“အား ဟုတ္တယ္ ဟုတ္တယ္ ဟုတ္တယ္ ဟုတ္တယ္ ဟိုေကာင့္မ်က္ခြက္ႀကီး ဟိုေကာင့္ မ်က္ခြက္ႀကီး” မီးေနခန္းထဲက ကေလးကို ေပြ႔ခ်ီၿပီးထြက္လာတဲ့ ရြာလက္သည္ ေဒၚနန္းအိမ္လက္ထဲကကေလးကို ငံု႔ၾကည့္ၿပီး မ်က္ႏွာကို အက္စစ္ အပက္ခံရသလို စိုင္းျမေမာင္ရဲ႕ ႐ုတ္ တရက္ အလန္႔တၾကား ေအာ္လိုက္ သံေၾကာင့္ နန္းလွဝင္း ကေလးေမြးတဲ့ သတင္းလာေမးၾကတဲ့ ေညာင္ပင္သာ ရြာသူေတြ အထိတ္တလန္႔ျဖစ္သြား ၾကတယ္။
“ဟေကာင္ ျမေမာင္ရဲ႕၊ မင္း ဟာက ဘာႀကီးလဲကြာ အလန္႔တ ၾကား င့ါလခီြးထဲမွ ဘာျဖစ္တာလဲ” “ဟုတ္တယ္ ဟုတ္တယ္ ဟို ေကာင့္မ်က္ခြက္မွ မ်က္ခြက္ႀကီးကြ” ဒီစကားကလြဲလို႔ ဘာစကားမွ စိုင္းျမေမာင္ ထပ္မေျပာေတာ့။ သူ႔ သူငယ္ခ်င္းစိုင္းသင္းထံု၊ စိုင္းဘိုေလး တို႔နဲ႔ ေညာင္ပင္သာရြာက သတင္း ေမးေတြလည္း ဘာလဲ ဘာလဲ၊ သို႔ ေလာ သို႔ေလာလို႔ တစ္ေယာက္မ်က္ ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ၿပီး အသံတိတ္ ေမးေငါ့ၾကရင္း ေရႊအယိမ္းကေနၾက ေလရဲ႕။ စိုင္းျမေမာင္ရဲ႕ အလန္႔တၾကား ေအာ္လိုက္တဲ့ ဟိုေကာင့္မ်က္ခြက္ ႀကီးဆိုတဲ့ အသံဆိုးကို မီးေနခန္းထဲ ကေန နန္းလွဝင္းတစ္ေယာက္လည္း အသာၿငိမ္ၿပီး နားစြင့္ေနသလို။ မေအျဖစ္တဲ့ စိုင္းျမေမာင္ရဲ႕ ေယာကၡမ ေဒၚနန္းတင္ေအးလည္း ကေလးအႏွီး ေခါက္သိမ္းရင္း စိတ္ဝင္တစားနဲ႔ နားစြင့္ေနတယ္။
“ဟေကာင္ရ ျမေမာင္ရ။ ရွင္း ရွင္းေျပာစမ္းပါကြာ။ ေစာေစာက မင္းအလန္႔တၾကား အပ္ေၾကာင္းထပ္ ထပ္ေျပာေနတဲ့ ဟိုေကာင့္မ်က္ခြက္ ႀကီး အေၾကာင္းစံု” စိုင္းသင္းထံုေျပာေတာ့ အခန္း ထဲက မီးေနသည္နန္းလွဝင္းက လည္း လွမ္းေအာ္ေမးလိုက္တယ္။ “ကိုျမေမာင္ ေတာ္ မအူမလည္ ေျပာတာက က်ဳပ္သိကၡာက်တယ္ ေတာ့။ က်ဳပ္တစ္သက္ ေတာ္တစ္ ေယာက္ ရည္းစားလုပ္ခဲ့တာ။ ဘယ္သူနဲ႔မွ ဟိုလိုဒီလို မရွိခဲ့ဘူး။ ညံေတာဘုရားမွာ က်ဳပ္သစၥာဆိုဝံ့ တယ္ေနာ။ ေတာ္ေျပာတဲ့ ဟိုေကာင့္ မ်က္ခြက္ႀကီးဆိုတာကို လူစံုတုန္း အခုခ်က္ခ်င္းရွင္းပါ။ က်ဳပ္ေသြး တက္ေအာင္ မေျပာနဲ႔။ ေတာ္ က်ဳပ္ အေၾကာင္းသိတယ္ေနာ္” သမီးျဖစ္တဲ့ မီးေနသည္နန္းလွ ဝင္းေျပာၿပီး မေအျဖစ္တဲ့ ေဒၚနန္း တင္ေအးကလည္း မီးေနခန္းထဲကေန လွမ္းေအာ္ေမးၿပီး ရာဇသံေပးလိုက္ တယ္။
