သက္ႀကီးစကား သက္ငယ္ၾကား ဟူေသာစကား ပံုေလး သည္ ဘယ္ ေခတ္ဘယ္ကာလကစ၍ ေပၚေပါက္ခဲ့မွန္းမသိ။
ကြၽန္ေတာ့္အသက္ (၈၂) ႏွစ္ရွိၿပီ။
သက္ႀကီးရြယ္အိုပိုင္း ေရာက္ေန ၿပီ။ သို႔ေသာ္လည္း မၾကာမၾကာ လူငယ္လို ခံစားခဲ့ရသည္။
အသက္ ၉၆ ႏွစ္ ရွိၿပီျဖစ္ေသာ အစ္ကိုေလး ဗိုလ္ကေလး တင့္ေအာင္ ႏွင့္ ေတြ႔ေလတိုင္း ကြၽန္ေတာ္က လူငယ္ျဖစ္ရသည္။ အသက္ ၁၄ ႏွစ္ႀကီးသည္ဟု ဆိုေသာ္လည္း သူ႔အေတြ႔အႀကံဳေတြက ၂၈ ႏွစ္စာ မက မ်ားလွေပသည္။
ယေန႔လည္း သူ႔ဆီေရာက္ သည္။
– အစ္ကိုေလး ေနေကာင္းလား။ အိပ္လို႔စားလို႔ ေကာင္းရဲ႕လား။
+ ေနလို႔ေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။ စားရတာလည္းအိမ္ကခင္ဗ်ား အစ္မနဲ႔ သမီး မစိုးတို႔က ဖြယ္ဖြယ္ရာ ရာေတြ လုပ္ေပးၾကပါ တယ္။ ဒါေပမဲ့ ည ည တစ္ေရးႏိုးရင္ အိပ္မေပ်ာ္ဘူး ဗ်။
တစ္ေရးႏိုး ဟိုစဥ္းစား၊ ဒီစဥ္းစားနဲ႔ဆိုရင္ မ်က္လံုးက ေၾကာင္သြားေရာ။ ညကလည္း ၂ နာရီေလာက္ ႏိုးၿပီး အိပ္မရေတာ့ ဘူးဗ်။
– ဘာအေၾကာင္း စဥ္းစားလို႔လဲ။
+ အစည္းအ႐ုံး။
– ဗ်ာ။
+ ဒီလိုဗ် ၊ အခုအခါမွာ ႐ုပ္ရွင္အစည္းအ႐ုံး ၊ ဂီတအစည္း အ႐ုံး၊ သဘင္အစည္းအ႐ုံး ဘာညာနဲ႔ ရွိၾကတာေပါ့ဗ်ာ။အဲဒါေတြကို စဥ္းစားမိေတာ့ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရတယ္ဗ်ာ။ဟူ၍ ေတြးေတြးဆဆေလး ေျပာရွာသည္။
– အဲဒီအစည္းအ႐ုံးေတြက အစ္ကိုႀကီးတို႔ လူႀကီးေတြကို နာယက ႀကီးေတြအျဖစ္ တင္ေျမႇာက္ထားၾက တာဟုတ္တာလား။
+ အဲဒါေၾကာင့္ စိတ္မ ေကာင္း ျဖစ္ရတာေပါ့ဗ်။
– အဓိပၸာယ္ ရွင္းစမ္းပါဦး အစ္ကိုေလးရာ
+ ဟိုအရင္ တစ္ခ်ိန္တုန္းက ႐ုပ္ရွင္ေကာင္စီ၊ ဂီတေကာင္စီေတြဖြဲ႔ ခဲ့တာ၊ ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီ တက္လာၿပီး ၁၉၆၃ ခုႏွစ္မွာ ဖြဲ႔ေပးတာ၊ ဂီတေကာင္စီမွာ ကြၽန္ေတာ္၊ ႐ုပ္ရွင္ေကာင္စီမွာ ေရႊညာေမာင္တို႔ ဥကၠ႒ လုပ္ရတယ္။ ၆၄ ခုႏွစ္က်ေတာ့ ႐ုပ္ရွင္ေကာင္စီမွာ ႏဃ ျဖစ္ခဲ့ေသးတယ္။
+ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ မတက္ခင္ ဟိုးေရွ႕ေရွ႕က ႐ုပ္ရွင္ ေလာကမွာ ကုမၸဏီႀကီးေတြ အလိုက္ စုစုစည္းစည္း လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။
