အခု အကယ္ဒမီပဲြအတြက္ အကယ္ဒမီစာရင္းဝင္တဲ့ကားေတြကို အကဲျဖတ္အဖဲြ႕ ၾကည့္ေနၾကၿပီ။ ျမန္ မာ႐ုပ္ရွင္ကား ၈၃ ကား ႐ုိက္ကူးလာ ၾကၿပီဆုိေတာ့ ႐ုပ္ရွင္ေခတ္ေဟာင္း က ဇာတ္ကားတစ္ရာႏႈန္းကို မွီေတာ့ မွာျဖစ္တယ္။ ဒီေန႔ ႐ုပ္ရွင္ေခတ္ဟာ ေခတ္ေဟာင္းက နဂၢတစ္နဲ႔ ႐ိုက္ၿပီး၊ ဖလင္ေဆး နဂၢတစ္ေပၚက အ႐ုပ္ ေတြကို ေသခ်ာမွန္ဘီလူးနဲ႔ၾကည့္ၿပီး တည္းျဖတ္ရသလိုမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲ၊ ေခတ္မီွလာတဲ့ ဒစ္ဂ်စ္တယ္နည္း ပညာေတြနဲ႔ သိပၸံစက္ပစၥည္းေတြနဲ႔ ႐ုိက္ကူး၊ တည္းျဖတ္ အေတာ္အဆင္ ေျပေခ်ာေမြ႕လာတယ္။ တခ်ဳိ႕လူငယ္ ေတြရဲ႕ ကားေတြဆုိရင္ ကြန္ျပဴတာ အေထာက္အကူျပဳမႈေတြ ေတြ႕ရ ေတာ့ ျမန္မာ႐ုပ္ရွင္ေလာကအတြက္ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ပရိသတ္မ်ားအစား ဝမ္း သာမိတယ္။ ကမၻာ့ေဟာလိဝုဒ္႐ုပ္ရွင္ ပညာရွင္ေတြက ျမန္မာျပည္က အခု မွ အသံုးျပဳရမွန္းသိလာတဲ့ နည္း ပညာထက္ ပိုဆန္းၾကယ္ေအာင္ ေတြးေခၚႀကံစည္႐ုိက္ကူးေနၾကၿပီ။ ေျပာရရင္ ကြာဟမႈေတြကေတာ့ အ ခ်ိန္ကာလၾကာျမင့္စြာရွိေနဦးမွာပဲ။ အဲဒါ ႐ုပ္ရွင္ၿခံေတြ ေပ်ာက္ပ်က္သြား ျခင္းရဲ႕ အေျဖတစ္ခုပဲျဖစ္တယ္။
မွတ္မိေသးတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ ေပါင္းသံုးဆယ္ေလာက္မွာ ႐ုပ္ရွင္စာ နယ္ဇင္းမွာလုပ္ရင္း ေအဝမ္း႐ုပ္ရွင္ မ်ဳိးဆက္ သ႐ုပ္ေဆာင္ဒါ႐ုိက္တာ လူ ရႊင္ေတာ္မင္းသား တိုးၫြန္႔အား အင္တာဗ်ဴးေတာ့ ေအဝမ္း႐ုပ္ရွင္ၿခံ က်ယ္ႀကီးထဲမွာ ႐ုပ္ရွင္႐ုိက္ကူးေရး ကင္မရာမွအစ ပစၥည္းစံု၊ ကားကူး ကားေဆးအခန္းမ်ားနဲ႔ စတူဒီယိုေတြ ဆက္တင္ပစၥည္းမ်ားကအစ အစံုရွိ သလို ႐ုပ္ရွင္ဖခင္ႀကီးမ်ားျဖစ္တဲ့ ဒါ႐ုိက္တာ ဦးတင္ေမာင္၊ ဦးျမေမာင္၊ ဦးတင္ယုတို႔က ေမြးလာတဲ့ သားသမီး ေတြကို ေက်ာင္းပညာသင္ၾကားခ်ိန္ က ပိုတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ စတူဒီယို အတြင္းမွာ ႐ုပ္ရွင္ပညာနဲ႔ပတ္သက္ တဲ့အလုပ္ေတြကို မိဘေတြက ခုိင္း တယ္။ အဲဒီလုပ္ခုိင္းတာေတြလုပ္ရင္ မုန္႔ဖိုးေပးတယ္။ မလုပ္ရင္ မုန္႔ဖိုးမရ ဘူး။ အဲဒီလို ေအဝမ္း႐ုပ္ရွင္ ဖခင္ ႀကီးမ်ားက ႐ုပ္ရွင္ပညာကို မ်ဳိးဆက္ ပ်ံ႕ပြားေစခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေအဝမ္း႐ုပ္ရွင္မ်ဳိးဆက္ေတြဟာ အျဖဴအမဲ႐ုပ္ရွင္ေခတ္မွာ ေအာင္ျမင္ ခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒါ႐ုပ္ရွင္နည္းပညာ ကြၽမ္းက်င္ျခင္းအတြက္ ဆန္းၾကယ္မႈ၊ ထူးဆန္းေစမႈေတြကို ထပ္ဆင့္ေတြး ေခၚ႐ုိက္ကူးႏုိင္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ပဲျဖစ္ တယ္။
သ႐ုပ္ေဆာင္ဒါ႐ုိက္တာ လူ ရႊင္ေတာ္မင္းသားတိုးၫြန္႔ဟာ ႐ုပ္ရွင္ အတတ္ပညာကို ကြၽမ္းက်င္စြာတတ္ ေျမာက္ခဲ့သူေတြျဖစ္ေပမယ့္ ဒီေခတ္ ထဲမွာ ေအဝမ္း႐ုပ္ရွင္မ်ဳိးဆက္မ်ား ၿငိမ္သက္ေနၾကတယ္။ မၾကာခင္ကမွ ေအဝမ္းမ်ဳိးဆက္အâမႊာညီအစ္ကိုထဲ က ေအဝမ္းသိန္းထြဋ္၊ သန္းထြဋ္ရွိ ရာမွ ေအဝမ္းသန္းထြဋ္က သ႐ုပ္ ေဆာင္ဒါ႐ုိက္တာ မင္းသားတိုးၫြန္႔ နဲ႔ ေတြ႕ဆံုစကားေျပာခန္းေလးၾကည့္ လိုက္မိေတာ့ စာနယ္ဇင္းကျဖစ္ျဖစ္ ႐ုပ္သံတီဗီြမ်ားက ျဖစ္ျဖစ္၊ ေဖာ္ထုတ္ ၍ ဟိုးတုန္းက ႐ုပ္ရွင္ေခတ္သမုိင္း၊ အခုေခတ္ ႐ုပ္ရွင္ေခတ္အေနအထား ေခတ္ေဟာင္းနဲ႔ ေခတ္သစ္၊ ဒါ႐ုိက္ တာမ်ား ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးခန္းမ်ဳိးေတြ ကို ဒါ႐ိုက္တာ ကိုၾကည္စိုးထြန္းႏွင့္ သ႐ုပ္ေဆာင္ေဟာင္းမ်ား ေတြ႕ဆံုၿပီး ေျပာၾကတဲ့ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ ျမန္မာ့ ႐ုပ္ရွင္လိုမ်ဳိး အင္မတန္ျပဳလုပ္သင့္ သလို အသစ္ဘယ္လုိေကာင္းေကာင္း အေဟာင္းတလည္လည္ဆုိသလို ႐ုပ္ ရွင္နည္းပညာ၊ အတတ္ပညာမ်ား တိုးပြားလာႏုိင္မယ္ထင္မိရဲ႕ေပါ့။ ဘာ လို႔လဲဆိုေတာ့ ဟိုးတုန္းက ခြန္အား၊ နည္းပညာတို႔နဲ႔ က်ားကုတ္က်ားခဲႀကိဳး စားသင္ယူရမႈ၊ ထူးျခားဆန္းၾကယ္ေစ တဲ့ အယူအဆေတြ၊ ေတြးေခၚႀကံဆ မႈေတြ၊ ဒီေန႔နဲ႔ တိုးတက္တဲ့ စက္မႈ သိပၸံနည္းပညာအေထာက္အကူတို႔ ရွိေစကာမူ၊ ႐ုပ္ရွင္နည္းပညာအေျခခံ က ဘူမိနက္သန္ပဲျဖစ္တာေၾကာင့္၊ လူေဟာင္းႏွင့္ လူသစ္တို႔ရဲ႕ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးမႈကေန ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ရဲ႕ အနာဂတ္အတြက္ ဒီေန႔လိုနည္းပညာ အေထာက္အကူရတဲ့အခ်ိန္မ်ဳိးမွာ ေအဝမ္း႐ုပ္ရွင္ရဲ႕ ကိုတိုးၫြန္႔အေနနဲ႔ အေတြးသစ္၊ စိတ္ကူးသစ္မ်ား ရွိေန ဦးမွာျဖစ္တယ္။
ဒါေတြေျပာေနရျခင္းက ဒီေန႔ ႐ုပ္ရွင္ေလာကမွာ ဇာတ္ေကာင္ စ႐ုိက္ ေကာင္းမႈေတြ နည္းၿပီး၊ ေပါ့ ေလ်ာ့မႈေတြ မ်ားေနလို႔ ေျပာရတာ ပါ။ ဇာတ္ေကာင္ဆိုတာ မိမိက ဘာ ေကာင္လဲ၊ ဘယ္အဆင့္အတန္းလဲ၊ ပညာတတ္လား၊ ပညာမတတ္ဘူး လား၊ က်င္လည္ရတဲ့ဘဝက ဘာလဲ၊ အဲဒါေတြဟာ ကြာျခားမႈေတြ မ်ားစြာ ရွိပါတယ္။ (ဥပမာ) အကယ္ဒမီ ဒါ ႐ုိက္တာ ေမာင္တင္ဦး႐ုိက္ကူးတဲ့ စာ ေရးဆရာေရွ႕ေနခ်စ္ကိုယုရဲ႕ ‘ႏွလံုး လွလူမိုက္’ဇာတ္ကားမွာ မင္းသား မင္းေမာ္ကြန္းက ေတာေနလူတန္း စား၊ ေနပူမေရွာင္၊ မိုးရြာမေရွာင္ မိေခ်ာင္းဖမ္းတဲ့အလုပ္ကို လုပ္ေနတဲ့ ရပ္တည္ေနထုိင္မႈ၊ အဲဒီမွာ ဒါ႐ုိက္ တာ ေမာင္တင္ဦးက မင္းသား မင္း ေမာ္ကြန္းရဲ႕ မ်က္ႏွာအသားအေရကို ပကတိသူ႔အသားအေရာင္မ်ဳိးမဟုတ္ ဘဲ၊ မိတ္ကပ္နဲ႔ ျပင္လုိက္တယ္။ ေန ေလာင္ထားတဲ့ အသားေရာင္ညိဳညစ္ ညစ္ျဖစ္ေစတယ္။ ဆံပင္ကလည္း ေျခာက္ေသြ႕နီစပ္စပ္၊ ဖြာလွ်ံႀကဲ အေျပာအဆုိက စ႐ုိက္ၾကမ္းၾကမ္း။ မ်က္လံုးအၾကည့္က စူးရဲတယ္။ အဝတ္အစားက ႏြမ္းဖတ္ဖတ္မသပ္ မရပ္၊ ပုဆိုးတုိတုိႏွင့္ အေနအထိုင္ အသြားအလာလည္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း …ဒါေပမဲ့ မိခင္အိုႀကီးကို စိတ္ ထားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ သူ႔ဝါသနာပါ တဲ့ မိေခ်ာင္းလုိက္ျခင္း၊ မိေခ်ာင္း သတ္ျခင္း အႏၲရာယ္မ်ားတဲ့အလုပ္ နဲ႔ ရွာေကြၽးေနသူ၊ ကဲ …ကြယ္လြန္ သြားရွာတဲ့ အကယ္ဒမီ ဒါ႐ိုက္တာ ေမာင္တင္ဦးရဲ႕ ဇာတ္ေကာင္စ႐ုိက္ နဲ႔ လူတန္းစားအဆင့္အတန္းကို ဂ႐ု တစိုက္အေလးထားမႈပဲျဖစ္တယ္။
