5:32 am
အင္းစိန္ဘက္သြားတဲ့ လွည္းတန္းမွတ္တိုင္အနီး မေန႔က ဘတ္စ္ကား ၄ စီး ဆင့္တိုက္ပါတယ္။ ၁၂၄ လိုင္းက ဘတ္စ္ကားက မွတ္တိုင္မွာရပ္ထားတဲ့ ဘတ္စ္ ကား ၃ စီးကို ဝင္တိုက္ခဲ့တာပါ။ တိုက္တဲ့ကားက ယာဥ္ေမာင္းက ကားထားၿပီး ထြက္မေျပးပါဘူး။ (ညပ္ေနၿပီး ဆြဲထုတ္လို႔မရလို႔ပါ၊ မီးသတ္ တပ္ဖြဲ႕ဝင္ေတြကေတာင္ လာေရာက္ ကူညီဆြဲထုတ္ေပးရပါတယ္)။ ဘာေၾကာင့္ အခုလို ျဖစ္ရတာလဲ။ လွည္းတန္း မီးပြိဳင့္မွာ တစ္ခ်ီတစ္ခ်ီ မီးပြိဳင့္မိရင္ အၾကာႀကီး ေစာင့္ရပါတယ္။ မီးပြိဳင့္စိမ္းရင္ လည္း ၾကာၾကာ စိမ္းထားေပးပါ တယ္။ အဲဒီေတာ့ မီးပြိဳင္႔စိမ္းတုန္းမွာ တစ္ခါတည္းပါသြားေအာင္ အရွိန္တင္ၿပီး ေမာင္းၾကရပါတယ္။ အဲဒီလို အရွိန္တင္ေမာင္းေန တုန္းမွာ မီးဝါသြားမွာကိုလည္းၾကည့္ရသလို လမ္းျဖတ္ကူးတဲ့လူ၊ ျဖတ္ေကြ႕တဲ့ကား စတာေတြကိုလည္း ၾကည့္ရပါတယ္။ အရမ္းအႏၲရာယ္မ်ားပါတယ္။
ၿမိဳ႕ထဲဘက္ ျပည္လမ္းကေန အင္းစိန္လမ္းဘက္ကို ေမာင္းတဲ့ ကားေတြအတြက္ကေတာ့ မီးပြိဳင့္ လြတ္သြားၿပီးတာနဲ႔ စိတ္ေအးလက္ ေအး ေမာင္းထြက္သြားလို႔ မရပါ ဘူး။ မွတ္တိုင္နားမွာ လုဝင္၊ လု ထြက္တဲ့ ဘတ္စ္ကားေတြနဲ႔မို႔ ခ်က္ခ်င္း ျပန္ဂ႐ုစိုက္ရပါေတာ့တယ္။ (ဒါေတာင္ အခု လမ္းလယ္မွာ ၿခံ စည္း႐ိုးခတ္လိုက္ၿပီး ခံုးေက်ာ္တံ တားလုပ္ထားလို႔ အရင္ထက္စာရင္ နည္းနည္းေတာ္သြားတာ) လွည္းတန္း အင္းစိန္လမ္းဘတ္စ္ကားမွတ္တိုင္မွာ ေက်ာက္ ခ်ၿပီး လူေစာင့္ေနတဲ့ ဘတ္စ္ကားေတြ အၿမဲလိုလုိ ရွိတတ္ပါတယ္။ သူ႔ေနာက္က ေရာက္လာတဲ့ ဘတ္စ္ကားက သူ႔ကို ေက်ာ္တက္ဖို႔ အခြင့္မသာရင္ သူ႔ေနာက္မွာပဲ ဆက္ရပ္ရပါတယ္။ အဲဒီလုိ ဆက္ရပ္ရင္း ေနာက္ေရာက္တဲ့ ကားက မွတ္တိုင္နဲ႔ ခပ္ေဝးေဝး ေရာက္သြားၿပီး အဲဒီေနရာမွာပဲ အတက္အဆင္းလုပ္ၾကရင္း တခ်ိဳ႕မွတ္တိုင္ေတြဆို ေနရာေတြပါ ေရြ႕ကုန္ေရာ။
