“ခ်စ္တဲ့သူ ..ဓာတုကလ်ာေဆြ လြမ္းရတဲ့ျဖစ္အင္ ..ထင္ျမင္မိေစတဲ့ ဘုရားတိုင္ …စစ္ခ်ီရတုေတြေရးလို႔ ေအာ္ …ေက်းငွက္ကို ေစလိုေစ”
စစ္ထြက္သူ နတ္သွ်င္ေနာင္မွ ေနျပည္ေတာ္တြင္ က်န္ရစ္ခဲ့သည့္ ခ်စ္ရတဲ့သူ ဓာတုကလ်ာမင္းသမီး ေလးသို႔ လြမ္းရသည့္ အလြမ္းကို ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္းက ‘နတ္သွ်င္ေနာင္’ စစ္ထြက္စာဆိုဘက္မွေန၍ ကိုယ္ စားျပဳ ေရးဖြဲ႕ခဲ့သည့္ နတ္သွ်င္ေနာင္ သီခ်င္းမွ ေတးစာသားပိုဒ္ကေလး ျဖစ္ပါသည္။
ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ေနျပည္ေတာ္မွာ က်န္ရစ္ခဲ့သည့္ ဓာတုကလ်ာ မင္းသ မီးကေလးဘက္ကေကာ သူ႔ေမာင္ ေတာ္ နတ္သွ်င္ေနာင္သို႔ လြမ္းရ သည့္ အလြမ္းကို ကိုယ္စားျပဳ ေရးဖြဲ႕ ေပးမည့္ ေတးျပဳစာဆိုရွိပါသလားဟု စာ႐ႈသူဘက္က ေမးေစခ်င္ပါသည္။ ဤေမးခြန္းကို ေမးေစခ်င္သည္မွာ လည္း စာေရးသူက အလြန္ႏွစ္လိုစြာ ေျဖခ်င္လြန္း၍ ျဖစ္ပါသည္။
ေအာက္ပါေတးစာသားေလးကို ဆက္လက္ဖတ္ၾကည့္ေစခ်င္ပါသည္။
“စစ္ေသြးေတြက တေဝေဝ.. .ခ်စ္ေရးခက္ခက္သူေတြ…ပူေစ …ႏွင္းမႈန္ေျခြေလ ျပည္ေသြးခ်ိန္ မို႔…မယ့္တစ္ကိုယ္ တည္းေမွ်ာ္ရင္း မွာေလ …စစ္ခင္းသူေရ အသည္း ရင္တြင္း ထင္ျမင္ လာမိသေလ ..”
ဓာတုကလ်ာမွ စစ္ထြက္စာဆို ခ်စ္ၾကင္ရသူ နတ္သွ်င္ေနာင္အေပၚ လြမ္းရသည့္အလြမ္းကို ေတးျပဳစာ ဆို ဆရာေရႊျပည္ေအးက ဓာတုက လ်ာကိုယ္စား ျပန္လွန္ဖြဲ႕ဆိုလိုက္ သည့္ အလြမ္းေတးစာသားျဖစ္ပါ သည္။ တာဝန္အရ စစ္ထြက္သြားသူ ၾကင္သူသက္ထား နတ္သွ်င္ေနာင္ အား တကယ္ေတာ့လည္း တား၍ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ ဓာတုကလ်ာ၏ ခံစားမႈ ကို ဆရာေရႊျပည္ေအးက ဤသို႔ဆက္ လက္ေတးစာသားဖြဲ႕ဆိုျပန္ပါသည္။
“ေဖာ္ေရြေပ်ာ္ေန ေမခ်စ္သူ တစ္ပါးေပမို႔ ခြင့္လႊတ္ကာထားမသင့္ ေပ . . . ခ်စ္အားေတြ အလြန္ျမဴး ေသာ္လည္း ၾကည္ႏူးခြန္ခ်ိဳျမႇဴသံ ေျပာရန္ခက္ေသး . . . မယ့္ၾကင္ သူေလးရယ္က . . . အေဝးႏွင္လို႔ေန ခ်စ္ေရးစစ္ေသြးဆူကာေဝ . . .”
