မ်က္ရည္ထူးခတ္ ႏႈတ္ဆက္သြားသူူေရ . .
အလင္းေပ်ာက္ ခရီးသည္တစ္ေယာက္ရဲ႕ အိပ္ရာေလး
သစ္ငုတ္အိုမွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားရစ္ခဲ့လား။
ရင္တလွပ္လွပ္ ရွာေဖြေနခဲ့သူ
အိပ္မက္ေတြ ကမ္းကပ္ခြင့္မရွိတဲ့
ေရစီးသံ ၾကမ္းလြန္းပါရဲ႕
မွီတြယ္ရာ ကမ္းပါးေစာင္း
ဝါးၿမိဳမယ္စိတ္ကူးနဲ႔ ပါးစပ္ဟလို႔
ဟိုမွာ တစ္ဖက္ကမ္းဆီမွ
ဆည္းလည္းသံေတြ ေလေျပမွာေသခဲ့။
နာက်င္တဲ့႐ႈိက္ငိုသံေၾကာင့္
ေခါင္းေထာင္ၾကည့္တဲ့ ကိုင္းပင္ေတြ
အားနာမိတယ္
ျပန္ဆံုဖို႔ မေမွ်ာ္ဝံ့သူရဲ႕ ေျခလွမ္းဟာ
အလြမ္းထဲ ျဖတ္ဝင္လို႔
ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုး ပက္ၾကားအက္ခဲ့တယ္။
ဟိုတစ္စ သည္တစ္စ
အိမ္ျပန္သူ ဗ်ဳိင္းတို႔ရဲ႕ ေတာင္ပံေတြၾကား
အေမွာင္ထုဟာ စုန္း စုန္းျမဳပ္ခဲ့တယ္။ ။
လြန္းလင္းအိမ္ (ျမစ္ေျခ)
