လူေတြက ကိုယ္နဲ႔မဆုိင္ရင္ မဆုိင္သလိုေနတတ္ၾကတာ အက်င့္ႀကီးလို ျဖစ္ေနၾကတယ္။ ၈၈ အေရးအခင္းႀကီးရဲ႕ ေက်းဇူးကလည္းႀကီးမားလွပါတယ္။ ၈၈ က ” ငါနဲ႔ဘာဆိုင္လဲေတြ” ကို အေတာ္ႀကီး မ်က္စိဖြင့္၊ နားဖြင့္ေပးခဲ့တာ အားလံုးကိုယ္ေတြ႕။ ဥပမာ-
စစ္တပ္နဲ႔ ဆႏၵျပတာ ဘာဆိုင္လဲ။
ရဲနဲ႔ဆႏၵျပတာ ဘာဆိုင္လဲ။
မယ္သီလနဲ႔ ဆႏၵျပတာ ဘာဆိုင္လဲ။
ပုဏၰားနဲ႔ ဆႏၵျပတာ ဘာဆုိင္လဲ။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဒီအဖြဲ႕ အစည္းေတြ၊ ဒီလူတန္းစားေတြေတာင္ “ငါနဲ႔ဘာဆိုင္လဲ” ကေန သူတို႔နဲ႔လည္းဆိုင္ေၾကာင္း သိသြားၾကတယ္ေလ။ “ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္သလို သေဘာထားလိုက္ပါ” တို႔၊ “အေနသာႀကီးပါ” တို႔ ေျပာဖို႔အခ်ိန္ေတာင္ မရလိုက္ၾကဘူးမဟုတ္လား။ ဒီမိုကေရစီ ဒီေရဟာ ေဆာင့္တက္လာတာဆိုေတာ့ေလ။ ဒီလို နိဒါန္းရွည္ရတာကလည္း “ငါနဲ႔ဘာဆုိင္လဲမ်ား- ပံုျပင္” ကို ေျပာခ်င္လုိ႔ အေၾကာင္းရွာတယ္ပဲဆိုၾကပါစို႔။
တစ္ခါတုန္းက ရြာတစ္ရြာရဲ႕ အိမ္ႀကီးတစ္လံုးထဲမွာ “ငါနဲ႔ဘာဆုိင္လဲ သတၱဝါေတြ” တစ္စုတစ္စည္းတည္း ေနၾကသတဲ့။ အဲဒီအိမ္ႀကီးမွာ ငါနဲ႔ဘာဆိုင္လဲဝါဒကိုကိုင္စြဲတဲ့ ၾကက္ဖတစ္ေကာင္ရယ္၊ ငါနဲ႔ဘာဆိုင္လဲ သီအိုရီ အၿမဲမျပတ္ရြတ္ဖတ္ေနၾကတဲ့ ႏြားႀကီးတစ္ေကာင္နဲ႔ ဝက္ ႀကီးတစ္ေကာင္ကလည္း ရွိေသးသတဲ့။ အဲဒီအိမ္ႀကီးမွာ အမ်ားဆံုးရွိတာေတြက ၾကြက္ေတြေပါ့။ ၾကြက္ေတြကလည္း ေပါမ်ား႐ံုမက အလြန္လည္း ေသာင္းက်န္းၾကတယ္လုိ႔ ပံုျပင္က ဆိုထားပါတယ္။ အဲ..တစ္ရက္ေတာ့ အိမ္ရွင္အဘြားႀကီးက ၾကြက္ေတြႏွိမ္နင္းဖို႔ “ၾကြက္ဖမ္း သံညႇပ္ႀကီး” တစ္ခုဝယ္လာၿပီး အိမ္ထဲမွာ ၾကြက္ ေထာင္ထားလိုက္တယ္။