စစ္ထြက္စာဆိုႀကီးျဖစ္၍ ရတု ဘုရင္ဟုလည္း ျမန္မာစာေပတြင္ ထင္ရွားမွတ္တမ္းတင္ရသူ နတ္သွ်င္ ေနာင္ဘက္ကလည္း စစ္ေျမတစ္ ေနရာမွာ နားေနခိုက္ အခ်ိန္ေလးေတြ မွာပင္ သူ႔ခ်စ္သူ ဓာတုကလ်ာထံသို႔
“ေျဖလည္းငယ္ ေျဖ … ေျပ ႏိုင္ပါဘဲ စစ္ထြက္ဆဲ ..ေတာင္ငူ ဘုရင္မွာေလ လြမ္းစာေခြ ေရႊေပ ထက္မွာ …တင္ရွာေပ”
ဟု စာဆို နတ္သွ်င္ေနာင္၏ ေပၚေႏြလလွ်င္ အစခ်ီရတုပိုဒ္ကို ေတးစာသားတစ္ ပိုဒ္အျဖစ္ ထည့္သြင္းလ်က္ ဆရာ ၿမိဳ႕မၿငိမ္းက ျပန္လည္ျမင္ေယာင္ ေရးဖြဲ႕ခဲ့ျပန္သည္။
ေပၚေႏြလလွ်င္၊ ေတာင္ကၿခိမ့္ ျမဴး၊ မင္းလြင္ဦးႏွင့္၊ ပ်ံ႕ပ်ဴးခ်ဳပ္ဆိုင္း၊
မုန္တိုင္းဆင္လို၊ တိမ္ညိဳမိႈင္း ထပ္၊ ျပက္လွ်ပ္ျပကာ၊ စိမ္းဝါမိုးပန္း၊
ေထြေထြစြန္းက၊ ေရသြန္းသာ ၾကည္၊ ေပ်ာ္ရမည္ကို၊ ျမရည္သက္မွတ္၊
ေရာက္ခဲလတ္ဟု၊ ခ်စ္ထြတ္တင္သည္၊ ျပာစင္ရႊန္းလတ္၊ ျဖဴဝင္းမြတ္လွ်င္၊
ၾကာၫႊတ္ဖေယာင္း၊
ေနရွိန္ေျပာင္းသို႔၊
ဆင့္ေလာင္းလြမ္းဝွန္၊ ရွိလိမ့္ဟန္ကို၊ တိမ္စြင္ေလလ်င္၊ ဖူးေရာက္ခ်င္သည္၊ ငွက္သြင္ ပ်ံ႕ၾကြမတတ္ေသာ္။
ေရွ႕တန္းတစ္ေနရာမွ နတ္သွ်င္ ေနာင္ေရးပို႔လာေသာ အလြမ္းရတု ေရႊေပလႊာအား ဓာတုကလ်ာ မင္းသ မီးေလး ဖတ္႐ႈရဟန္တူပါသည္။ သူကလည္း ခ်စ္ရခင္ရလြမ္းရသူ နတ္သွ်င္ေနာင္ထံ အလြမ္းေစသဝဏ္ မည္သို႔ျပန္လည္ေပးပို႔ရမည္ကို စဥ္း စားေနခဲ့ရွာမွာပဲဟု ဆရာေရႊျပည္ ေအးက ဓာတုကလ်ာဘက္မွ ေတြး ၾကည့္ေပးခဲ့ပံုရပါသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ဆရာေရႊျပည္ေအးက ဓာတုကလ်ာ ကိုယ္စား ေတးစာသား ဆက္လက္ ေရးဖြဲ႕ျပန္ပါသည္။
“ျမေသြးျဖာတဲ့ေက်းတမာ . . .ေပါက္လဲဝါခိုင္ေရႊၫႇာက . . . ေမစက္ရာ ေရႊသၪၨာသို႔ တူယွဥ္လာ မယ္မွာစမ္းမယ္ပ . . . လြမ္းသူရဲ႕ သဝဏ္ကိုယူကာ . . . စစ္ေျမတ လင္းမွာကြယ္ ခ်စ္ေနရင္း သူေလးသို႔ သာ . . . ေပးပါေတာ့ ျမေသြးငွက္ ေက်းေရႊတမာ”
