ပုဂံေခတ္လြန္ေသာ္ ျမင္စုိင္း၊ ပင္းယ၊ အင္းဝ၊ ေတာင္ငူ၊ ေညာင္ ရမ္း၊ ကုန္းေဘာင္၊ ရတနာပုံစသည္ျဖင့္တည္ေထာင္ၾကေလ၏။ ပင္း ယကုိ တစ္စီးရွင္သီဟသူမင္းက သကၠရာဇ္ ၆၇၄ခုႏွစ္ တေပါင္းလ ဆန္း ၁၅ရက္တြင္ တည္ထားေလ၏။ ဝိဇယပူရဘြဲ႕နာမည္တပ္ကာ နန္း ေတာ္၊ ၿမိဳ႕ေတာ္၊ က်ဳံးေတာ္၊ ေရႊဂူဘုရား(ဂူေတာ္သစ္)၊ အတြင္း ေရႊ ေက်ာင္း၊ ေရႊစည္းခုံေစတီ၊ ေထာက္ရွည္ကန္(ကန္လွ)ခုနစ္ ဌာနကုိ တစ္စုတည္းတည္ထားခဲ့သည္။ ပင္းယေခတ္သည္ ၆၇၄ ခုႏွစ္မွ ၇၂၆ အထိ ၅၂ ႏွစ္သာတည္ထားေလ၏။ ယဥ္ေက်းမႈအေမြ အႏွစ္ မမ်ားျပားေသာ္လည္း အင္းဝေခတ္သုိ႔ ပုဂံေခတ္လက္ရာမ်ား လက္ဆင့္ကမ္း အေမြေပးႏုိင္ခဲ့၏။
ပင္းယေရႊစည္းခုံေစတီသည္လည္း ၿမိဳ႕တည္စက ပင္ ပါဝင္ခဲ့သည့္ ေရွးေဟာင္းအေမြအႏွစ္ ေစတီတစ္ဆူ ျဖစ္သည္။ ပင္းယၿမိဳ႕ေဟာင္း သည္ ရန္ကုန္- မႏၲေလးအျမန္လမ္းမေဘး ေက်ာက္ဆည္-တံတားဦးလမ္းေပၚရွိ စကားအင္းေက်းရြာအနီး တြင္ တည္ရွိေလ၏။ သကၠရာဇ္ ၆၈၄ခုႏွစ္တြင္ နန္း စံေသာ ဥဇနာမင္းသည္ ေရႊစည္းခုံ ေစတီေတာ္ႀကီးကုိငံု၍ အသစ္တည္ေတာ္မူ၏။ ၇ဝ၄ခုႏွစ္ တြင္ ငါးစီးရွင္ေက်ာ္စြာ၊ ၇၁၃ ခုႏွစ္တြင္ ေက်ာ္စြာငယ္၊ ၇၂၉ ခုႏွစ္ တြင္ အင္းဝနန္းစံ မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲတုိ႔ အဆက္ဆက္ ျပဳျပင္ခဲ့ၾက၏။ ၉၉ဝခုႏွစ္တြင္ သာလြန္ မင္းတရားႀကီးက ေစတီေတာ္အား ေရႊ သကၤန္းကပ္လွဴျခင္း၊ ၁ဝ၁၉ခုႏွစ္တြင္အေလာင္းမင္းတရား ဦးေအာင္ေဇယ်မွ ျပဳျပင္ျခင္း၊ ၁၁၃၈ ခုႏွစ္တြင္စဥ့္ကူးမင္းက ထီး ေတာ္မွေျမသုိ႔တုိင္ ေရႊသကၤန္းကပ္လွဴၿပီး ျပဳျပင္ခဲ့ၾကေလ၏။
သီဟသူမင္းသည္ ေရႊစည္းခုံ ေစတီ တည္ထားကုိးကြယ္ၿပီးေနာက္ ဝတၱကေျမသတ္မွတ္ေပးခဲ့ကာ ေက်ာက္စာေရးထုိးခဲ့၏။ ထုိေက်ာက္ စာတြင္ “သကၠရာဇ္ ၆၇၄ ခုႏွစ္ တေပါင္းလျပည့္ေန႔ ပင္းယၿမိဳ႕ႏုိင္ငံ ေတာ္ကုိအစုိးရေသာ တစ္စီးရွင္သီဟသူမင္းႀကီးသည္ ဤေရႊစည္း ခုံ ေစတီေတာ္ဘုရားႀကီးအား စံကားအင္း ရြာႏွင့္ အလုံးစုံေျမေျမာက္ၿမိဳ႕ ထုံးဖုတ္တံခါးကစ၍ ႏြားလည္ေတာင္ ငယ္ကုိပတ္ၿပီး ျမစ္ လည္ေက်ာ ေကာက္ ေကာက္စင္းစင္း၊ ေတာင္ခါျဖဴဆိပ္ေက်ာက္တုိင္ ၄င္းမွ အေနာက္ေတာင္ခ်ပ္ၾကား၊ ၄င္းမွ ႏြားကူးေခ်ာင္း၊ ၄င္းမွ သူငယ္ ေတာ္ကန္႐ုိး၊ ၄င္းမွ သံလမ္းအထိ ဝတၱကေျမေတာ္ လွဴထားေၾကာင္း ျဖစ္ပါသည္။
