အေမရိကန္မွာ ဒါ႐ိုက္တာ ပညာရပ္ကို သင္ယူခဲ့တဲ့ ျမန္မာ့အမ်ိဳးသမီး ဒါ႐ိုက္တာ ခရစၥတီးနားခီက သူ႔ရဲ႕ပထမဦးဆံုးဇာတ္ကား ‘မုျဒာရဲ႕ေခၚသံ’ကို ႐ိုက္ကူးခဲ့ပါတယ္။ ပထမဆံုး ပြဲဦးထြက္ဇာတ္ကား က ႏိုင္ငံတကာ ႐ုပ္ရွင္ျပပြဲ မွာ ပါဝင္ျပသခြင့္ရခဲ့သလို ဒုတိယေျမာက္ ‘ဥပါယ္တံမ်ဥ္’ဇာတ္ကားကလည္း ပရိသတ္စိတ္ဝင္စားမႈ ျမင့္တက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါ႐ိုက္တာ ခရစၥတီးနားခီကို ေတာ့ ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးကမၻာကို ထိုးေဖာက္ဖို႔အတြက္သူမ အျမင္ကို ေမးတဲ့အခါ…………
“ပထမဦးဆံုးက ကမၻာကိုထိုးေဖာက္ေတာ့မယ္ေပါ့ေနာ္။ အင္တာ ေနရွင္နယ္ဆိုတဲ့ စကားကို အရမ္းေျပာလာၾကတယ္။ လူငယ္ေလာကမွာ ဒီစကားက အရမ္းေခတ္စားေနတယ္။ အစ္မအျမင္ေျပာရရင္ ဒီ႐ုပ္ရွင္ရဲ႕ အေျခခံကို တတ္ကိုတတ္သင့္တယ္။ ဒီေန႔႐ုပ္ရွင္႐ိုက္ကူးတဲ့သူ အမ်ားစုက အရင္ဆံုးစာေတြ႕ကို မေက်တာကမ်ားတယ္ေပါ့။ အစ္မတို႔႐ုပ္ရွင္မွာ သီအိုရီရွိ တယ္။ ႐ုပ္ရွင္မွမဟုတ္ဘူး။ စိတ္ပညာမွာလည္း သီအိုရီရွိတယ္။ အိမ္ေဆာက္ ရင္လည္း သီအိုရီရွိတယ္။ အားလံုးကေအာက္ေျခကပဲ လာၾကရတယ္။ ေအာက္ေျခဆိုတဲ့ေနရာမွာ အလုပ္ၾကမ္းဘဝကလာတာကို ေျပာတာမဟုတ္ ဘူး။ အစ္မဆိုလိုတာက စာဖတ္တာကိုေျပာတာ။ တည္းျဖတ္မွာ သီအိုရီရွိတယ္။ ႐ိုက္ကူးေရးမွာလည္း သီအိုရီရွိတယ္။ အကုန္လံုးက သီအိုရီရွိတယ္။ အဲဒီအရာေတြက ေက်ာင္းသြားတက္မွတတ္မွာလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ စာဖတ္လို႔ရတယ္။ အခုေခတ္မွာ အင္တာနက္မွာရွာဖတ္လို႔ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘာသာစကား တစ္ခုေၾကာင့္မို႔လို႔ မလုပ္ႏိုင္တဲ့ကေလးေတြလည္း ရွိေကာင္းရွိ မယ္။ အဲဒီလိုဆိုရင္ အစ္မအႀကံေပးခ်င္တာက ပထမဦးဆံုး စာဖတ္ပါ။ စာဖတ္တာကို မတတ္ဘူးဆိုလို႔ရွိရင္ အဂၤလိပ္ေက်ာင္းတက္ပါ။ မတက္ႏိုင္ ဘူးဆိုရင္ သိတဲ့သူေတြကို ေမးျမန္းပါ။
ဒီပညာေတြက အလကားခ်ျပ ထားတာမဟုတ္ဘူး။ ေအာက္ေျခ အေျခခံကို ႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားရမယ္။ ေနာက္တစ္ခုက အင္တာေန ရွင္နယ္မွာ လုပ္ပံုကိုင္ပံုက Pre Production ကေန Post Production လုပ္ပံုကိုင္ပံုေတြ ရွိတယ္။ ဒီအဆင့္ထဲကေန ခုန္ပ်ံေက်ာ္လႊားၿပီး