အေဖက ေျပာတယ္
”စစ္မွန္တဲ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမွာ ေသြးညီႇနံ႔ေတြ
စြဲထင္က်န္ရစ္ေစတတ္တယ္”တ့ဲ
အေဖေျပာတုန္းက
သားနားမလည္ခ့ဲဘူး အေဖ။
စနစ္တစ္ခုရဲ႕ေအာက္မွာ ေၾကာက္ေနရတာကလည္း
ထုဆစ္ဖန္တီးမႈတစ္ခုပဲလား အေဖ။
အခ်စ္နဲ႔စစ္မွာ မတရားတာမရွိတ့ဲ
အခ်စ္က အခ်စ္
စစ္ဟာ စစ္ပဲ။
စစ္ေၾကာင့္ ေၾကကြဲ
စစ္ေၾကာင့္ ေသကြဲ
စစ္ေၾကာင့္ ေျမထဲ
စစ္ေၾကာင့္ ငို႐ႈိက္
စစ္ေၾကာင့္ ပိုမိုက္
စစ္ေၾကာင့္ . . . .
ေရနည္းငါးမဟုတ္တ့ဲ အမိမဲ့သားေတြ ရင္ခြင္မဲ့အိပ္စက္ေနရ
စစ္ေၾကာင့္
အေဖလည္း ဆံုး
အေမလည္း ႐ႈံးခ့ဲရတယ္အေဖ။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဲ႕ အထိမ္းအမွတ္ကို
ခ်ဳိးျဖဴငွက္သေကၤတ
ဘယ္သူဖန္တီးခ့ဲတာလဲ အေဖ။
သားတို႔ႏိုင္ငံမွာ
ခ်ဳိးျဖဴငွက္ဆိုတာ တကယ္ရွိခ့ဲတာလား
တကယ္ရွိလာမွာလား အေဖ။
သားတို႔အတြက္
မနက္ျဖန္ဆိုတာက မေသခ်ာဘူး
မေရရာမႈေတြနဲ႔
မနက္ျဖန္ဆိုတာ မေသခ်ာတ့ဲႏိုင္ငံမွာ
လူျဖစ္ေနရတ့ဲ
သားတို႔အားလံုးရဲ႕ကံၾကမၼာကို ႐ုိင္းတယ္လို႔ေတာ့
႐ုိးမယ္မဖြဲ႕ခ်င္ဘူး အေဖ။
ကြၽန္စနစ္ေတြ ပ်က္သုန္းခ့ဲတာ
ရာစုႏွစ္ခ်ီေနၿပီဆိုေပမယ့္
အခ်င္းခ်င္း ကြၽန္ျပဳခံေနရတ့ဲေခတ္ထဲ
မသင္ခ်င္လည္းသင္ မအံခ်င္အံ
မျပန္ခ်င္လည္းျပန္ေနရတ့ဲ
အစမ္းသပ္ခံပညာေရးစနစ္မွာ
သားတို႔ဘြဲ႕တစ္ခုရခ့ဲတယ္။
ဘြဲ႕ရၿပီး ပညာမတတ္ခ့ဲ
အလုပ္ကလက္မ့ဲ ဘဝေတြပါပ်က္ခ့ဲရတယ္အေဖ။
အေရွ႕ေတာင္အာရွရဲ႕ က်ား
ျခေသၤ့ေတြရဲ႕ ခံတြင္းဝမွာ
‘ယူၾကဦးမလား အလုပ္သမားေတြရမယ္’ဆိုတ့ဲ
လုပ္အားအေရာင္းအဝယ္ေစ်းကြက္မွာ
ဆိုင္းဘုတ္ေတြ ကိုင္ေဆာင္ထားတာ
သားတို႔ႏိုင္ငံရဲ႕
အနာဂတ္ေခါင္းေဆာင္ေလာင္းေတြပါတယ္ အေဖ။
ကေလးေကာင္းမွ လူႀကီးေကာင္းမယ္လို႔
အေဖေျပာခ့ဲေပမယ့္
သားတို႔ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း
လူႀကီးေတြက မေျပာင္းေတာ့ ေကာင္းလာမယ့္လူႀကီး မေမွ်ာ္လင့္ေတာ့ဘူး အေဖ။
ေသြးညီႇနံ႔ေတြ ထပ္မစြန္းခ်င္ေတာ့ေပမ့ဲ
ခ်ဳိးျဖဴငွက္ကေလးက နာဖ်ားေနဆဲပါပဲ။
ကခ်င္မွာလည္း ဗံုးဆံကြဲ
ရခိုင္မွာလည္း ယမ္းနံ႔စြဲ
ရွမ္းျပည္မွာလည္း က်ည္ဆံဝဲ
ျပည္တြင္းမွာလည္း ႐ုန္းကန္ဆဲပါပဲ အေဖ။
သားတို႔ရဲ႕ ဘဝ
ခိုင္မာေစမယ့္ အာမခံခ်က္ဆိုတာကလည္း
အေမေျပာတ့ဲ
ညအိပ္ယာဝင္ပံုျပင္တစ္ပုဒ္လိုပါပဲ အေဖ။
လူဆိုတာ
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းနဲ႔ အသက္ရွင္ရတယ္ဆိုရင္
သားရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းကတစ္ခုတည္းပါပဲ
အနာဂတ္မ်ဳိးဆက္ေတြအတြက္
ခ်ဳိးျဖဴငွက္ေလးကို
မိမိရရဖမ္းဆုပ္ထားႏိုင္ခြင့္ေလးပါပဲ အေဖ။
ဒီလိႈင္းဝင္း (မႏၲေလး)
