လြန္ခဲ့ေသာ ၁ဝ ႏွစ္ ဝန္ထမ္း ဘဝတြင္ အတူလက္တြဲလုပ္ေဖာ္ ကိုင္ဖက္ ကိုေဝၿဖိဳးသန္းက ဘုရားဖူး လိုက္ပါရန္ ဖိတ္ေခၚ၍ ဇန္နဝါရီလ ၇ ရက္ေန႔တြင္ သူ႔ကိုုယ္ပိုင္ကားျဖင့္ မႏၲေလးသို႔ လိုက္ပါခဲ့သည္။ ဇန္နဝါ ရီလ ၇ ရက္ေန႔ နံနက္ ၁ဝနာရီခြဲ အခ်ိန္တြင္ ရန္ကုန္မွစတင္ထြက္ခြာခဲ့ ၾကသည္။ မြန္းလြဲ ၁ နာရီခန္႔တြင္ ၁ဝ၅ မိုင္ ၅ ဖာလံုရွိ ေရႊမိသားစု ျမန္မာ ေတာသဘာဝ ထမင္းဆိုင္မွာ ေန႔လယ္စာစားၾကသည္။ ဟင္းခ်က္ လက္ရာေကာင္းသည္ေၾကာင့္ ထမင္းစားၿမိန္လွသည္။ ခဲ့ေသာ ၁ဝ ႏွစ္ ဝန္ထမ္း ဘဝတြင္ အတူလက္တြဲလုပ္ေဖာ္ ကိုင္ဖက္ ကိုေဝၿဖိဳးသန္းက ဘုရားဖူး လိုက္ပါရန္ ဖိတ္ေခၚ၍ ဇန္နဝါရီလ ၇ ရက္ေန႔တြင္ သူ႔ကိုုယ္ပိုင္ကားျဖင့္ မႏၲေလးသို႔ လိုက္ပါခဲ့သည္။ ဇန္နဝါ ရီလ ၇ ရက္ေန႔ နံနက္ ၁ဝနာရီခြဲ အခ်ိန္တြင္ ရန္ကုန္မွစတင္ထြက္ခြာခဲ့ ၾကသည္။ မြန္းလြဲ ၁ နာရီခန္႔တြင္ ၁ဝ၅ မိုင္ ၅ ဖာလံုရွိ ေရႊမိသားစု ျမန္မာ ေတာသဘာဝ ထမင္းဆိုင္မွာ ေန႔လယ္စာစားၾကသည္။ ဟင္းခ်က္ လက္ရာေကာင္းသည္ေၾကာင့္ ထမင္းစားၿမိန္လွသည္။
ထမင္းစားၿပီး မြန္းလြဲ ၁း၃၅ နာရီတြင္ မႏၲေလးသို႔ ခရီးဆက္ခဲ့ရာ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္က ေကာင္းသလို၊ ကားေမာင္းသူ ကိုေဝၿဖိဳးသန္း၏ ကြၽမ္းက်င္မႈေၾကာင့္ မႏၲေလးၿမိဳ႕ကို ည ၆ နာရီခြဲတြင္ ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ မႏၲေလးၿမိဳ႕ကို ဝင္လိုက္သည္ႏွင့္ ေအးစိမ့္ေနသည့္ မႏၲေလးၿမိဳ႕ ေဆာင္းရာသီဥတု၏ ႀကိဳဆိုမႈကို ခံစားလိုက္ရသည္။ ကိုယ္စိတ္ႏွလံုး ပင္ပန္းခဲ့သမွ် လန္းခဲ့ရသည္။ မႏၲေလးၿမိဳ႕က လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ေဟာင္းမ်ားျဖစ္သည့္ ဦးညြန္႔ေဇာ္(Sky Net) ၊ မႏၲေလး ကိုယ္ပြား သတင္းစာတိုက္မွ ဦးလွေရႊႏွင့္ ဦးႏိုင္ထြန္းတို႔ စီစဥ္ဧည့္ခံသည့္ ညစာကို Mr.BBQ စားေသာက္ ၾကရင္း ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္မ်ား ေျပာဆိုၾကရသည္မွာ အသက္ ၁ဝ ႏွစ္ေက်ာ္ ျပန္ငယ္သြားဘိသကဲ့သို႔ ခံစားရသည္။ မႏၲေလး ေဆာင္း ရာသီ၏ ခ်မ္းေအးမႈက နားရြက္ေတြ ပင္ ေအးစိမ့္ေနသည္။ သို႔ေၾကာင့္ စကားဝိုင္း အဆံုး သတ္ခ်ိန္ ည ၉ နာရီတြင္ ေခါင္းစြပ္ တစ္ခုဝယ္လို၍ ၈၄ လမ္းေပၚရွိ ေစ်းခ်ိဳညေစ်းသို႔ ေခတၱဝင္ၾကသည္။ ညေစ်းသည္ ေန႔စဥ္ညေန ၆ နာရီမွ ည ၁၁ နာရီထိ ခင္းက်င္းေရာင္းခ် သည္။
ည ၁၁ နာရီ္ ဆိုင္မ်ားပိတ္သိမ္း ခ်ိန္တြင္ ခင္းက်င္းထားသည့္ ‘အဝတ္ အထည္၊ အစားအေသာက္၊ ဖိနပ္၊ သားေရထည္၊ အိမ္သံုးပစၥည္း အစရွိ သည္တုိ႔ႏွင့္အတူ မိမိဆိုင္ ဝန္းက်င္ သန္႔ရွင္းေရးကိုပါ ေဆာင္ရြက္ၾက ရသည္။ ေျခခ်င္းလိမ္မွ် သြားလာ ရသည္ထိ စည္ကားလွေသာေစ်း သည္ ေနာက္တစ္ေန႔ နံနက္ေရာက္ ရွိပါက ယင္းေနရာ၌ ညပိုင္းက ေစ်း ဆိုင္မ်ားစြာ ခင္းက်င္းေရာင္းခ်ခဲ့သည္ ဟုဆုိလွ်င္ မယံုၾကည္ႏိုင္ေလာက္ ေအာင္ သန္႔ရွင္းေနသည္ကို ေတြ႕ရ မည္။ ေစ်းသူေစ်းသားမ်ား၏ စည္း ကမ္းလိုက္နာမႈ အစဥ္အလာေကာင္း ျပယုဂ္ပင္ျဖစ္သည္။ ေစ်းအတြင္း၌ လွည့္လည္စဥ္ မႏၲေလးသူတုိ႔ သံုးႏႈန္း ေျပာဆိုသည့္ ‘ကြၽန္ေတာ္၊ ကြၽန္ေတာ္’ ဟု ေျပာဆိုသံမ်ား မၾကားမိသျဖင့္ တစ္ခုခုလိုအပ္ေနသလိုေတာ့ ခံစားမိ ေပသည္။
ေဒသခံမ်ားေျပာၾကားမႈ ေၾကာင့္ ၂ဝ၁၇ ခုႏွစ္ကုန္ခါနီးတြင္ ရတနာပံု တိရစၧာန္ဥယ်ာဥ္ အေနာက္ ဘက္ လႊတ္ေတာ္အနီးတြင္ ညေစ်း အသစ္တစ္ခု ဖြင့္လွစ္ေပးေသာ္လည္း ေစ်းခ်ိဳညေစ်းကဲ့သို႔ စည္ကားမႈမရွိ ေၾကာင္း၊ မေနာ္ရမၼံဥယ်ာဥ္တြင္လည္း ေန႔ႀကီးရက္ႀကီးမ်ားတြင္ ရက္ပိုင္း အလိုက္ ညေစ်းခင္းက်င္း ေရာင္းခ် ေနေၾကာင္း သိရွိခဲ့ရသည္။ အခ်ိန္ မရ၍ ေလ့လာႏိုင္ျခင္း မရွိခဲ့ေပ။ ေနာက္တစ္ေန႔နံနက္ ၄ နာရီ တြင္ ဘုရားႀကီးေခၚ မဟာမုနိဘုရား မ်က္ႏွာေတာ္သစ္ခ်ိန္အမီ သြား ေရာက္ ဖူးေျမာ္ကာ ဆြမ္း၊ ပန္းတုိ႔ ကပ္လွဴၾကသည္။ ဘုရားႀကီး၏ တန္ ေဆာင္းတြင္းသို႔ ေရာက္ခ်ိန္တြင္ မိမိ ကဲ့သို႔ ၾကည္ညိဳသဒၶါထက္သန္လွ သည့္ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားစြာတုိ႔ ဘုရားႀကီး တန္ေဆာင္းတြင္း ေရာက္ ရွိေနၾကသည္မွာ ၾကည္ႏူးပီတိမ်ားစြာ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ မ်က္ႏွာေတာ္သစ္သည္ ကို ဖူးေျမာ္ၾကည္ညိဳၿပီးေနာက္ ဘုရား ႀကီးပရိဝုဏ္ကို လွည့္လည္ ၾကည္ညိဳ သည္။ ပရိဝုဏ္ႏွင့္တကြ တန္ ေဆာင္း၊ အေဆာက္အဦမ်ားကို ျပဳ ျပင္တည္ေဆာက္ထားသည္မွာ ဘုရား ဖူးလာသူတိုင္း၏ စိတ္ႏွလံုးကို ခ်မ္း ေျမ႕ေစခဲ့သည္။ ရင္တြင္းၾကည္ႏူး ပီတိ သဒၶါေၾကာင့္ မႏၲေလး၏ ခ်မ္း ေအးမႈကို အန္တုႏိုင္ခဲ့ေပသည္။
မႏၲေလးၿမိဳ႕ကို စတင္ေရာက္ရွိ ခ်ိန္မွစၿပီး သတိျပဳမိသည္မွာ လမ္း မ်ား ေျဖာင့္ျဖဴးေခ်ာေမြ႕ေနသည္ သာမက တစ္ၿမိဳ႕လံုးလွ်ပ္စစ္မီးထိန္ ထိန္လင္းေနသည္မွာလည္း စိတ္ခ်မ္း ေျမ႕စရာပင္ျဖစ္သည္။ ခရီးဆက္ရန္ ရွိေနသည္ေၾကာင့္ ဘုရားႀကီးကို အားပါးတရ ဖူးၿပီး ေနာက္ မႏၲေလး နန္းၿမိဳ႕႐ိုးကို တစ္ ပတ္ပတ္ၿပီး မႏၲေလးေတာင္ေပၚ ဘုရားကို စိတ္ဝယ္ရည္မွန္း ဖူးေျမာ္ ကန္ေတာ့ၾကသည္။ မႏၲေလးနန္းၿမိဳ႕ ႐ိုးသည္ ျမန္မာလူမ်ိဳးတုိ႔၏ ကိုယ့္ထီး ကိုယ့္နန္းကိုယ့္ၾကငွန္းႏွင့့္ ခမ္းနား ထည္ဝါစြာ ေနထိုင္လာခဲ့ၾကသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အတိတ္သမိုင္းပံုရိပ္ မ်ား ထင္ဟပ္ေစလ်က္ရွိေနသည္။ ကမၻာ့အလယ္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ဂုဏ္ထည္ဝင့္ၾကြား စြာ ရပ္တည္ခဲ့ သည္မ်ားကို ေၾကးမံုရိပ္သြင္ အစဥ္ ျမင္ေယာင္ေနေစသည္။ ဂုဏ္ယူ ဝင့္ၾကြားစိတ္၊ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္မ်ား တဖြား ဖြား ေပၚေပါက္ေစသည္။ သို႔ေၾကာင့္ လည္း သက္ဆိုင္ရာဌာနႏွင့္ ျပည္သူ အေပါင္းတုိ႔သည္ မႏၲေလး နန္းၿမိဳ႕ ႐ိုးကို အသက္တမွ် တန္ဖိုးထားကာ ထိန္းသိမ္းၾကလ်က္ရွိသည္။ မႏၲေလးၿမိဳ႕သည္ ျမန္မာမင္း မ်ား နန္းစိုက္ခဲ့ရာ ၿမိဳ႕ႏွင့္ေလ်ာ္ညီ ေအာင္ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ အေမြ အႏွစ္မ်ားကို ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္သည့္ ၿမိဳ႕အျဖစ္လည္း ဂုဏ္ယူဝင့္ၾကြား