အမွတ္တရဆုိတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြဟာ အခ်ိန္ကာလတစ္ခု ၾကာျမင့္လာတဲ့အခါမွသာ ေပၚေပၚထင္ထင္ သတိရျခင္း၊ သတ္မွတ္ျခင္းခံရတဲ့ နာမ္တစ္ခုျဖစ္ ပါတယ္။ အမွတ္တရေတြ ျဖစ္လာဖုိ႔ အမွတ္တမဲ့ေတြ မ်ားစြာစုစည္းၿပီးမွသာ အခ်ိန္ကာလ တစ္ခုအေရာက္မွာေတာ့ သတိရျခင္းမ်ားစြာနဲ႔အတူ အမွတ္တရေတြကုိ ျပန္လည္ေျပာၾကား၊ ေတြးေတာ၊ ၾကည့္ျမင္ခံစား ေဝမွ်ရင္းနဲ႔ တန္ဖုိးရွိတဲ့ ေန႔ရက္ေတြကုိ ပုိင္ဆုိင္ခြင့္ရရွိတာျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ရဲ႕ သမုိင္းကုိ ျပန္ လွည့္ၾကည့္လုိက္ရင္လည္း ျမန္မာ့ ႐ုပ္ရွင္ဟာ ၁၉၂ဝ ျပည့္ႏွစ္က စတင္ ႏုိင္ခဲ့တယ္ဆုိတာကုိ သက္ေသျပႏုိင္ဖုိ႔ ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ေန႔ ဆုိတာကုိ သတ္ မွတ္ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ အဲဒီေခတ္က ႐ုပ္ ရွင္ေလာကသားေတြအၾကား ဒြိဟ ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ျဖတ္ေက်ာ္ေနရခ်ိန္မွာ “ေမတၱာနဲ႔သူရာ” (ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ပထမဦးဆုံး႐ုပ္ရွင္ ဇာတ္ကား) ရဲ႕ ဇာတ္ကားဓာတ္ပုံ ပုိစတာေလးေၾကာင့္သာ ေအာက္တုိဘာလ ၁၃ ရက္ေန႔ကုိ ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ေန႔ရယ္လုိ႔ သတ္မွတ္ၿပီး ဒိြဟေပါင္းမ်ားစြာကုိ အဆုံးသတ္ခြင့္ရခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဓာတ္ပုံတစ္ခုေၾကာင့္ ျမန္မာ့ ႐ုပ္ရွင္ေန႔ဆုိတာကုိ အတည္ျပဳသတ္မွတ္ႏုိင္လုိက္တယ္။ ဓာတ္ပုံေတြဟာ သမုိင္းေတြကုိ သက္ေသျပေနပါတယ္။ ႐ုန္းကန္လႈပ္ရွားခဲ့ရ မႈေတြကုိ အရိပ္သဖြယ္ ျပန္လည္ ျပသေနပါတယ္။ အမွတ္တရေတြကုိလည္း ဓာတ္ပုံေတြကေန ရွာေဖြရင္း ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေတြကုိ ေျပာ ၿပီး ရယ္ေမာႏုိင္၊ ေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ခြင့္ ေတြကုိ ပုိင္ဆုိင္ခြင့္ေပးထားပါတယ္။ ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ေခတ္ဦးအဖြဲ႕သားေတြနဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕လြတ္လပ္ေရး ဖခင္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္က (ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ ေငြရတုေခတ္ ၂၅ ႏွစ္ျပည့္ပြဲေတာ္)တုန္းက ေတြ႕ဆုံစကားလက္ဆုံက်ခဲ့တယ္ဆုိတာကုိလည္း ဓာတ္ပုံေတြက သက္ေသျပခဲ့တယ္ဆုိတာ ထင္ရွားလ်က္ရွိေနပါတယ္။