ဤလွဴထားေသာ ဝတၱကေျမေတာ္ကုိ ဖ်က္ဆီးလုယူသူမ်ားအား ဘုရားအဆူဆူခြၽတ္ေသာ္လည္း မကြၽတ္ပါေစသား၊ အပါယ္ေလးပုံ၌ သာ ရွိေစသတည္း” ဟု အဓိပၸာယ္ရပါသည္။ ၁၁၄၃ခုႏွစ္ တန္ေဆာင္ မုန္း လဆန္း၃ရက္ ညဥ့္သန္းေခါင္တြင္ ေစတီေတာ္ႀကီး ၿပိဳက်ခဲ့၏။ အသစ္ျပန္လည္တည္ထားရန္ အင္းဝဘုရင္စဥ့္ကူးမင္းသည္ ေစတီ ေတာ္ေျမာက္ဘက္တြင္ ယာယီနန္းစံေတာ္မူၿပီး ေစတီေတာ္ႀကီးအား ရွင္းလင္း၏။ အုတ္ဖုိေပါင္းတစ္ရာေက်ာ္ျပဳလုပ္ၿပီး အုတ္သားျပည့္ စီေတာ္မူ၏။ ပစၥယာသုံးဆင့္သာၿပီး စီးခဲ့ေလ၏။ ယခုဖူးေတြ႕ရသည့္ ပစၥယာ ႀကီးသုံးဆင့္ျဖစ္ေလ၏။ ယင္းေနာက္ေခတ္အဆက္ဆက္ ျပဳျပင္ ႏုိင္မႈမရွိ ေတာ့ဘဲ ၁၃၁၁ ခုႏွစ္၊ ၁၃၁၅ ခုႏွစ္၊ ၁၃၂၅ ခုႏွစ္တို႔ တြင္ ေဂါပ ကအဖြဲ႕ မ်ားမွ အသီးသီး ျပဳျပင္ခဲ့ၾက၏။ ၁၃၃၁ခုႏွစ္ ဦးသန္႔ေလး၊ ဦးတင္ ေအာင္တုိ႔ဦးစီးေသာ ေဂါပကအဖြဲ႕မွ ရွစ္ေထာင့္ ပလႅင္၊ ေၾကးဝုိင္းၾကာအုံ အထိလည္းေကာင္း၊ ၁၃၆ဝခုႏွစ္ ဦးတင္ေအာင္ ဥကၠ႒အျဖစ္ေဆာင္ ရြက္၍ အဖြဲ႕ဝင္ ၁၄ ဦးပါအဖြဲ႕မွ သပိတ္ေ မွာက္ အတြင္း ဌာပနာတုိက္ ႏွစ္ခုေဆာက္လုပ္၏။ ေစတီေတာ္ႀကီးရွင္းလင္းစဥ္ကရရွိခဲ့ေသာ ပၪၥ ေလာကဆင္းတုေတာ္၊ ေရႊ ဘုရား ၊ ေငြဘုရား၊ ေက်ာက္ပန္းခုိင္စေသာ ဌာပနာပစၥည္းမ်ား၊ ေရႊစည္းခုံေက်ာင္းဆရာေတာ္ႀကီး သိမ္းဆည္းထား ေသာ ဌာပနာပစၥည္းမ်ား ကုသုိလ္ရွင္မ်ား လွဴဒါန္းေသာ ေရႊေငြလက္ ဝတ္ရတနာအမ်ိဳးမ်ိဳးတုိ႔အား ထည့္သြင္းပူေဇာ္ခဲ့၏။ ေဖာင္းရစ္အသီး သီးတြင္လည္း ဌာပနာ ပစၥည္းမ်ား၊ ဆင္းတုေတာ္မ်ား ထည့္သြင္း ပူေဇာ္ ခဲ့သည္။ ၁၃၆၃ ခုႏွစ္တြင္ ေစတီေတာ္ႀကီး ၿပီးစီး ေအာင္ျမင္ခဲ့၏။ ေရႊထီး ေတာ္ တင္လွဴပြဲအား တပုိ႔တြဲလဆန္း ၇ ရက္မွ ၁၅ရက္ေန႔အထိ စည္ကား သုိက္ၿမိဳက္စြာ က်င္းပခဲ့၏။ ႏွစ္စဥ္လည္း ဝါဆုိလျပည့္ေန႔တြင္ ဆြမ္း ေတာ္ႀကီးကပ္လွဴပြဲႏွင့္ တပုိ႔တြဲလဆန္း ၁၄ ရက္ႏွင့္ ၁၅ ရက္ေန႔တုိ႔တြင္ ဘုရားပြဲက်င္းပၾက၏။ ထုိပြဲတြင္ စံကားအင္း၊ ပင္းယ၊ တံတားဦးၿမိဳ႕ အနီး တစ္ဝုိက္မွ ဘုရားဖူးလွည္းမ်ားျဖင့္ စည္ကားလွၿပီး ေတာင္သူသုံး လယ္ ယာသုံးပစၥည္းမ်ား၊ ႏြား၊လွည္း အလွဆင္ ပစၥည္းမ်ား ေရာင္းခ်ၾကသည္ ျဖစ္ရာ သြားေရာက္ဖူးေျမာ္ကုသိုလ္ျပဳေစလိုေၾကာင္း ေရးသားတင္ျပလိုက္ရပါသည္။
ႏုိင္ထြန္း(TGI)