CSR ….လုပ္ၾကမွာလား..လုပ္ျပမွာလား

ကိုအိမ့္မွဴး တစ္ေယာက္ ဒီတစ္ေခါက္ ခရီးက ျပန္လာေတာ့ သူ႔ေခါင္းထဲမွာ အေတြး ေမးခြန္း တစ္ခု ပါလာခဲ့သည္။ CSR …လုပ္ ၾကမွာလား …လုပ္ျပမွာလား ဆိုတာကို ေတာ္ေတာ္ေလး စဥ္း စားမိသည္။ CSR ကို လုပ္ၾကသည္ပဲ ျဖစ္ေစ၊ လုပ္ျပသည္ပဲ ျဖစ္ေစ နည္းနည္းေလး ထိေရာက္ရင္ကိုပဲ အက်ိဳးရွိ ေလာက္ပါၿပီ ဟုလည္း သူေတြးမိျပန္ပါသည္။

ဓာတ္ပံု႐ိုက္ဖို႔ ဆန္ႏို႔ဆီဘူး တစ္လံုးစီပဲ ေဝဦး ေတာ့၊ တကယ္ လိုေနသူကို ေဝေပးႏိုင္ရင္ ေတာ္ေတာ္ ဟုတ္ေနပါၿပီ။ ဒါက ကိုအိမ့္မွဴး၏ ကုိယ္ပိုင္ ခံယူခ်က္ အျမင္ပင္ ျဖစ္သည္။

ကိုအိမ့္မွဴး၏ မိတ္ေဆြ ႏိုင္ငံျခားအဖြဲ႕ အစည္းတစ္ခုတြင္ လုပ္ကိုင္ေနသူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အျမင္ကလည္း တစ္မ်ိဳး စိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္း လွသည္။ အျပင္ကို အေဝးႀကီး မသြားပါနဲ႔တဲ့၊ ကိုယ့္ဆီက ဝန္ထမ္းေတြ အလုပ္သမားေတြ အတြက္ Decent Work  ကိုလုပ္ႏိုင္ရင္ CSR ရဲ႕အစ ပါပဲတဲ့။ ဒါကို ကိုအိမ့္မွဴးလည္း လက္ခံ ပါသည္။ ထိုဝန္ထမ္း အလုပ္သမား မ်ားသည္ ဆိုင္ရာ ဆိုင္ရာ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ား၏ အဓိကက်သူ  (Main Stakeholder) မ်ားပင္ မဟုတ္ပါလား။ သို႔ေသာ္ တခ်ိဳ႕ေသာ သူေတြ က နဖူးစီး ဆိုင္းဘုတ္ေထာင္မွ အိုးစည္ဒိုးပတ္ ဝိုင္းပါမွ ပြဲဟု ေခၚသည္ဟု ယူဆထားၾကသည္။ သူတို႔ ဘာလုပ္သည္ကို လူေတြ သိေစခ်င္သည္ ျမင္ေစခ်င္ၾကသည္။ အဲ့ဒီေတာ့လည္း လုပ္ၾက ရာဝယ္ လုပ္ျပဖို႔ရာ အေၾကာင္း ဖန္လာသည္ ကိုလည္း ကိုအိမ့္မွဴး အေနႏွင့္ သေဘာေပါက္ နားလည္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ … ထိုသို႔ လုပ္ ျပေနၾကရာမွ အျပ လုပ္လာတာေတြ မ်ားလာ မည္ကိုေတာ့ ၾကားထဲကေန စိတ္ပူေနမိျပန္ပါ သည္။

လြန္ခဲ့ေသာ ၁ဝ ႏွစ္ခန္႔က ျဖစ္သည္။ သင္တန္းေက်ာင္း အေသးေလး ဖြင့္ထားေသာ ကိုအိမ့္မွဴး၏ မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္က ရြာ ငယ္ေလးတစ္ရြာရွိ စာသင္ေက်ာင္းေလး အ တြက္ ႏိုင္သေလာက္ ေငြေၾကးကို လွဴဒါန္းခဲ့ဖူး သည္။ ပညာႏွင့္ ဝမ္းစာ ရွာေနတာမို႔ ပညာ အလွဴသေဘာမ်ိဳး ႏိုင္သေလာက္ ေပါ့ကြာဟု သူကဆိုခဲ့သည္။

သူ႔အလွဴေငြက သူ႔သင္တန္း ေက်ာင္းမွ တာဝန္ခံ ဆရာ၏ တစ္လခစာမွ် သာရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုေငြေၾကးက အဆိုပါ စာသင္ေက်ာင္းေလး အတြက္ ဆြဲခန္႔ဆရာ တစ္ေယာက္ကို တစ္ႏွစ္စာ လခေပးႏိုင္ခဲ့ သည္။ CSR ေတြေခတ္မစားခင္ ကတည္းက ထိုမိတ္ေဆြက CSR ဆိုတာကို လုပ္ျပသြားခဲ့ သည္။ CSR ကို ေဖာ္ေဆာင္ရာမွာ ေငြေၾကး ပမာဏ အနည္းငယ္ျဖင့္ ထိေရာက္ အက်ိဳး ရွိ ေအာင္ လုပ္၍ ရေၾကာင္းကို လုပ္ျပသြားခဲ့ျခင္း ပင္ ျဖစ္သည္။

