ကြၽန္ေတာ္ကို ႏုိင္ငံျခားမွာ ေနၾကတဲ့ မိတ္ေဆြမ်ားက ဖိတ္ေခၚပါတယ္။
” ဒီႏုိင္ငံမွာေနပါလား။ တအား ေပ်ာ္စရာေကာင္းတာ” ကြၽန္ေတာ္ ျပန္ေမးမိတယ္။
” မင္းတို႔မွာ ဘယ္လိုေပ်ာ္စရာ ေတြရွိလဲ”
“အဓိကကေတာ့ လံုၿခံဳတယ္။ ေပ်ာ္စရာကေတာ့ ေငြရွိရင္ရွိသလို ေပ်ာ္ရတာပဲ” ကြၽန္ေတာ္ ရယ္မိတယ္။ ၿပီး ေတာ့ ျပန္ေျပာမိတယ္။
” ေငြရွိမွ ေပ်ာ္ရမယ္ဆိုတာ ဘယ္တရားပါ့မလဲ။ ငါတုိ႔ဆီမွာက ေငြမလိုဘူး။ ေပ်ာ္စရာက အၿမဲတမ္းရွိေနတာ”
ဟိုႏိုင္ငံကေကာင္ အေတာ္ စဥ္းစားသြားတယ္။ ၿပီးမွ.. “ေနပါဦး..ေငြမရွိဘဲ ဘယ္လို ေပ်ာ္ရတာလဲ”
” အစိုးရက လုပ္ေပးတာေလ”
“ဘယ္လို..ဘယ္လို” ဟိုေကာင္ မစဥ္းစားတတ္ ျဖစ္သြားပံုရတယ္။ သူတို႔ႏုိင္ငံေတြမွာ လူေတြေပ်ာ္ဖို႔ ဘယ္အစိုးရကမွ လုပ္ေပးပံုမေပၚဘူး။
” ဆိုပါဦး။ အစိုးရက လူေတြ ေပ်ာ္ေအာင္ဘယ္လိုလုပ္ေပးလဲ ”
“မီးမၾကာဏလာေပးတယ္ ေလ”
“ဟင္” ” ဟုတ္တယ္ ေလ..။ ငါတို႔ ဆီမွာ ေပ်ာ္စရာကို ေငြကုန္ေၾကးက်ခံၿပီး လုိက္ရွာ စရာမလိုဘူး။ မီးလာလည္း ေပ်ာ္ရတာပဲ။ လမ္းကေလး ျပင္ေပးလည္း ေပ်ာ္ရတာပဲ။ ကိုယ့္ပိုက္ဆံနဲ႔ကိုယ္ဝယ္ထားတဲ့ ဝစ္ေသာက္ဆိုင္ကယ္ေလးရဲ မဖမ္းလည္း ေပ်ာ္ေနရတာေလ”” ေၾသာ္..အဲဒီလိုလား” ဒီေတာ့မွ ဒီေကာင္အစိုးရရဲ႕ ေစတနာကို နားလည္သြားတယ္ ထင္တယ္။
ဟုတ္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဆီမွာ ေပ်ာ္စရာမ်ားလြန္းလွပါတယ္။ ႐ိုးရာထံုးစံအရကို ဆယ့္ႏွစ္လရာသီပြဲဆိုတာ ရွိပါတယ္။ တန္ခူး၊ ကဆုန္၊ နယုန္၊ ဝါဆုိ၊ ဝါေခါင္၊ ေတာ္သလင္း၊ သီတင္းကြၽတ္၊ တန္ေဆာင္မုန္း၊ နတ္ေတာ္၊ ျပာသို၊ တပို႔တြဲ၊ တေပါင္း စသည္ျဖင့္ ပြဲေတာ္ မရွိတဲ့လရယ္လို႔ မရွိပါဘူး။ဒါ့အျပင္ အျခားေသာ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ပြဲ။ ဆိုပါစုိ႔- ျပည္ေထာင္စုေန႔၊ လြတ္လပ္ေရးေန႔၊ အမ်ဳိးသားေန႔၊ ဘာေန႔၊ ညာေန႔အျပင္ ဘာေအာင္ပဲြ၊ ညာေအာင္ပြဲေတြကလည္း မနည္းလွပါဘူး။ အဲဒီပြဲေတြအျပင္ကို ျပည္သူမ်ားက “မီးလာလည္း ေပ်ာ္ရ”၊ “လိုင္းကားေခ်ာင္လည္း ေပ်ာ္ရ”၊ “ကားမပိတ္လည္း ေပ်ာ္ရ” နဲ႔ ေပ်ာ္ကို ေပ်ာ္ေနရေတာ့တာပါပဲ။ ဟုတ္ပါတယ္။ ေပ်ာ္စရာမ်ားတဲ့ တိုင္းျပည္ပါ။ ဒါေပမဲ့..ေပ်ာ္စရာမွာ စည္းကမ္းဆိုတာရွိပါတယ္။ကိုယ္တုိင္ပဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေပ်ာ္မယ္။ က်န္တဲ့လူေတြ ဂ႐ုမစိုက္ဘူးဆိုတာ မွားပါတယ္။ ဆုိပါေတာ့..။
