သေဘာေပါက္ပံုရပါတယ္။ ဒါ ေၾကာင့္လည္း ထမင္းက်န္၊ ဟင္း က်န္ စြန္႔ၾကတာေပါ့။ တစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္။ ေအာင္နက္ႀကီးက လမ္း ေဘးေခြးဆိုေတာ့ သူ႔လည္းတစ္ခါတ ေလ အိမ္နဲ႔ယာနဲ႔ ေနခ်င္တာေပါ့။ စံေတာ္အိမ္ႀကီးကလည္း ေအာင္နက္ ႀကီးကို အဝင္မခံဘူး။ တစ္ခုေတာ့ ရွိ တယ္။ စံေတာ္အိမ္ႀကီးမွာ သာေရး နာေရး လူမႈေရးကိစၥမ်ိဳးေတြရွိရင္ ေတာ့ ၿခံတံခါးဖြင့္ထားတတ္ပါ တယ္။ ဒီအခါမ်ိဳးမွ ေအာင္နက္ႀကီး အိမ္ေတာ္အတြင္း ဝင္ခြင့္ရတယ္။ ဒီလို အျပင္လူစိမ္းေတြ အိမ္မွာစံုတဲ့ ေန႔ဆိုရင္ ေတြ႕ရာျမင္ရာ လိုက္ကိုက္ တတ္တဲ့ ရွကီရာနဲ႔ ဝက္မလည္း ေခြး ေလွာင္အိမ္ထဲက ထြက္ခြင့္မရွိေတာ့ ဘူး။ အိမ္ဝင္းထဲမွာေတာ့ ေအာင္ နက္ႀကီး တစ္ေကာင္တည္း။ ဒါ ေတာင္ အိမ္ထဲကလူေတြက မၾကာ မၾကာ ေမာင္းထုတ္လို႔ ေအာင္နက္ ႀကီး ထြက္ေျပးရေသးတယ္။
အမွန္ ေတာ့ ေအာင္နက္ႀကီးက ေခြးပ်င္းတစ္ေကာင္ပါ။ အိမ္ေရွ႕ၿခံ ဝင္းတံခါးမွာ တစ္ေနကုန္အိပ္တာ။ သူကိုယ္တိုင္ကေတာ့ တစ္ေနကုန္ ဘယ္သူ႔ မွ ထမေဟာင္ဘူး။ အဲ အတြင္းေတာ္ က ရွကီရာနဲ႔ ဝက္မတို႔ က အျပင္က လူတစ္ေယာက္ေယာက္ ကို ေဟာင္ၿပီဆိုရင္ ေအာင္နက္ႀကီးက အဲဒီလူကို ဘာမသိညာမသိ အိပ္ခ်င္ မူးတူးနဲ႔ လိုက္ေဟာင္ေတာ့ တာပဲ။ အိမ္ေရွ႕ လမ္းေလွ်ာက္သြား သူျဖစ္ ျဖစ္၊ ဆိုင္ကယ္စီးသြားသူ ျဖစ္ျဖစ္ ေအာင္နက္ႀကီးက က်ားစီး ဝါးစီး လိုက္ေဟာင္ေတာ့တာပဲ။ အမွန္ ေတာ့ ေအာင္ နက္ႀကီးမွာ အမုန္းမရွိပါဘူး။ ဟို အိမ္ထဲက ေခြးမႏွစ္ေကာင္ကိုယ္စား သူက လိုက္ေဟာင္ေပးတာ။ ဒီလို ကူညီေဟာင္ခအျဖစ္ေတာ့ သူတို႔ ေခြးစာပိုရင္ ေအာင္နက္ႀကီး ပြဲေတာ္ က် “အုပ္” ရၿပီေလ။ အဲအထဲက ႏွစ္ ေကာင္မ ေဟာင္လုိ႔ကေတာ့ ေအာင္ နက္ႀကီးက ၿခံဝင္းေပၚလူေက်ာ္တက္ လည္း အိပ္ေရးပ်က္မခံဘူးဆိုတဲ့ အစားထဲကပါ။
တကယ္ေတာ့ ေအာင္နက္ႀကီး က လူပါးေရာ ေခြးပါးေရာ ဝတဲ့ေခြး လို႔ ေျပာရမွာပါ။ လူကိုမ်က္ႏွာလုပ္ သလို၊ ေခြးေခြးခ်င္းလည္း မ်က္ႏွာ လုပ္တာပဲ။ တကယ္ဆို မလြယ္ဘူး ေအာင္နက္ႀကီးက။ ေခြးျဖစ္ၿပီး စာတတ္ေနတာ ေအာင္နက္ႀကီးက။ ညဆိုလည္း ၿခံလံုၿခံဳမႈအတြက္ အိမ္ ရွင္စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ တစ္ေရးႏိုး တဲ့အခါ ၿခံအနီးဘယ္သူမွ မကပ္ လည္း ေဟာင္သံေလး တစ္ခ်က္ႏွစ္ ခ်က္ တြန္က်ဴးၿပီးမွ ဆက္အိပ္တာ ေအာင္နက္ႀကီးက။
ေစာဘရန္ၿငိမ္း