အရင္တုန္းကဆို အဲဒီ ကားမ်ိဳးေတြကို ယာဥ္ထိန္းက မွတ္တိုင္ မွာ မရပ္လို႔ဆိုၿပီးဖမ္းေတာ့ ယာဥ္ ေမာင္းနဲ႔ ယာဥ္ထိန္း စကားမ်ား ကုန္ၾကတယ္။ တကယ္ကေတာ့ ၂ ေယာက္စလံုး မွန္တယ္၊ ယာဥ္ ေမာင္းဘက္က ၾကည့္ေတာ့လည္း မွတ္တိုင္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ Yellow Box ထဲမွာ ေရွ႕ကားက ၾကာရွည္စြာ ရပ္ထားတဲ့အတြက္ သူ႔ေနာက္က ဝင္ရပ္ရေတာ့ သတ္မွတ္ထားတဲ့ မွတ္တိုင္မွာ မရပ္သလိုျဖစ္သြားတာေပါ့။ ယာဥ္ထိန္းကလည္း ဥပေဒအရ မွတ္တိုင္မွာ မရပ္လို႔ဖမ္းတယ္တဲ့။ ဒါက ဟိုး အရင္တုန္းကပါ။ အခုေတာ့ အဲ ဒါမ်ိဳးေလာက္က အျပစ္တစ္ခုလို႔ ေတာင္ မထင္ၾကေတာ့ဘူး။ အဲဒီထက္ဆိုးတဲ့ အမႈေတြကိုေတာင္ က်ဴးလြန္ေနၾကတာကိုး။
အခု ယာဥ္ေလးစီးဆင့္တိုက္တဲ့ေနရာကလည္း မွတ္တိုင္နဲ႔ အေဝးႀကီးပါ။ တိုက္တဲ့ေနရာက ယာဥ္ထိန္း႐ံုးေလးနဲ႔ေတာင္ နီးေနပါေသးတယ္။ ေရွ႕ကဘတ္စ္ကား ေတြက မွတ္တိုင္ကေန တန္းစီၿပီး ရပ္ထားေတာ့ အခုဝင္လာတဲ့ ကားက အရွိန္မထိန္းႏိုင္ဘဲ ေနာက္ဆံုး ရပ္ထားတဲ့ ဘတ္စ္ကားကို ဝင္တိုက္တာပါ။ ဘတ္စ္ကားေတြ ဘာေၾကာင့္ မွတ္တိုင္မွာ ေက်ာက္ခ် ထိုင္ၿပီး လူေစာင့္ၾကသလဲ။ တစ္ စီးနဲ႔တစ္စီး ၿပိဳင္ေမာင္းလုဝင္၊ လုတင္၊ လုရပ္ေတြ လုပ္ၾကရတာလဲ။သူတို႔လည္း လုပ္ခ်င္လြန္းလို႔ ေမြးရာပါ ဝါသနာဗီဇေၾကာင့္ လုပ္ ေနၾကတာ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး။ စနစ္မွားေနလို႔ေပါ့။ ယာဥ္ေမာင္း တစ္ေယာက္ဟာ လုပ္ခ တစ္ေန႔ ၂ ေသာင္းဆို ၂ ေသာင္း က်ိန္းေသသတ္မွတ္ထား မယ္ဆို (ရမယ္ဆို)ဘယ္ ယာဥ္ ေမာင္းက အခုလို အႏၲရာယ္ကို ေပြ႔ပိုက္ၿပီး မဆင္မျခင္ ေမာင္းခ်င္ မွာလဲ။ အခုကေတာ့ တစ္ေန႔ စုစု ေပါင္း ဝင္ေငြကေန ရာခိုင္ႏႈန္းနဲ႔ ရေနတဲ့အတြက္ ေငြပိုရဖုိ႔ ေလာဘ ေဇာနဲ႔ ေမာင္းရင္း ေမာင္းသူ ကိုယ္တိုင္ေရာ က်န္တဲ့ သူ႔ ပတ္ ဝန္းက်င္ကသူေတြပါ ဒုကၡေရာက္ ကုန္ၾကတာပါ။