ဘယ္ေနရာအတြက္ လွဴရန္ဆိုတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္တစ္ခုနဲ႔ လမ္းေပၚမွာ လမ္းပိတ္သည္အထိ အ႐ုပ္ႀကီးေတြလုပ္၊ မူးယစ္ကခုန္ေနတာဟာ ေပ်ာ္စရာတစ္ခုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ တခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာ ကုိယ့္ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈအတြက္ တျခားသူေတြ ထိခိုက္ နစ္နာေနရတာကလည္း ေပ်ာ္စရာ မဟုတ္ပါဘူး။သႀကၤန္ကာလပဲဆိုပါစို႔။ ကိုယ္တိုင္ ေသာက္စားမူးယစ္ၿပီး တျခားသူကို အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ ေစတာေပ်ာ္စရာမဟုတ္ပါဘူး။ ေပ်ာ္စရာမွာလည္း စည္းကမ္း ဆိုတာ ရွိပါတယ္။ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲ က်င္းပတယ္ဆို တာ သူ႔စည္းကမ္းနဲ႔သူရွိပါတယ္။ စည္းကမ္းအတြင္းမွာပဲ ေပ်ာ္စရာရွာမွ ေပ်ာ္ရႊင္မႈအစစ္အမွန္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဆိုပါစုိ႔..။ ေပ်ာ္ေစခ်င္လို႔ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲ က်င္းပေပးတယ္။ ကိုယ္လည္း ေပ်ာ္ခ်င္လုိ႔ ပြဲေတာ္သြား တယ္။ ပြဲေတာ္သြားၿပီး ဒီအတိုင္း ေပ်ာ္ခဲ့တာမဟုတ္ဘဲ ကြမ္းေသြးေတြ လိုက္ေထြး၊ အမႈိက္ေတြေလွ်ာက္ဖြ သြားတာမ်ဳိး၊ သူတစ္ပါးကိုအေႏွာင့္ အယွက္ေပးၿပီး ေပ်ာ္စရာရွာခဲ့တာ ဟာ အမွန္ေတာ့ သိမ္ဖ်င္းလြန္းပါ တယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္မႈအတြက္ တစ္ပါးသူအားလံုး အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေစတာကေတာ့ အင္မတန္မွကို မလုပ္ေကာင္းတဲ့ အလုပ္တစ္ခုပါပဲ။ဆိုၿပီးသားပါ။ ေပ်ာ္ရႊင္မႈမွာ အကန္႔အသတ္ရွိပါတယ္။ ခ်မွတ္ ထားတဲ့ ေဘာင္အတြင္းမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ မႈကို ရွာမွသာ စစ္မွန္တဲ့ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ရမွာပါ။ အဲဒီအထဲကမွ ကိုယ္တစ္ ေယာက္တည္း ေဘာင္ေက်ာ္ၿပီး ျပဳလုပ္ခဲ့ရင္ေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ေဘာင္ ေက်ာ္မႈဟာ တစ္ပါးသူေပ်ာ္ရႊင္မႈကို အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစလုိ႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈအစစ္လို႔ ေျပာလု႔ိမရပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္.. ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ တိုင္းျပည္ ပါ။ ေပ်ာ္ပါ။ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို စည္း ေဘာင္အတြင္းကပဲ ရွာေဖြႏုိင္ၾကပါ ေစ။ ရွာေဖြတတ္ၾကပါေစလုိ႔ ဆု ေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္ ခင္ဗ်ား။
အၾကည္ေတာ္