ေအဝမ္း ကုမၸဏီဆိုရင္ ျမန္မာ အေဆြဦးဘၫႊန္႔၊ ဦးညီပု၊ ဦးတင္ေမာင္တို႔၊ ၿဗိတိသွ်ဘားမား လည္း ဦးၫႊန္႔၊ ပဲေရာ့ ကုမၸဏီဆိုရင္ ဦးဆန္နီ စသည္ျဖင့္ လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။
စီးပြားေရးလည္းလုပ္ရင္း ကုမၸဏီမွာပါသမွ် မင္းသား၊ မင္းသမီး ဇာတ္ရံ ၊ ဓာတ္ပံုဆရာ ပညာရွင္ေတြအားလံုး စုစုစည္းစည္း ညီညီၫြတ္ၫြတ္ လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ အသင္းရယ္လို႔ မရွိေသးဘူး။
တျဖည္းျဖည္း ကုမၸဏီေတြ မ်ားလာတယ္။ ၁၉၆၂ / ၆၃ ခုႏွစ္ ကာလက်ေတာ့ လမ္းစဥ္ပါတီ ေခတ္မွာ႐ုပ္ရွင္၊ ဂီတ၊ သဘင္ ဆိုင္ရာ ပါဝင္ၾကသူေတြ စည္းစည္း လံုးလံုးရွိဖို႔ ေကာင္စီေတြ ဖြဲ႔ေပးခဲ့ တယ္။
သက္ဆိုင္ရာ ေကာင္စီေတြမွာ ကြၽမ္းက်င္သူေတြ၊ ပညာရွင္ေတြ အရည္အခ်င္းရွိသူေတြကို ဥကၠ႒ အမႈေဆာင္ရယ္လို႔ ေရြးၾက၊ တာ ဝန္ေပးၾကတယ္။ အႏုပညာ ၾသဇာရွိ သူေတြေပါ့ဗ်ာ။
– ဟုတ္တယ္ေနာ္၊ အစ္ကိုေလး၊ သူ႔အဖြဲ႔လိုက္ ဝါရင့္သူေတြ သဘာရင့္ သူေတြ၊ အမ်ားက ေလးစားရသူ ေတြကို ေရြးၿပီး တာဝန္ခြဲခဲ့တယ္ဆို တာ သိလိုက္ရတယ္။
+ အဲဒီေခတ္က ညီညီၫြတ္ၫြတ္ နဲ႔ လုပ္ခဲ့ၾကတာ ေပ်ာ္စရာလည္း ေကာင္းတယ္။ အခုေတာ့ ဒီလို မဟုတ္ေတာ့ဘူး။
– ဘယ္လိုလဲ
+ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြ စိတ္ဝမ္းကြဲလာတယ္ဗ်ာ။ ႐ုပ္ရွင္၊ ဂီတ၊ သဘင္ အားလံုးမွာ အလႊာဆို တာ ေပၚလာတယ္။ ဟိုအလႊာ၊ ဒီ အလႊာ၊ သူ႔အဖြဲ႔ ကိုယ့္အဖြဲ႔ဆိုၿပီး စိတ္ဝမ္းေတြ ကြဲလာၾကတယ္။ အလႊာလိုက္ ကိုယ္စားလွယ္ ေတြစုၿပီး မွ ျပန္ေရြးၾကေတာ့ သူ႔လူကိုယ့္လူ စိတ္ဝမ္းေတြ ကြဲလာၾကတယ္။
ဟိုအလႊာက ဟိုလူနဲ႔ ဒီအလႊာ က ဒီလူနဲ႔ အင္အားစု၊ လူေတြစု ဖြဲ႔ၾကေတာ့ စိတ္ဝမ္းေတြ ကြဲၾကတယ္။ မေကာင္းဘူးဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ့္ဆီ လာေျပာတဲ့သူေတြကို မကြဲၾကပါနဲ႔၊ ညီၫြတ္ေအာင္ညႇိၾကပါလို႔ မနည္း ေျပာလႊတ္ေနရတယ္ဗ်ာ။ ေရွ႕မွာ ေတာ့ ေခါင္းညိတ္ခဲ့ၾကၿပီး ေနာက္မွာ ေတာ့ မညီမၫြတ္ၾကျပန္ေရာ။