ဒီစနစ္ႀကီးကို အပူတျပင္း မျပင္တာ ဘာေၾကာင့္လဲေတာ့ မသိပါ။ ဒီစနစ္နဲ႔ ဆက္သြားရင္ အခုလိုသတင္းေတြက မၾကာမၾကာ ဆက္ၾကားေနရဦးမွာပါ။ေနာက္ ထူးဆန္းတာတစ္ခုက ျမန္မာျပည္မွာက ခရီးသည္က ဘတ္စ္ကားကို ေစာင့္တာထက္ ဘတ္စ္ကားက ခရီးသည္ကို ေစာင့္ တာပါ။ သမိုင္းလမ္းဆံု၊ ေစာ္ဘြား ႀကီးကုန္းလမ္းဆံု၊ တာေမြအဝိုင္း၊ သဃၤန္းကြၽန္း စံျပေစ်း၊ ေျမာက္ ဥကၠလာအဝိုင္း အမ်ားႀကီးပါပဲ။ အဲဒီေနရာမ်ိဳးေတြမွာ ယာဥ္ေၾကာ ပိတ္ဆို႔ေနတာ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ရပ္ၿပီး လူေစာင့္ေနတဲ့ ဘတ္စ္ကား ေတြေၾကာင့္ပါ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ႕ ယာဥ္ေၾကာပိတ္ ဆို႔မႈကိုေျဖရွင္းခ်င္ရင္ ဘတ္စ္ကား ေတြရဲ႕စနစ္ကို အရင္ေျဖရွင္းရမွာပါ။ အခုဆို အိမ္စီးကားေမာင္း တဲ့သူေတြဟာ ဘတ္စ္ကားဆိုရင္ ေၾကာက္ေနရပါတယ္။ ဘတ္စ္ကား ကို ေၾကာက္ရသလို ဘတ္စ္ကား ယာဥ္ေမာင္းနဲ႔ စပါယ္ယာကိုလည္း ေၾကာက္ေနရပါတယ္။ လွည္းတန္း စိန္ေဂဟာေရွ႕မွာဆို ရပ္ခ်င္သလို ရပ္၊ တင္ခ်င္သလိုတင္ေနတာပါ။ သူတို႔ေရွ႕မွာလုပ္ခ်င္သလို လုပ္ေန တာကို ေနာက္က ကားတန္းႀကီးက စိတ္ပ်က္စြာ ေစာင့္ေနရပါတယ္။ ယာဥ္ထိန္းရဲ လာရွင္းေပးတဲ့ တစ္ ခဏပဲ အဆင္ေျပတာပါ။ ယာဥ္ ထိန္းရဲျပန္သြားတာနဲ႔ ဒံုရင္း ဒံုရင္း ပါပဲ။
မီးပြိဳင့္မွာ မီးနီမိရင္လည္း ဘတ္စ္ကားအေၾကာမွာ သိပ္မရပ္ ရဲပါဘူး။ ေသာက္ရမ္းေမာင္းတဲ့ ဘတ္စ္ကားက ေနာက္ကေန အရွိန္ နဲ႔ဝင္လာၿပီး ခုလို ေနာက္ကေန အတြဲလိုက္ တိုက္ပစ္လိုက္မွာကို ေတြးပူေနရပါတယ္။ တကယ္ေတာ့စနစ္ပါပဲ။ အစိုးရ နဲ႔တကြ အာဏာရွိသူေတြကိုလည္း ဘာနဲ႔ျဖစ္တယ္၊ ညာနဲ႔ျဖစ္တယ္ မေဝဖန္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး၊ ၆၆ (ဃ) ဆိုတာႀကီးကလည္း စိတ္ပ်က္စရာ ေကာင္းသလို ေၾကာက္ဖုိ႔လည္း ေကာင္းပါတယ္။ ဘယ္တတ္ႏိုင္မွာမလဲ ဒီႏိုင္ငံ မွာ လူလာျဖစ္ခဲ့ရၿပီ၊ ဒီႏိုင္ငံကို လည္းခ်စ္ေနဆဲပဲ ဆိုေတာ့ ဒီဒုကၡ ေတြကို ခံေပါ့။
အဏၰဝါအုန္းေမာင္(ဘူမိ)