လ်က္ရွိသည္။ ထုိ႔အျပင္ တိုးတက္ ေျပာင္းလဲသည့္ေခတ္ႏွင့္ ေလ်ာ္ညီ ေအာင္ ေခတ္မီအေဆာက္အဦသစ္ မ်ား၊ ေျဖာင့္ျဖဴးေခ်ာေမြ႕သည့္ လမ္းမႀကီးမ်ား၊ ညပိုင္းလွ်ပ္စစ္ မီးထိန္လင္းေနသည္ေၾကာင့္ ၿမိဳ႕ ေတာ္အဂၤါရပ္ႏွင့္ ျပည့္စံုလွေပသည္။ ဤသို႔ ဘက္ေပါင္းစံုဖြံ႕ၿဖိဳး တိုး တက္ေနသည္ကို ဂုဏ္ယူမဆံုးျဖစ္ရ ပါသည္။
သို႔ေသာ္ စိတ္ဘဝင္ မက်စ ရာ တစ္ခုေတာ့ ရွိေနသည္။ လြန္ခဲ့ သည့္ ၁ဝ ႏွစ္ခန္႔ ေရာက္စဥ္ကပင္ ေတြ႕ႀကံဳခဲ့ရေသာ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုပါ။ မႏၲေလးၿမိဳ႕သည္ စည္ကားသိုက္ၿမိဳက္ လာသည္ႏွင့္အမွ် လူေနထူထပ္လာ သည္။ လုပ္ငန္းရွင္မ်ား ေပါမ်ားလာ သည္။ အၿမိဳ႕ၿမိဳ႕၊ အနယ္နယ္မွ ဘုရားဖူးလာ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္မ်ား၊ ကိုယ္ပိုင္ေမာ္ေတာ္ယာဥ္မ်ားစြာတို႔ ေန႔စဥ္ သြားလာလ်က္ရွိသည္။ ေပါမ်ားလွေသာ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္မ်ား ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္မ်ား၊ အေႏွး ယာဥ္မ်ားသည္ ယာဥ္စည္းကမ္း လမ္းစည္းကမ္းလိုက္နာမႈ အားနည္း ေနသည္။ မီးပြိဳင့္ရွိသည့္ေနရာမ်ားတြင္ သာ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး အေလးထား ေစာင့္ဆိုင္းတတ္ေသာ္လည္း မီးပြိဳင့္ မရွိသည့္ ျဖတ္လမ္းမ်ားတြင္မူ လမ္း က်ဥ္းမွ လမ္းက်ယ္၊ လမ္းက်ယ္မွ လမ္းက်ဥ္းဟု ဦးစားေပးမႈမရွိ၊ ဦးသူ က ေမာင္းႏွင္ေနၾကသည္မွာ ရင္ ထိတ္စရာပင္ျဖစ္သည္။ လြန္ခဲ့သည့္ ၁ဝ ႏွစ္ေက်ာ္ ေရာက္ရွိစဥ္က မိတ္ေဆြတစ္ဦး ေျပာေသာစကားကို အမွတ္ရေနမိသည္။ “မႏၲေလးၿမိဳ႕မွာ ယာဥ္စည္းကမ္း၊ လမ္းစည္းကမ္း လိုက္နာရင္ လိုရာခရီး မေရာက္ဘဲ ထိခိုက္မႈျဖစ္ႏိုင္တယ္” ဟူ၍ ျဖစ္ သည္။ မႏၲေလးၿမိဳ႕ခံမ်ားအတြက္ ေတာ့ အသားက်ေနသည္။ သို႔ေသာ္ အဘက္ဘက္မွ ဂုဏ္ယူဖြယ္ေကာင္း သည့္ မႏၲေလးၿမိဳ႕ႀကီးတြင္ ယင္း အားနည္းခ်က္ေလးကိုသာ ထိန္း သိမ္းႏိုင္ပါက ေကာင္းေလစြဟု ေတြး ေတာေနမိပါသည္။
ျမတ္မင္းလိႈင္