ေမွာင္ေနတဲ့ည ၾကယ္အလင္းေတာင္
ရွားပါးလွတဲ့ ညတိုင္းမွာ သတိ ရမိတဲ့ ကဗ်ာေလးရွိပါတယ္။ ကဗ်ာ ကိုမေျပာခင္မွာ ‘ပိုခ်စ္တဲ့သူ ကိုယ္ ျဖစ္ပါရေစ’ဆိုတဲ့ စကားေလးကိုေတာ့ အားလုံးသိႏွင့္ၿပီးသားလို႔ထင္ပါတယ္။ အဲဒီစကားေလးဟာ ခ်စ္ရသူေတြ ၾကား တစ္ခ်ိန္က အေတာ္ေလး ေခတ္စားခဲ့ဖူးတယ္ရွင့္။ အမ်ားစု သတိထားမိလိုက္တာကေတာ့ စာ ေရးဆရာမႀကီးဂ်ဴး ေရးသားတဲ့ စာ အုပ္မွာ ကဗ်ာဘာသာျပန္အေနနဲ႔ ပါရွိခဲ့တာက စတယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ ဒီကေန႔ထိေအာင္လည္း ႀကိဳးၾကား ႀကိဳးၾကား သုံးေန၊ ေျပာေနတုန္းပါ။ ဒီစကားေလးရဲ႕ မူရင္းကေတာ့ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္မွ W.H.Auden ေရး သားခဲ့တ The More Loving One (ပိုခ်စ္ေပးႏိုင္သူ)ဆိုတဲ့ ကဗ်ာထဲက ျဖစ္ပါတယ္။
ကဗ်ာဆရာဟာ အဂၤလိပ္-အေမရိကန္ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ကို လူလတ္တန္းစားမိဘႏွစ္ပါးကေန ၁၉ဝ၇ ခုႏွစ္မွာ ေမြးဖြားခဲ့တယ္၊ အသက္ ၆၆ ႏွစ္အရြယ္၊ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္ မွာ သူကြယ္လြန္ခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ကဗ်ာ ေတြဟာ နယ္ပယ္ေပါင္းစံုနဲ႔ ဆက္ ႏႊယ္ၿပီး လွပေအာင္လည္း တန္ဆာ ဆင္ေရးသားႏိုင္တာမို႔ စာဖတ္သူတို႕ အာ႐ံုစိုက္မႈကိုရရွိခဲ့တယ္။ သူေရးသားခဲ့ တာႏိုင္ငံေရး ၊ လူမႈက်င့္ဝတ္/ဝန္းက်င္ ခ်စ္ျခင္းတရားနဲ႔ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ တို႔အထိ ပါဝင္တယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ သူဟာ ပူလစ္ဇာဆုကို ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ မွာရရွိခဲ့ပါတယ္။ ကြယ္လြန္သြားၿပီး ခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႔ကဗ်ာေတြဟာ ပိုလို႔ ေတာင္ လူသိမ်ားခဲ့ပါတယ္။ ႐ုပ္ရွင္ ေတြ၊ ဇာတ္လမ္းေတြ၊ နာမည္ႀကီး သ တင္းမီဒီယာေတြမွာ ပိုမိုထည့္သြင္း ခဲ့ၾကတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ကြၽန္မတို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလည္း သိပ္ကို လူသိ မ်ားခဲ့တဲ့ သူ႔ရဲ႕ကဗ်ာေလးကို ဖတ္ ၾကည့္ရေအာင္ပါရွင္။
Looking up at the stars,
I know quite well
That, for all they care,
I can go to hell,
But on earth
indifference is the least
We have to dread
from man or beast.
ၾကယ္ေတြကို ငါေငးေနရင္း
ငါေသခ်ာ သိလိုက္ပါၿပီ။
ငါ ငရဲပဲက်က် သူတို႕ကေတာ့ ခပ္မဆိတ္ပဲရယ္
ကမၻာေျမေပၚမွာဆိုေတာ့လည္း သူတို႕ခပ္မဆိတ္ေနမႈဟာ ဂ႐ုထား စရာအနည္းဆုံးသာ ျဖစ္ရတယ္။
လူေတြအတြက္ သားရဲေကာင္ေတြ အတြက္နဲ႔ ငါတို႕မွာ ပူပန္ေနလိုက္ ရတာ ဆိုတာေလ . . .
ံ
How should we like it
were stars to burn
With a passion for us,
we could not return?
If equal affection cannot be,
Let the more loving one be me.
တကယ္လို႔မ်ား ၾကယ္ေလးေတြဟာ ငါတို႕ကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေနပါလ်က္
တုံ႔လွည့္ေမတၱာ ျပန္မရတာမို႔
သူတို႕ဘာသာ ေလာင္ၿမိဳက္သြားၾကရတာပါဆိုရင္ေရာကြယ္
ခ်စ္ျခင္းရယ္ မတူမွ်ႏိုင္မွေတာ့
ပိုခ်စ္ရသူ ကိုယ္သာလွ်င္
ျဖစ္ပါရေစေတာ့ . . .
Admirer as I think I am
Of stars that do not
give a damn,
I cannot, now I see them, say
I missed one terribly all day.
ၾကယ္ေတြကို ငါ့မွာ
ခ်စ္လိုက္ရတာေလ
သူတို႕ကေတာ့ အေရးကိုစိုက္မေနခဲ့
အခုေတာ့ ဒီျဖစ္စဥ္ကို ငါ သိလိုက္ျပီ
ၾကယ္ေလးတစ္ပြင့္ကိုမွ တစ္ေနကုန္
သိပ္ကို ငါ လြမ္းေနမိေၾကာင္းျဖင့္
ေျပာျပမေနေတာ့…
Were all stars to
disappear or die,
I should learn to look at an empty sky
And feel its total dark sublime,
Though this might take me a little time.
ၾကယ္ေတြအားလုံး ေပ်ာက္ခ်င္လည္း ေပ်ာက္ေပါ့ ေသရင္လည္းေသေပါ့၊
ငါကေတာ့ ဗလာ ေကာင္းကင္ေတာင္ ၾကည့္ေနတတ္ဖို႔ သင္ၾကားၿပီ။
ပိန္းပိတ္ေအာင္ ေမွာင္ေနတာကို လည္း ရင္သပ္႐ႈေမာ ငါဟာခံစား တတ္မယ္
အခ်ိန္နည္းနည္းေတာ့လည္း
ငါ့မွာ ယူရမွာေပါ့ကြယ္။ ။
ကဲ ကြၽန္မအျမင္ကေတာ့ သိပ္လွပတဲ့ ေၾကကြဲစာနာစရာ ေကာင္းလွတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါ။ ကိုယ္ခ်စ္တာ ကိုယ္ရွိတာကို အသိ အမွတ္ကို မထားေပးတဲ့ ခ်စ္ရသူကို ေကာင္းကင္ထက္က ၾကယ္စင္ေလး၊ ရွိရွိ/ မရွိရွိ ခ်စ္ေနဖို႔ ကိုယ့္ဘာသာ သင္ၾကားလိုက္ပါတယ္ ရယ္လို႔ ဆိုထားပုံေလးကိုက ကဗ်ာဆရာ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ အတိုင္း ‘ခ်စ္ျခင္းရယ္ မတူမွ်ႏိုင္မွေတာ့ ပိုခ်စ္ရသူ ကိုယ္ သာလွ်င္’ ျဖစ္ေနႏွင့္ပါေၾကာင္းသာ သူ႔ထံပါး အမွာပါးလိုက္ခ်င္ပါေတာ့ တယ္ရွင္ ။
ယဥ္ဝါျဖဴ