1:54 pm
လက္ရွိအခ်ိန္သည္ NLD အစိုးရအေနျဖင့္ အမ်ိဳးသားျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရး မူကိုလက္ကိုင္ကာ တစ္ႏိုင္ငံလံုးအပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးႏွင့္ ျပည္ေထာင္စု ၿငိမ္းခ်မ္း ေရးကို အေလးဂ႐ုျပဳေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိၿပီး တစ္ႏိုင္ငံလံုး ပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္မႈရပ္စဲေရးသေဘာတူစာခ်ဳပ္ NCA (Nationwide Ceasefire Agreement) တြင္ လက္မွတ္ ေရးထိုးၾကရန္ တိုက္တြန္းႏိႈးေဆာ္ေနသည့္အခ်ိန္အခါ ျဖစ္သည္။
ထိုသို႔ေသာအခ်ိန္အခါတြင္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ မ်ား၏ တတိယအႀကိမ္ မ်က္ႏွာစုံညီအစည္းအေဝးကို အထူးေဒသ(၂) ‘ဝ’ ျပည္နယ္ အစိုးရဌာနခ်ဳပ္ ပန္ခမ္းၿမိဳ႕တြင္ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၂ ရက္မွ ၂၄ ရက္အထိ က်င္းပျပဳလုပ္ ခဲ့ၿပီး တက္ေရာက္လာၾကသည့္ ေခါင္းေဆာင္အားလုံး၏ သေဘာတူညီခ်က္မ်ားအရ NCA တြင္ လက္မွတ္မထိုးဟု ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကကာ ေတာင္းဆိုခ်က္ ၉ ခ်က္ပါဝင္သည့္ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခ်က္တစ္ရပ္ကို ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၄ ရက္ေန႔စြဲျဖင့္ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ ထိုေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားထဲတြင္ ထူးျခားမႈတစ္ခုအေနျဖင့္ ‘တရားမွ်တမႈရွိေသာအပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးစာခ်ဳပ္ျဖင့္ NCA ကို အစားထိုးရန္’ ဟူေသာအခ်က္တစ္ခ်က္ပါဝင္လာသည္။
ဤေနရာတြင္ NCA ေပၚေပါက္လာပံုအက်ဥ္းကို ေဖာ္ျပလိုသည္။ NCA ဆိုသည္မွာ ၂ဝ၁၃ ေအာက္တိုဘာလက ကခ်င္ျပည္နယ္ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕၌ က်င္းပခဲ့သည့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဂြမ္ေမာ္က တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အားလံုးပါဝင္သည့္ ညီလာခံတစ္ခုက်င္းပရန္အဆိုျပဳခဲ့ရာမွ စတင္ခဲ့သည္။ ထိုအဆိုျပဳ ခ်က္ကို အစိုးရျငိမ္းခ်မ္းေရးကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔က လက္ခံခဲ့သျဖင့္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖဲြ႕ ၁၇ ဖြဲ႕ပါဝင္ေသာ ညီလာခံတစ္ရပ္ကို လိုင္ဇာၿမိဳ႕တြင္က်င္းပခဲ့သည္။
အဆိုပါညီလာခံမွ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕ ၁၆ ဖြဲ႕ပါဝင္ေသာ NCCT (Nationwide Ceasefire Coordination Team) ကိုဖြဲ႕စည္းၿပီး အစိုးရ၏ ျပည္ေထာင္စု ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအလုပ္ေကာ္မတီ (UPWC) ႏွင့္ NCA ျဖစ္ေပၚလာေရးအတြက္၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္ မတ္လ ၈ ရက္ေန႔မွစတင္ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကျပီး ပထမမူၾကမ္း၊ ဒုတိယမူၾကမ္း စသည္ျဖင့္ ပၪၥမမူၾကမ္းအထိ အႀကိမ္ႀကိမ္ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ ေဆြးေႏြးညိႇႏႈိင္းခဲ့ၾကကာ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၇ ရက္ေရာက္မွသာ မူေခ်ာကိုအတည္ျပဳႏိုင္ခဲ့သည္။