လုပ္မယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ အဲဒီလိုမ်ိဳးသာ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္႐ိုက္ကူးလုိ႔ရမယ္။ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္လုပ္လို႔ရမယ္ဆိုရင္ ေဟာလိဝုဒ္က ကိုယ့္ထက္ေတာင္ ပိုလည္ေသးတယ္။ ႏွစ္ပတ္နဲ႔ ႐ိုက္ျပ လိုက္မွ ေပါ့။ မရလို႔သာပဲ သူတို႔ေတြက ဇာတ္ၫႊန္းေတြကို ၃ ႏွစ္၊ ၅ ႏွစ္ အခ်ိန္ယူၿပီး လုပ္ၾကတယ္။ ဒီဇာတ္ၫႊန္းဆရာ မႀကိဳက္ရင္ေနာက္ ဇာတ္ၫႊန္း ဆရာေျပာင္း။ ပိုက္ဆံေတြ အကုန္ခံေပါ့။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ တိတိက်က် လိုက္နာရမယ့္ အရာေတြကို လိုက္နာၿပီးေတာ့မွ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားေကာင္းေတြ ထြက္လာတာ။ သူတုိ႔မွာ ဆင္းတစ္ဆင္းကို တစ္လအခ်ိန္ယူတယ္ဆိုတာ ဒါအပိုေတြ လုပ္တာမဟုတ္ဘူး။ အင္တာေနရွင္နယ္သြားဖို႔ဆိုရင္ အစ္မတုိ႔ႏိုင္ငံမွာ အခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ျပႆနာတက္ေနတယ္လုိ႔ ျမင္တယ္။ ပထမဦးဆံုးကေတာ့ ဇာတ္ၫႊန္းေပါ့။ လိုင္းေတြက တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု ခ်ိတ္ဆက္မရွိဘူး။ မရွိတဲ့အျပင္ သာမာန္လူေတြလို စကားမေျပာဘူး။ ျပဇာတ္ေတြလို စကားေျပာတယ္။ ကဗ်ာလိုလို၊ စာလိုလို စကား ေျပာတယ္။
တခ်ိဳ႕ဒိုင္ယာ ေလာ့စ္ေတြကို နားမလည္ဘူး။ သူဘာဆိုလိုခ်င္ တာ၊ သာမန္မွာေတာ့ အစ္မတုိ႔စကားေျပာရင္ ႐ိုး႐ိုးပဲ ေျပာၾကတယ္။ ကြန္႔ေနရင္ ငေပါေကာင္ လုိ႔ စိတ္ထဲမွာ ေျပာၾကမယ္ေပ့ါ။ အဲဒီအတိုင္းပဲ သဘာဝနဲ႔ အနီးစပ္ဆံုးရွိရမယ္။ ေနာက္ တစ္ခုက အင္တာေနရွင္ နယ္ သြားဖို႔ဆိုၿပီး ကင္မရာ စက္ပစၥည္း အေကာင္းႀကီးေတြ သံုးၾက တယ္။ ကာလာေကာ္လက္ရွင္ အမ်ား ႀကီးေတြသံုးၾကတယ္။ တကယ္ ေတာ့ အဲဒါေတြ မဟုတ္ဘူး။ အစ္မတို႔ ဆီမွာ အားအနည္းဆံုးက သဘာဝနဲ႔ အနီးစပ္ဆံုးအိုင္တီဗီ၊ အီမိုရွင္းကိုရင္ထဲ ကေန ေသေသခ်ာခ်ာ၊ က်က်နန မထုတ္ ႏိုင္ဘူးလို႔ အစ္မျမင္တယ္။ လက္ရွိ အင္တာ ေနရွင္နယ္ တကယ္သြားခ်င္ရင္အဲဒီအခ်က္ ႏွစ္ခ်က္ကို ျပင္ဖို႔လည္း လိုတယ္။ သူမ်ား တကာေစ့ေစ့စပ္စပ္၊ တိတိက်က် ႐ိုက္ ကူးသလိုကိုယ္လည္း ႐ိုက္ကူးႏိုင္မွ အင္တာေနရွင္နယ္ကို သြားလို႔ ရမယ္လို႔ အစ္မျမင္ပါတယ္” လို႔ ေျပာပါ တယ္။
မ်ိဳးေက်ာ္ (ကေနာင္ေသြး)
ဓာတ္ပံု-ေအာင္ေဇာ္မင္း