– တစ္စုတစ္စည္းတည္း လုပ္ရ မယ့္လူခ်င္း အလႊာစိတ္နဲ႔ ကြဲၾကတာ ေပါ့။
+ ဟုတ္တယ္။ ဒါဟာ အဂၤလိပ္ က စခဲ့တာဗ်။ ခင္ဗ်ားၾကား ဖူးသား ပဲ။ Devide and Rule ဆိုတာ။ ဗမာနဲ႔ ကရင္နဲ႔၊ ကခ်င္နဲ႔၊ ရွမ္းနဲ႔ လက္တြဲမရေအာင္ အဂၤလိပ္က ေသြးခြဲခဲ့တာဗ်။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း က ” က်ဳပ္တို႔ ညီၫြတ္ပါတယ္ဗ်ာ” လို႔ ပင္လံုညီလာခံ က်င္းပၿပီး ျပခဲ့လို႔ လြတ္လပ္ေရးရခဲ့တာ။
+ လြတ္လပ္ေရးလည္း ရၿပီး ေရာ စိတ္ဝမ္းေတြ ကြဲၾကျပန္ေရာ။ မိသားစုအလိုက္၊ ကုမၸဏီအလိုက္ လုပ္ၾကတုန္းက လူလည္း မမ်ားဘူး ေလ။
+ အႏုပညာသမားေတြ မ်ားလာလို႔ ေကာင္စီဆိုၿပီး ဖြဲ႔ခဲ့ခ်ိန္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ လုပ္ခဲ့တာပဲ။ လုပ္လို႔ ေကာင္းေသးတယ္။ အခု ေတာ့ အစည္းအ႐ုံး ေတြဖြဲ႔ၾက ရာမွာ အလႊာေတြခြဲၾက၊ အလႊာလိုက္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ေရြးၾက၊ အလႊာ ေတြက တင္တဲ့ ဗဟိုအဖြဲ႔ေတြ ပဲ။ ေလးစားမႈမခံရ၊ အဲဒါေတြေတြးၿပီး အိပ္မေပ်ာ္တာဗ်။
+ နာယကရယ္လို႔ လူႀကီးအရာ ထားၿပီး လာလာတင္ျပၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ညီၫြတ္ၾက ဖို႔ပဲ အၿမဲေျပာရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ဆီလာတဲ့ အသင္းအဖြဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ ေတြကေတာ့ ေခါင္းညိတ္သြားၾကတာ ဘဲ။ သူတို႔လည္း အဖြဲ႕သားေတြ အေပၚ ၾသဇာမေညာင္းၾကပါဘူးဗ်ာ။
+ အသင္းခြဲ ဂိုဏ္းခြဲေတြ ျဖစ္မွာပဲ စိုးရိမ္တာပါ။
႐ုပ္ရွင္ေလာက မိသားစု၊ ဂီတ ေလာက မိသားစု၊ သဘင္ေလာကက မိသားစုရယ္လို႔ စည္းစည္းလံုးလံုး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကပါလို႔ ၉၆ ႏွစ္ အရြယ္ အဘိုးႀကီးကမွာၾကားေၾကာင္း ႀကံဳတဲ့အခါမွာ ေရးေပးစမ္းပါ ဗ်ာ…. ဟူေသာ အသံက အိမ္ျပန္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုး နားထဲ က မထြက္ဘဲၾကားေယာင္ေနခဲ့ ရပါေတာ့သည္။၉၆ ႏွစ္အရြယ္ အဖိုးႀကီးရဲ႕ မွာတမ္း။
ေမာင္ေဆြသက္