ဓာတုကလ်ာသည္ သူအိပ္စက္ ရာ ေဆာင္ခန္းအတြင္း သလြန္ ေညာင္ေစာင္းထက္တြင္ လဲေလ်ာင္း ရင္းမွ အျပင္ေလာကသို႔ ေငးၾကည့္ ေနခိုက္ အလြမ္းသဝဏ္လႊာအား စစ္ ေျမတလင္းမွ ခ်စ္သူထံ ေဆာင္ယူ ေပးပို႔ေစလိုေၾကာင္း ျမေသြးေရာင္ ေက်းတမာေလးအား သူ႔အနားတူ ယွဥ္လာရန္ လွမ္းေခၚ၍ မွာၾကားေန ပံုကို ဆြတ္ပ်ံ႕ၾကည္ႏူးဖြယ္ ေရးဖြဲ႕ေပး ခဲ့ျပန္ပါသည္။
စစ္ေျမမွာ ရက္ရွည္ၾကာေနရဆဲ ျဖစ္သည့္နတ္သွ်င္ေနာင္အဖို႔ ရာသီ ေတြေျပာင္းတိုင္း ရာသီအလိုက္ ပြင့္ သည့္ပန္းမ်ိဳးစံုကို ခ်စ္ရတဲ့သူ ဓာတု ကလ်ာအတြက္ ရည္စူး၍ ခူးျဖစ္ခဲ့ သည္။ ခူးသာခူးရသည္။ ခ်စ္သူရဲ႕ ဆံျမၫႇာေကမွာေတာ့ ပန္မေပးႏိုင္ခဲ့ ပါေပ။ ေရာက္မယ္အထင္နဲ႔ ေမွ်ာ္ ရင္း ပူေဆြးေနရွာေရာ့မယ္ဟု ေနျပည္ ေတာ္တြင္ က်န္ရစ္သူ ဓာတုကလ်ာ မင္းသမီးေလးသို႔ စစ္ေျမတစ္ေနရာ မွ နတ္သွ်င္ေနာင္စစ္ထြက္ ေယာက္်ား က က႐ုဏာသက္စြာ ေတြးၾကည့္ေန ပံုကို ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္းက ဤသို႔ ေရးဖြဲ႕ ျပန္ပါသည္။
“ပိေတာက္ေတြ ေရႊရည္လူးၾက မယ့္အေျခ…ပုလဲငုံစပယ္ျဖဴ ဖူး ခိုက္ေဝေဝ …ပန္းမ်ိဳးစံုရာ သီကုန္ ကူးခဲ့ေပါ့ေလ…ခ်စ္သူကို ရည္စူး ခူးတဲ့လို႔ေျခြ…ကိုယ္ တိုင္လွရာရာ ေရြးလို႔ ဆင္မေပးရ ဆံျမၫႇာေက . ..စစ္ေျမမွာ ၾကာေညာင္းရက္ရွည္ …ေရာက္မည္ အထင္နဲ႔ ေမွ်ာ္တဲ့ သူပူ ဗ်ာေပြ…တေတြးေတြးေဆြး ရွာေရာ့မယ္ေလ”
စစ္ထြက္စာဆို နတ္သွ်င္ေနာင္ ၏ အလြမ္း၊ ေနျပည္ေတာ္တြင္ က်န္ ရစ္ခဲ့သူ ဓာတုကလ်ာ၏ အလြမ္းတုိ႔ ကို ပီျပင္ေအာင္ အျပန္အလွန္ ေတး စာသား ေရးဖြဲ႕ခဲ့ၾကသူ ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္း ႏွင့္ ဆရာေရႊျပည္ေအးတို႔၏ အႏုပ ညာေျမာက္ ဂႏÄဝင္ေျမာက္ ေတးသီ ခ်င္းမ်ားျဖစ္ၾကသည့္ နတ္သွ်င္ေနာင္ ႏွင့္ ေက်းေစတမန္ သီခ်င္းမ်ားကို မွတ္တမ္းတင္ ဂုဏ္ျပဳေရးဖြဲ႕အပ္ပါ သည္။
ေမာင္ၫြန္႔ႏြယ္ (စႏၵရား)