ေနာက္တစ္ခုက ကြယ္လြန္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္တဲ့ အကယ္ဒမီ သ႐ုပ္ေဆာင္ ႏြဲ႕ ႏြဲ႕မူကို အင္တာဗ်ဴးစဥ္က ဒါ႐ုိက္တာ ေအဝမ္းေမာင္လွမ်ဳိး ႐ုိက္ကူးထားတဲ့ ‘ပ်ဥ္းမငုတ္တို’ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားထဲ မွာ မင္းသမီး ႏြဲ႕ႏြဲ႕မူက မိခင္ခန္းက သ႐ုပ္ေဆာင္ရသလို၊ မင္းသားေက်ာ္ ဟိန္းက သားေနရာက သ႐ုပ္ေဆာင္ ရတဲ့ အခန္းတစ္ခန္းမွာ မင္းသမီး ႏြဲ႕ ႏြဲ႕မူဟာ သားကိုေတြ႕တဲ့အခ်ိန္မွာ ‘သား’ဟု မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ေခၚတဲ့ အသံဟာ ႏြဲ႕ႏြဲ႕မူရဲ႕ မ်က္လံုးထဲမွာ ေက်ာ္ဟိန္းအေနနဲ႔ပဲ ျမင္ေနလို႔၊ သား လို႔ေခၚတဲ့အသံဟာ မိခင္တစ္ ေယာက္က သားကိုေခၚတဲ့အသံမ်ဳိး မျဖစ္တာေၾကာင့္ ႏြဲ႕ႏြဲ႕မူက သူ႔ကိုသူ မေက်မနပ္ျဖစ္ၿပီး သူ႔ပါးကိုသူ႐ုိက္ သတဲ့၊ ေနာက္မွ သူ႔ရဲ႕သားကို ျပန္ စဥ္းစားရင္း မ်က္လံုးထဲမွာ သူ႔ရဲ႕ သားအရင္းကို ျမင္မိခဲ့ၿပီး ထုိအခန္း ကို ျပန္႐ိုက္တဲ့အခါမွာ ႏြဲ႕ႏြဲ႕မူဟာ ေက်ာ္ဟိန္းကိုၾကည့္တဲ့အခါ ေက်ာ္ ဟိန္းေပ်ာက္သြားၿပီး သူ႔ရဲ႕သားအရင္း ေပၚလာတာေၾကာင့္ ‘သား’လို႔ေခၚ တာ တကယ့္မိခင္ရဲ႕ ရင္ထဲကလာတဲ့ အသံျဖစ္သြားလို႔၊ ဒါ႐ုိက္တာ ေအ ဝမ္းေမာင္လွမ်ဳိးက ႏြဲ႕ႏြဲ႕မူရဲ႕ မ်က္လံုး အၾကည့္၊ အမူအယာ၊ အသံတို႔ သ႐ုပ္ပီလြန္းတာေၾကာင့္ အဲဒီအခန္း နဲ႔မူေလး အကယ္ဒမီရၿပီလို႔ ေျပာခဲ့ ဖူးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မအကယ္ဒမီ မရခဲ့ပါဘူးလို႔ မင္းသမီး ႏြဲ႕ႏြဲ႕မူရဲ႕ အင္တာဗ်ဴးမွာ ေျပာခဲ့ဖူးတယ္။ အဲဒီ လိုဟိုးတုန္းက သ႐ုပ္ေဆာင္မ်ားက ဇာတ္ေကာင္ရဲ႕စ႐ုိက္ကို ပီျပင္ဖို႔ ဂ႐ု တစိုက္ႀကိဳးစားခဲ့ၾကပါတယ္။
အခုအကယ္ဒမီေရြးပြဲအတြက္ ႐ုပ္ရွင္ကားေတြ ၾကည့္ေနၾကပါၿပီ။ ဘယ္ေလာက္ဇာတ္ေကာင္ပံုစံ၊ စ႐ုိက္ဆင္ယင္မႈ၊ ဟန္ပန္နဲ႔ေလ ယူ ေလသိမ္းအသံမွအစ ပီျပင္မႈေတြရွိ လိမ့္မယ္လို႔ပဲ ေျပာရင္း၊ အကယ္ဒမီ ကားမ်ားကို ေစာင့္ၾကည့္ၾကပါစို႔ ။ ။
ေအာင္ဟိဏ္း (က်ဳိက္ေထာ္)