ထိုသို႔ ႏွစ္ဖက္သေဘာတူေရးဆြဲခဲ့ၾကၿပီး လက္မွတ္ထိုးမည့္အခ်ိန္မွသာ TNLA, MNDAA , AA တို႔အားလံုးပါဝင္မွသာ လက္မွတ္ထိုးၾကမည္ဟု ထပ္ဆင့္ဆံုးျဖတ္ျပီး UWSA, KIO , NDAA ,KNPP, SSPP, NMSP, NSCN-K, PSLF အဖြဲ႕မ်ား NCA လက္မွတ္မထိုးဘဲ က်န္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ NCA လက္မွတ္ထိုးရန္ က်န္ေသာအဖြဲ႔မ်ားသည္ မူလက NCA ကို သေဘာတူညီၿပီးၾကသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ထိုသို႔ကိုယ္တိုင္ပါဝင္ေရးဆြဲအတည္ျပဳခဲ့ေသာ NCA ကို တစ္စံုတစ္ဦးကမွ် ျဖည့္စြက္ ျခင္း၊ ျပင္ဆင္ျခင္း၊ ႏုတ္ပယ္ျခင္းမျပဳပါဘဲ ‘တရားမွ်တမႈရွိေသာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး စာခ်ဳပ္ျဖင့္ NCA ကို အစားထိုးရန္’ ဟု ေတာင္းဆိုလာျခင္းသည္ ထူးျခားၿပီး စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းသလို ေမးခြန္းထုတ္စရာမ်ားလည္း ရွိလာသည္။
ျမန္မာ့ႏိုုင္ငံေရးသမိုုင္းတစ္ေလွ်ာက္ကိုု ျပန္လည္ေလ့လာၾကည့္ေသာ္ ပဋိပကၡမ်ား၊ စစ္ပြဲမ်ား၊ သေဘာထားကြဲလြဲမႈမ်ားႏွင့္သာ ျပည့္ႏွက္ေနခဲ့သည္။ ထိုုသိုု႔ ျဖစ္ေပၚလာျခင္း၏ အဓိကအခ်က္မွာ ပဋိပကၡတြင္ႏွစ္ဖက္္ပါဝင္သူတိုု႕၏ စဥ္းစား ေတြးေခၚပံုုေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ထိုုသူတိုု႔သည္ မိမိစဥ္းစားေတြးေခၚသည့္ စဥ္းစားခ်က္ ေတြးေခၚခ်က္သည္သာ အမွန္ျဖစ္သည္၊ အျခားတစ္ဖက္၏ စဥ္းစားေတြးေခၚခ်က္ မ်ားသည္မွားသည္၊ မွန္သည့္တိုုင္ မိမိစဥ္းစားသေလာက္မမွန္ဟူေသာ အတၱဝါဒကိုု အေျခခံစဥ္းစားသည့္ စဥ္းစားေတြးေခၚပံုုေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ကမၻာေပၚတြင္ေခတ္မီဖြံ႕ၿဖိဳးတိုုးတက္ၿပီး ႏိုုင္ငံေရးတည္ၿငိမ္ေသာႏိုုင္ငံမ်ားတြင္ အထက္ပါ အတၱဝါဒကိုုစြန္႔လႊတ္ၿပီး တစ္ဖက္အျမင္ကိုု အျခားတစ္ဖက္ကေလးစားၿပီး ဘံုုသေဘာတူညီခ်က္တစ္ရပ္ရေအာင္ ညိႇႏိႈင္းစဥ္းစားသည့္ အေလ့အထကိုုေျပာင္းလဲ ႏိုင္ခဲ့သည္ကိုေတြ႕ရသည္။ ဒီမိုကေရစီ၏အႏွစ္သာရသည္လည္း ထိုုသေဘာပင္ျဖစ္ သည္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာအ႐ိုးစြဲလာေသာ စဥ္းစားေတြးေခၚပံုုမွ ေျပာင္းလဲရန္မွာ လြယ္ကူလွမည္ေတာ့မဟုုတ္ အခက္အခဲမ်ားစြာရွိမည္သာျဖစ္သည္။ ႏွစ္ဖက္ အျပန္ အလွန္ေလးစားမႈ၊ အေလွ်ာ့ေပးမႈ၊ ယံုၾကည္မႈ၊ အလိုက္သိမႈ တိုင္းျပည္အေပၚေစတနာ ထားႏိုုင္မႈ စသည့္အခ်က္မ်ားစြာေပၚမူတည္ေနသည္။ အခ်ဳပ္အားျဖင့္ဆိုရေသာ္ ျပႆနာတစ္ခုကိုရင္ဆိုင္ေက်ာ္လႊားရာတြင္ အျမင္ မတူညီသူ တစ္ဖက္ခ်င္းစီ၏ ေကာင္းျခင္းဆိုးျခင္းေပၚတြင္မူတည္သည္ မဟုတ္ဘဲ ႏွစ္ဖက္ပူးေပါင္းၿပီး မည္သို႔စဥ္းစားသည္ဆိုုသည့္ စဥ္းစားေတြးေခၚမႈပံုစံေပၚတြင္သာ မူတည္ေနပါေၾကာင္း ေရးသားေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။
အယ္ဒီတာ