“ငါ့သမီးေျပာတာ မွန္တယ္ဟဲ့ အေကာင္ရဲ႕။ လူပံုအလယ္မွာ င့ါသမီးရဲ႕သိကၡာကို ထိခိုက္ေစတဲ့ ဟိုအေကာင့္မ်က္ခြက္ႀကီးဆိုတဲ့ စကားကို အခုရွင္းလိုက္စမ္းပါ။ ငါ့ သမီးအေၾကာင္း အူမေခ်းခါးထိ ငါ အကုန္သိတယ္ဟဲ့ ျမေမာင္ရဲ႕။ ငါ့ကို အကုန္ျပန္ေျပာတယ္။ ေဟာဒီ ေညာင္သာယာရြာတစ္ဝိုက္မွာ င့ါသမီးက ဣေျႏၵနဲ႔ သိကၡာနဲ႔ေနတာ တစ္ရြာလံုးအသိ။ တစ္ရြာလံုးက မ်က္စိေဒါက္ေထာက္ၾကည့္ေနၾက တာ။ ငါ့တို႔အမ်ိဳးက ဗိုင္းေကာင္း ေက်ာက္ဖိအမ်ိဳးဟဲ့ အေကာင္ရဲ႕။ နင္နဲ႔မရခင္ကတည္းက ငါ့ရဲ႕တစ္ဦး တည္းေသာသမီးက ေဟာဒီေညာင္ သာယာရြာရဲ႕ ရြာ့က်က္သေရေဆာင္ ကြမ္းေတာင္ကိုင္ဟဲ့ သိရဲ႕လား။
နင္ အခုေျပာေနတဲ့ ဟိုအေကာင့္မ်က္ ခြက္ႀကီးဆိုတာ ခုခ်က္ခ်င္းရွင္းလိုက္ စမ္းပါ။ မဟုတ္လို႔ကေတာ့ နန္းတင္ ေအးအေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းသိ သြားေစရမယ္ဟ့ဲ အေကာင္ရဲ႕ ဟင္း ဟင္း ဟင္း” ေဒၚနန္းတင္ေအးရဲ႕ ခုႏွစ္သံ ခ်ီရာဇသံေၾကာင့္ ေညာင္သာယာ ရြာသူရြာသားေတြ ထမင္းေမ့၊ ဟင္းေမ့၊ ငုတ္တုတ္ေမ့သြားၿပီး စိုင္း ျမေမာင္ရ႕ဲ ျပန္လည္ေျဖရွင္းသံကို စိတ္ဝင္တစား နားစြင့္ေနၾကတယ္။ ေျမာက္ဘက္အိမ္တိုင္ေပၚက အိမ္ ေျမႇာင္ႏွစ္ေကာင္ရဲ႕ ကြၽတ္ ကြၽတ္ ကြၽတ္လို႔ သံၿပိဳင္ၿပီး စိုင္းျမေမာင္ကို လွမ္းစေနသံ ၾကားလိုက္ရတယ္။ နန္းလွဝင္းနဲ႔ မရခင္ကတည္းက ေၾကာက္ေနရတဲ့ ေယာကၡမႀကီး ေဒၚနန္းတင္ေအးရဲ႕ ရာဇသံနဲ႔အတူ အိမ္ေလွကားရင္းထိပ္မွာ ခရင္းခြကို ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး မ်က္ေထာင့္နီႀကီးနဲ႔ လွမ္းၾကည့္ေနတဲ့ ေယာကၡထီးႀကီး စိုင္းကံထူးရဲ႕ အၾကည့္ေၾကာင့္ စိုင္းျမေမာင္တစ္ ေယာက္ ေၾကာက္ဒူးတုန္ၿပီး ေၾကာက္ ေသးေတာင္မွ ပါခ်င္ခ်င္ျဖစ္ေန တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကေလးကိုၾကည့္ ၿပီး ႐ုတ္တရက္အေလာတႀကီး အေျပာမွားသြားတဲ့ စကားလံုးႀကီးကို အျမန္ဆံုးေျဖရွင္းဖို႔အတြက္ ဟယ္ တတ္ႏိုင္ပါဘူး။ ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္း ရင္ဆိုင္ရေတာ့မွာပဲရယ္လို႔ ေၾကာက္ တားတင္းၿပီး
“ဒါ ဒါ က ဒီ ဒီလို ဒီလိုပါဗ်ာ။ ကြၽန္ ကြၽန္ေတာ္က ကေလးမ်က္ခြက္ ကိုၾကည့္မိၿပီး အေလာတႀကီး ေအာ္ လိုက္မိပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ေျပာတဲ့ ဟိုေကာင့္မ်က္ခြက္ႀကီးဆိုတာက ဟို ဟိုေကာင့္ကို ႐ုတ္တရက္ ျမင္မိသလို လန္႔ဖ်န္႔ေအာ္မိတာပါ” “ဟဲ့အေကာင္ ျမေၾကာင္၊ အဲ ေလ ျမေမာင္၊ နင္ေျပာတဲ့ ဟိုအ ေကာင္ဆိုတာ ဘယ္အေကာင္လဲ။ ငါ့ ကိုရွင္းရွင္းလင္းလင္းေျပာစမ္း။ ေဝ့လည္ေၾကာင္ပတ္လုပ္လုိ႔ကေတာ့ ဟဲ့အေကာင္ ဒီမွာျမင္လား ခရင္းခြ ဟင္း ဟင္း ဟင္း” ေယာကၡထီးႀကီး စိုင္းကံထူးရဲ႕ မာန္ထန္ထန္အေမးေၾကာင့္ စိုင္းျမ ေမာင္တစ္ေယာက္ ပုဆိုးနဲ႔ ေဇာေခြၽး ေတြကိုသုတ္ရင္း မ်က္စိမွိတ္၍ ေယာကၡထီးႀကီးနဲ႔ ခရင္းခြကို ေမတၱာ ေကာင္းေကာင္းပို႔ၿပီး “ကြၽန္ေတာ္ ကြၽန္ေတာ္ေျပာတဲ့ ဟိုအေကာင့္မ်က္ခြက္ႀကီးဆိုတာက ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမ နန္းလွဝင္းရဲ႕ညီမ၊ က်ဳပ္နဲ႔ဘယ္ေတာ့မွမတည့္တဲ့ က်ဳပ္ အင္မတန္ မ်က္ေမႊးစူးတဲ့ ဟို ဟို ေယာက္်ားလိုလို၊ မိန္းမလိုလိုနဲ႔ အလြန္ပဲမ်ားတဲ့ ေယာက္်ားလ်ာမ နန္းျမဝင္းရဲ႕ မ်က္ခြက္ႀကီးကို ႐ုတ္ တရက္ ျမင္ေယာင္မိၿပီး အလန္႔တ ၾကား ေအာ္မိတာပါ အေဖရာ”စိုင္းျမေမာင္ရဲ႕ ဟိုအေကာင့္ မ်က္ခြက္ႀကီးအေၾကာင္း ရွင္းလင္း ေျပာဆိုအၿပီးမွာေတာ့ ေယာကၡထီး၊ ေယာကၡမႀကီးနဲ႔ မီးေနသည္အပါအ ဝင္ အိမ္ေပၚရွိ လူအကုန္ တဝါးဝါး တဟားဟားနဲ႔။ အိမ္ေလွကားေအာက္ က ၾကက္သားအမိေတြလည္း က ေတာ္ ကေတာ္နဲ႔ လန္႔ဖ်န္႔ပ်ံလို႔။
ေသာ္တာေအာင္ (ေက်ာက္ေတာင္)