ကိုအိမ့္မွဴးႏွင့္ CSR အေၾကာင္းေျပာ ျဖစ္သူမ်ားထဲတြင္ ျမန္မာ့ေအာ္ဂင္းနစ္ ခ်ည္ထည္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး တစိုက္ မတ္မတ္ ေဆာင္ ရြက္ေနေသာ အသိမိတ္ေဆြ တစ္ဦး လည္း ပါရွိသည္။ သူေဆြးေႏြးေသာ ႐ႈေထာင့္ ကိုလည္း ကိုအိမ့္မွဴး တစ္ေယာက္ ႏွစ္ၿခိဳက္ သေဘာက်မိပါသည္။ မွ်တတဲ့ပံုစံ၊ အမ်ားမထိ ခိုက္မဲ့ နည္းလမ္းေတြ သံုးခဲ့ရင္ CSR သီးသန္႔ လုပ္စရာ မလိုပါဘူးတဲ့။ ဟုတ္ပါသည္။ မွ်တ တဲ့ပံုစံေတြ ခ်မွတ္၊ အမ်ား မထိခိုက္မယ့္ နည္း လမ္းေတြ က်င့္သံုးၿပီ ဆိုမွေတာ့ ကိုယ့္အတြက္ ဆိုတဲ့ အျမတ္ တစ္ခုတည္းကို ၾကည့္ေန တာမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ဘဲ တျခားေသာ သူေတြအတြက္ လည္း အက်ိဳးကို မွ်ေဝေပးမယ့္ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါသည္။ အဲ့ဒါကိုက တာဝန္သိေသာ က်င့္ ဝတ္ရွိေသာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း (Responsible and Ethical Business)  တစ္ခု၏ လကၡဏာ တစ္ရပ္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ နစ္နာ ရင္ ေလ်ာ္ေၾကး ေပးမည္ ဆိုတာထက္ နစ္နာမႈ မရွိေအာင္ စီစဥ္ ေဆာင္ရြက္ျခင္းက ပိုမို ေကာင္းမြန္သည့္ CSR Program ျဖစ္သည္ဟု ကိုအိမ့္မွဴးက ေတာ့ လက္ခံပါသည္။ ထိုအသိမိတ္ေဆြ ႏွင့္ သူတို႔ လက္ခံသလိုပင္ Stakeholder အသီး သီးကလည္း လက္ခံရင္ျဖင့္ ေကာင္းမွာပဲဟု ကိုအိမ့္မွဴး တစ္ေယာက္ ေတြးမိျပန္ပါသည္။

CSR လုပ္ရေတာ့မယ္၊ လုပ္ဖို႔ လိုတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ျဖင့္ အဲ့ဒီလိုေလးေတြ လုပ္ၾကရ ေအာင္လားဟု ကိုအိမ့္မွဴး တစ္ေယာက္ လုပ္ ငန္းရွင္ တစ္ဦးကို အႀကံေပးဖူးပါသည္။ သို႔ ေသာ္ လုပ္ၾကဖို႔ လုပ္ျပဖို႔ ကေတာ့ အခုထိတိုင္ အခြင့္မသာေသးပါ။ အခြင့္မသာေသးသည့္ အေျခ အေနကို သိထားေသာေၾကာင့္ လည္း မခ်င့္မရဲ ျဖစ္ေန ရျပန္သည္။ ထိုလုပ္ငန္းက CSR  ကိုမလုပ္ဘဲႏွင့္ ေနေနတာ မဟုတ္ပါ။ သူ႔အတိုင္းႏွင့္ သူ႔အထြာ လုပ္ေတာ့ လုပ္ေနပါ သည္။ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ လုပ္ျပေန သလို ျဖစ္ေနေသးသည္။ သို႔ေသာ္ လမ္း ေၾကာင္း မွန္ေပၚမွာ ရွိေနေသးေသာေၾကာင့္ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ထိေရာက္ၿပီး အက်ိဳးရွိ ေအာင္ လုပ္ၾကဖို႔ရာ တိုက္တြန္း သြားႏိုင္လိမ့္ မည္ဟု ယံုၾကည္ထားသည္။ ထို႔အတူပင္ ပံုစံ အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ လုပ္ေနၾကေသာ CSR အစီအမံ မ်ား အားလံုး သည္လည္း လိုအပ္ေန သည့္ ေနရာ၊ လိုအပ္ေနသည့္ သူမ်ား လိုအပ္ေန သည့္ အရာမ်ားကို အနည္းႏွင့္ အမ်ား ပံ့ပိုး ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္ၾကပါေစလို႔  ကိုအိမ့္မွဴး တစ္ေယာက္ ဆုေတာင္းရင္း ေမွ်ာ္လင့္ေနမိပါ ေတာ့သည္။

(ဝိုင္းဝန္းေဆြးေႏြးေပးၾကသည့္ ဆရာမ မျဖဴ အိသိန္းႏွင့္ ကိုေနမ်ိဳးေဇာ္တို႔အား ေက်းဇူး တင္ရွိပါသည္။)

သိဏ္းစိုး