” အမွန္ေတာ့ ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္က ၁၉၂ဝ ျပည့္ႏွစ္မွာစေတာ့ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္မွာ ေငြရတု ျပည့္တာျဖစ္ေပမယ့္ အဲဒီ တုန္းက လြတ္လပ္ေရးကလည္း မရေသးဘူးေလ။ အဲဒီေတာ့ က်င္းပ ဖုိ႔ကုိ မလုပ္ႏုိင္ေသးဘဲနဲ႔ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္က်မွ ေငြရတု အခမ္းအနားကုိ က်င္းပႏုိင္ခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီတုန္းက ဗုိလ္ခ်ဳပ္မကြယ္လြန္ခင္ေလးေပါ့။ ေရႊတိဂုံေစတီေတာ္ရဲ႕ အေနာက္ ဘက္မုခ္မွာ ႐ုပ္ရွင္ေခတ္ဦး ပညာရွင္ေတြျဖစ္တဲ့ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ိဳတုိ႔၊ ေရႊဒုံးဘီေအာင္တုိ႔၊ ဦးအုန္းေမာင္တုိ႔ အဖြဲ႔ေတြဟာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း နဲ႔အတူ စကားေတြ ေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီလုိေတြ႕ဆုံစဥ္က ႐ုိက္ကူးထားခဲ့တဲ့ ဓာတ္ပုံတစ္ပုံကုိ ျမန္မာ့ ႐ုပ္ရွင္စိန္ရတုအခမ္းအနား (၇၅ ႏွစ္ျပည့္) က်င္းပတဲ့ အခ်ိန္ေရာက္မွ အာရွဓာတ္ပုံတုိက္ကေနၿပီး ျပန္လည္ရရွိခဲ့တာျဖစ္တယ္။ တကယ့္ကုိ သမုိင္းဝင္ဓာတ္ပုံပါ။ ဒီဓာတ္ပုံေတြ သာမရွိခဲ့ရင္ သမုိင္းေတြလည္း ေမွးမွိန္ေနမွာ။ အခုေတာ့ ေသခ်ာကုိသိမ္းဆည္းထားပါတယ္။ ဒီဓာတ္ပုံ တစ္ခုတည္းကေနပဲ သမုိင္း အေထာက္အထားေတြကုိ ခုိင္လုံေစခဲ့ တယ္။ ဓာတ္ပုံဆုိတဲ့ သေဘာတရား က ႏွစ္ၾကာလာေလ တန္ဖုိးရွိလာ ေလေလပဲ။ ႏွစ္တစ္ရာေလာက္ၾကာ သြားၿပီဆုိရင္ ျပန္ရွာေတြ႕ဖုိ႔က မလြယ္ေတာ့ဘူးေလ။ ေသခ်ာသိမ္း ဆည္းထားဖုိ႔၊ ေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႔လည္း လုိပါတယ္” လုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံ ႐ုပ္ရွင္ အစည္းအ႐ုံးရဲ႕ ဒုဥကၠ႒ ဦးေအးၾကဴေလးက ေျပာျပေပးပါတယ္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ျမန္မာ့ ႐ုပ္ရွင္ေခတ္ဦး ပညာရွင္ေတြနဲ႔ ေတြ႔ ဆုံခဲ့တဲ့ ဓာတ္ပုံကုိ ျပန္လည္ ခံစားၿပီး ပန္းခ်ီေမာင္ေက်ာ္ၫႊန္႔နဲ႔ အဖြဲ႕က ပန္းခ်ီကားအျဖစ္ ျပန္လည္ ေရးဆြဲ ၿပီး ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ စိန္ရတု အခမ္း အနားမွာ အပ္ႏွံလုိက္ရာကေန အခု လက္ရွိအခ်ိန္အထိ ျမန္မာႏုိင္ငံ ႐ုပ္ရွင္အစည္းအ႐ုံးရဲ႕ အထူးအစည္း အေဝး ခန္းမအတြင္းမွာ သမုိင္းဝင္ ဓာတ္ပုံ ပန္းခ်ီကားတစ္ခုအျဖစ္ ဂုဏ္ယူဝင့္ၾ<ြကားစြာ ခ်ိတ္ဆြဲထားတာ ကုိ ျမင္ေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။
” ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ သမုိင္းျပတုိက္ထဲမွာလည္း သမုိင္းဝင္ဓာတ္ပုံေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနပါတယ္။ မင္းသား ႀကီး ခ်စ္ေရႊရဲ႕ မိေက်ာင္းနဲ႔သတ္ပုတ္ ေနတဲ့ ဓာတ္ပုံေတြဆုိရင္လည္း အခု ထိရွိပါေသးတယ္။ အဲဒီဓာတ္ပုံကုိ ၾကည့္လုိက္တဲ့ အခ်ိန္တုိင္း အဲဒီ ေခတ္တုန္းက ႐ုပ္ရွင္႐ုိက္ကူးမႈ ပုံရိပ္ကုိ ျပန္ေပၚလြင္ေစတယ္။ အဲဒီ တုန္းက မင္းသားေတြက ဟန္ခ်ည္းပဲ လုပ္တာ မဟုတ္ဘူး။ တကယ့္မိ ေက်ာင္းအစစ္ ၇ ေကာင္ကုိ ေမြး ထားၿပီးေတာ့မွ ႐ုိက္ကူးေရးလုပ္ တဲ့ေန႔မွာ ႀကိဳက္တဲ့မိေက်ာင္းနဲ႔ သတ္ ပုတ္ပါဆုိၿပီးေတာ့ ႐ုိက္ကူးရတာ ျဖစ္တယ္။ မင္းသားခ်စ္ေရႊက သူသတ္ရမယ့္ မိေက်ာင္းကုိ ကုိယ္တုိင္ ေရြးၿပီး တကယ္သတ္ခဲ့ရတာ။ အဲဒီ ေခတ္က ညာလုိ႔မရခဲ့ဘူး။ အဲဒီလုိ ဓာတ္ပုံေတြအထိ ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ျပတုိက္ထဲမွာ ရွိေနပါတယ္” လုိ႔ ဦး ေအးၾကဴေလးက ဆက္ေျပာျပေပးပါတယ္။
ဓာတ္ပုံေတြက အမွတ္တရ ေတြကုိ ပုံေဖာ္ႏုိင္သလုိ သမုိင္းအခ်က္အလက္ေတြအျဖစ္လည္း စုစည္းၿပီး ေနာင္လာေနာက္သားေတြ အတြက္ ဓာတ္ပုံနဲ႔တကြ စုစည္းတင္ျပ တဲ့ နယ္ပယ္တစ္ခုခ်င္းစီရဲ႕ သမုိင္း အေထာက္အထား ပုံရိပ္ေတြအထိပါ တန္ဖုိးရွိစြာနဲ႔ ပုံေဖာ္ႏုိင္ပါတယ္။ ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ေလာကရဲ႕ ေအဝမ္း ဖလင္ မိသားစုဟာဆုိရင္လည္း သူ တုိ႔ ေအဝမ္းဖလင္ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခဲ့မႈ ေတြကုိ သမုိင္းအေထာက္အထား ေတြ၊ ေအဝမ္းဖလင္ကေန ျပဳစု ပ်ဳိးေထာင္ၿပီး ထြက္ေပၚလာခဲ့တဲ့ မင္းသား၊ မင္းသမီးမ်ားစြာကုိ ဓာတ္ပုံေတြကေနတစ္ဆင့္ ေရတြက္ ၾကည့္လုိ႔ရပါတယ္။ ေအဝမ္းဖလင္ မိသားစု ႏွစ္တစ္ရာျပည့္ပြဲေတာ္ တုန္းကလည္း အဲဒီဓာတ္ပုံေတြကုိ ထုတ္ျပခဲ့ဖူးပါေသးတယ္။
” အဘုိးတုိ႔ေခတ္ လက္ထက္ကတည္းက အဆင့္ဆင့္သိမ္းဆည္းလာခဲ့တဲ့ ဓာတ္ပုံေတြ အခုထက္ထိ ရွိေသးေပမယ့္ ပ်က္စီးတဲ့ဓာတ္ပုံ ေတြလည္း ပ်က္စီးခဲ့တာေတြရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဓာတ္ပုံရဲ႕တန္ဖုိးေတြကုိသိတဲ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ကလည္း ပ်က္စီးယုိယြင္းမႈေတြကုိ ျပန္လည္ ျပဳျပင္ၿပီး ဓာတ္ပုံေပါင္းမ်ားစြာကုိ ျပန္လည္သိမ္းဆည္းထားပါတယ္။ ဓာတ္ပုံေတြက သမိုင္းေတြေလ။ ေအဝမ္းမင္းသား ေက်ာ္ေဆြ၊ မင္းသမီး ေမရွင္တုိ႔ေခတ္အထိ အပါ အဝင္ ေအဝမ္းမင္းသား၊ မင္းသမီး ဓာတ္ပုံေတြ အကုန္လုံး စုံလင္စြာနဲ႔ ရွိေနပါေသးတယ္။ ဓာတ္ပုံေတြကုိ စ႐ုိက္တုန္းကေတာ့ သမုိင္းဝင္ပါေစ ဆုိတဲ့စိတ္မ်ိဳးရွိခ်င္မွ ရွိလိမ့္မယ္ ဆုိေပမယ့္ ႏွစ္တစ္ရာေလာက္ၾကာ လာခဲ့တဲ့ ေအဝမ္း႐ုပ္ရွင္ ဓာတ္ပုံေတြ ဟာ ပုိတန္ဖုိးရွိလာခဲ့တယ္။ ေအဝမ္း ဆုိတာ ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္မွာ အရွိန္အဝါ ႀကီးမားခဲ့တဲ့ ကုမၸဏီပါ။ ျမန္မာ့ ႐ုပ္ရွင္ရဲ႕ပထမဦးဆုံးဇာတ္ကား “ေမတၱာနဲ႔သူရာ” ဇာတ္ကားကုိလည္း စပြန္ဆာ လုပ္ေပးခဲ့တဲ့အထဲလည္း ပါခဲ့ပါတယ္။
ေျပာရရင္ေတာ့ ဓာတ္ပုံတစ္ခုရဲ႕တန္ဖုိးဟာ ႏွစ္ၾကာလာေလေလ ေခတ္ေဟာင္း ဓာတ္ပုံေတြဟာ တန္ဖုိးရွိေလေလပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔က ဓာတ္ပုံေတြကုိ ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္သမုိင္းျပတုိက္ကုိ လွဴဒါန္းထားတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ေအဝမ္းမိသားစုရဲ႕ ဓာတ္ပုံေတြထဲမွာ “ရတနာပုံ” ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကား ဇာတ္ဝင္ခန္းဓာတ္ပုံ၊ “ခ်စ္သက္ေဝ” ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကား ဓာတ္ပုံေတြ၊ “ျမဂႏိုင္” ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားက ဓာတ္ပုံ ေတြကေတာ့ အမွတ္တရအရွိခဲ့ဆုံး ဓာတ္ပုံေတြျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဓာတ္ပုံေတြ တုိင္းကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ အတြက္၊ ေအဝမ္းမိသားစုအတြက္ အမွတ္တရကေန တန္ဖုိးရွိလာတဲ့ ဓာတ္ပုံေတြခ်ည္းပါပဲ” လုိ႔ ေအဝမ္း ႐ုပ္ရွင္မိသားစုမွ ဒါရုိက္တာ ေအဝမ္းသိန္းထြဋ္က ေျပာျပေပးခဲ့ပါတယ္။ ဓာတ္ပုံေတြဆုိတာ ကုိယ့္တုိင္း ျပည္ကုိယ့္လူမ်ိဳး၊ ကုိယ့္အေၾကာင္းသူ႔ အေၾကာင္း၊ ကုိယ့္ယဥ္ေက်းမႈ ထုံးတမ္း၊ သူ႔ယဥ္ေက်းမႈထုံးတမ္းစတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြ၊ မိမိတုိ႔ ျဖတ္ သန္းခဲ့တဲ့ ဘဝမွတ္တုိင္ေတြရဲ႕ ဝမ္းနည္းမႈ၊ တမ္းတမႈ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈစတဲ့အေၾကာင္းအရာမ်ဳိးစုံကုိ ေထာက္ျပ ေျပာျပေနတဲ့ ပုံေျပာေကာင္းသူေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ထက္လူ