ဒီေတာ့ ၾကြက္ေတြထဲက ေဘာ္ဒါ စိတ္ရွိတဲ့ ေမာင္ဖိုးၾကြက္က အတူေန ေဘာ္ဒါေတြျဖစ္တဲ့ ၾကက္ဖတုိ႔၊ ႏြားႀကီးတို႔၊ ဝက္တုိ႔ကို အိမ္ထဲမွာ ၾကြက္ဖမ္း သံညႇပ္ေထာင္ ထားေၾကာင္း၊ အားလံုးသတိရွိၾကဖို႔ အေၾကာင္းလိုက္သတိ ေပးတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔အားလံုးက လက္ မခံဘူး။ ၾကက္ဖကလည္း ၾကြက္ဖမ္း သံ ညႇပ္ ၾကက္နဲ႔ဘာဆိုင္လဲ။ ႏြားႀကီးကလည္း ၾကြက္ဖမ္း သံညႇပ္ ႏြားနဲ႔ ဘာဆိုင္လဲ။ ဝက္ကလည္း ေရွးနည္းတူ ၾကြက္ဖမ္းသံညႇပ္ဝက္နဲ႔ ဘာဆိုင္လဲပဲေပါ့။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔က ေမာင္ဖိုးၾကြက္ကို ” ငါတို႔က ကိုယ့္ ေနရာကိုယ္ေနၾကတာ၊ အေနသာႀကီးပါကြ” လုိ႔လည္း ေျပာလိုက္ ၾကေသးတယ္။ဒီေတာ့ ေမာင္ဖိုးၾကြက္လည္း သူ႔ေဘာ္ဒါေတြကို..” အင္း..ၾကြက္ေထာင္ေခ်ာက္ ဘယ္ေကာင္မွမဝင္ရဆုိတဲ့ ဥပေဒရွိတယ္မ်ား ထင္ေနၾကသလားမသိ”
(၂)
တိုတိုေျပာစို႔။ ည ၾကြက္ေထာင္ေခ်ာက္အသံၾကားလုိ႔ အိမ္ရွင္အဘြားႀကီး ထၾကည့္။ ေထာင္ေခ်ာက္သံညႇပ္မွာ ေျမြေပြးတစ္ေကာင္ အၿမီးပိုင္းညႇပ္မိထား။ ေျမြက အဘြားႀကီး ေပါက္၊ ဘြားေတာ္ မ်က္လံုးျပာသြား၊ ေျမြကိုက္ခံရေပတဲ့ အိမ္မွာ ေဆးၿမီးတိုနဲ႔ကု၊ မသက္သာ။ ဒါနဲ႔ ေဆး႐ံုေျပး၊ ေဆး႐ံုတက္။ ဒီအခ်ိန္ လူမမာ အားရွိေအာင္လုပ္ေပးဖို႔ လိုလာ။ ဒီေတာ့ ငါနဲ႔ဘာဆိုင္လဲဆိုတဲ့ ၾကက္ဖ ႀကီးမွာ ဆုိင္လည္းဆိုင္ေရာ ၾကက္စြပ္ျပဳတ္ျဖစ္သြား။ အဘြားႀကီး ေဆး႐ုံေပၚရက္ကၾကာလာေတာ့ ကုသစရိတ္အတြက္ ငါနဲ႔ဘာဆိုင္လဲဆိုတဲ့ႏြားႀကီးလည္း ဆိုင္လည္းဆိုင္ ေရာ ႏြားသတ္႐ံုေရာက္သြား။ ၿပီး ေတာ့ ဘြားေတာ္ေသ။ အဲ.. ရက္လည္ဆြမ္းသြပ္ေတာ့မယ္ဆို ေတာ့ အိမ္ကဝက္ႀကီး ဆိုင္လာၿပီ ေလ။ အဲ..ငါနဲ႔ဘာဆိုင္လဲဆိုတဲ့ ဝက္ကလည္း မဆိုင္ေသးလို႔ေလ။ ဆုိင္လည္းဆုိင္ေရာ ပိႆာအစိတ္ေလာက္ထြက္ဆိုပဲ။ ကိုင္း..ငါနဲ႔ဘာဆိုင္လဲ ေျပာၾကဦးမလား။
ေစာဘရန္ၿငိမ္း
