ဂ်င္သည္ ဂ်င္ေပၚက ထံုးထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပို၍ မႊတ္ေနေအာင္လည္သည္။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ ရန္ကုန္ဂ်င္ “အလည္လြန္” သျဖင့္ ဘယ္မွာလုိက္ရွာရမွန္းပင္ မသိေတာ့။ အမွန္ပင္ သူသည္ နာမည္ဂုဏ္ပုဒ္ႏွင့္ လိုက္ဖက္စြာ လည္လည္ပတ္ပတ္၊ ပါးပါးနပ္နပ္ရွိ လွ သည္။ သူ႔ကို လိမ္ညာလွည့္စားမည့္ လူလိမ္ လူေကာက္မ်ားမွာ သူ႔ကို မလိမ္ရမီ၊ လိမ္ညာ ဖုိ႔ ႀကံစည္ခုိက္မွာပင္ သူတို႔ကို ရန္ကုန္ဂ်င္က တစ္ပတ္သာမက ႏွစ္ပတ္၊ သံုးပတ္ ႐ိုက္ လိုက္သျဖင့္ မရပ္မနား ခ်ာခ်ာလည္ကာ ဦးေႏွာက္ပ်က္သြားၾကၿပီး ရြာသာႀကီးရွိ စိတ္ကူးယဥ္ေဂဟာသုိ႔ ေရာက္သြားၾကရကုန္သည္။
အလြန္႐ိုးသားေသာ ဆူးေလ ဘိုးဘုိး ႀကီးက ရန္ကုန္ဂ်င္အား ” သီေပါဘုရင္ေခတ္ ကသာ ရန္ကုန္ဂ်င္တစ္ေယာက္ မႏၲေလးနန္း တြင္းမွာ ရွိေနခဲ့ရင္ အဂၤလိပ္ေတြကို ရန္ကုန္ ဂ်င္ လွည့္စားလုိက္တာနဲ႔ အဂၤလိပ္ေတြ ဦးေႏွာက္သပြတ္အူလိုက္ၿပီး ျမန္မာ့ထီးနန္း ဆံုး႐ႈံးခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါမွမဟုတ္ နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္က မႏၲေလးကိုမသိမ္းခင္ မင္းကို အရင္ေခါင္းျဖတ္သတ္မွာကြယ့္” ဟု ခ်ီးမြမ္း ေျခေက်ာက္ ေျပာဆိုေသာအခါ ရန္ကုန္ဂ်င္ က ပခံုးအစံုတြန္႔၍ ၿပံဳးေလသည္။
” အဲဒီတုန္းက ကြၽန္ေတာ္မ်ဳိးရွိ ေနခဲ့ရင္ ရန္ကုန္ေတာင္ အသိမ္းမခံရပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္မ်ဳိးက ရန္ကုန္သားအစစ္၊ ရန္ကုန္မ်ဳိးခ်စ္၊ ရန္ကုန္ ဂ်င္ပဲဥစၥာ။ ပင္လယ္ ဝမွာေရာက္ ေနတဲ့ အဂၤလိပ္ေရတပ္ဆီကိုသြားၿပီး ရန္ကုန္ မွာ ပလိပ္ေရာဂါကပ္ေဘး က်ေရာက္ေနတယ္၊ မင္းတုိ႔ဝင္လာရင္ အကုန္မသာေပၚမွာပဲလုိ႔ သြားလိမ္ေျပာလုိက္ရင္ ဒီေကာင္ေတြ ေသြးပ်က္ေလာက္ေအာင္ေၾကာက္ၿပီး အိႏၵယ သမုဒၵရာထဲ ျပန္လွည့္ေျပးၾကမွာ ဘိုးဘိုးရဲ႕။ အဂၤလိပ္ေတြက ပလိပ္ေရာဂါအသံၾကားတာ နဲ႔ ဖင္တုန္ေအာင္ ေၾကာက္တတ္ၾကတာ။ အဂၤလိပ္ေတြမွာ ပလိပ္ရာဇဝင္ ရွိခဲ့တာကိုး။ ခရစ္ႏွစ္ ၁၆၆၅ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လမွာ ၿဗိတိန္ ႏုိင္ငံ ၿမဳိ႕ေတာ္လန္ဒန္မွာ ပလိပ္ေရာဂါျဖစ္ေတာ့ ရက္သတၱတစ္ပတ္ကုိ လူႏွစ္ေထာင္ ေလာက္ ေသတာတဲ့။ လန္ဒန္ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ ႀကီးဟာ ၿမဳိ႕ပ်က္ႀကီးလို ျဖစ္သြားကေရာ”ရန္ကုန္ဂ်င္က ထိုသို႔အခ်က္ႏွင့္ အလက္ ႏွင့္ ေျပာႏုိင္ေအာင္ ဗဟုသုတ ဆည္းပူးထားသူလည္းျဖစ္ေပသည္။ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခု ကို သူကိုယ္တုိင္ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရဘိသကဲ့သုိ႔ တိတိက်က်ေျပာႏုိင္စြမ္းလည္းရွိသည္။
” အဲသည္တုန္းကဆိုရင္ လန္ဒန္ ေရႊၿမဳိ႕ ေတာ္ႀကီးမွာ အိမ္တိုင္းလိုလို တံခါးေတြပိတ္ ထားၾကတာ ဘုိးဘုိးရဲ႕။ အိမ္တံခါးမႀကီးေတြေပၚမွာ Lord, have mercy on us ဆိုတဲ့ စာတန္းနဲ႔ ၾကက္ေျခနီသေကၤတေတြ ေရးထားၾကတယ္” “ဘိုလိုမသံုးစမ္းနဲ႔လကြာ။ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ ဓာတ္ရွင္သန္ထက္ျမက္တဲ့အေနနဲ႔ ျမန္မာလိုေျပာပါလဟ”
” အဲဒီစာတန္းအဓိပၸာယ္က (ဘုရားသခင္..အကြၽႏု္ပ္တုိ႔အား ငဲ့ညႇာသနားေတာ္မူပါ) တဲ့ ဘိုးဘုိးရဲ႕။ တစ္ၿမဳိ႕လံုး အသုဘ ေခါင္းေလာင္း ထိုးသံေတြ တစ္ညံညံနဲ႔ေပါ့။ အေလာင္းေတြလာသယ္ၾကတဲ့ သုဘရာဇာ ေတြကလည္း Bring out your dead လုိ႔ ေအာ္ေနၾကသတဲ့။ ျမန္မာလိုကေတာ့ (အိမ္ထဲက အေလာင္းေတြ အျပင္ကိုထုတ္ထား ၾက)လို႔ ႏႈိးေဆာ္တာေပါ့ ဘိုးဘိုးရယ္” ဟု ရန္ကုန္ဂ်င္က လူတတ္ႀကီးလုပ္ၿပီး ေျပာေနစဥ္ ဆူးေလဘိုးဘိုးႀကီး စိတ္အလိုမက်သလို မ်က္ႏွာထားတင္းလာ၏။
” ဟဲ့ေကာင္ ရန္ကုန္ဂ်င္၊ က်က္သေရက်က္သရာမရွိတဲ့ စကားေတြ ရပ္တန္းကရပ္ေတာ့လကြာ။ ပလိပ္ေရာဂါဆိုတာ ကပ္ ဆိုက္တာပဲ။ ကပ္ႀကီးသံုးပါးထဲက ေရာဂႏၲရ ကပ္လို႔ေခၚတဲ့ အလြန္ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ေကာင္းလွတဲ့ ေဘးဆိုး၊ အႏၲရာယ္ဆိုး က်ေရာက္တာပဲ။ ပလိပ္ေရာဂါ အေၾကာင္း စကားမဆက္နဲ႔ေတာ့။ ဆက္ရင္ ငါ့ေတာင္ ေဝွးက နဂါးမ်က္ေစာင္းလို အေၾကာင္းသံုးပါး ေရြးတာမဟုတ္ဘူးေနာ”
” မွန္လွပါ ဘိုးဘိုး။ ပလိပ္ေရာဂါအေၾကာင္း မေျပာေတာ့ပါဘူး။ ပလိဇ္ Police လို႔ေခၚတဲ့ ပုလိပ္အေၾကာင္းေျပာပါရေစ။ အခုေခတ္မွာေတာ့ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ရွင္သန္ထက္ ျမက္စြာနဲ႔ (ရဲ) လုိ႔ ေခၚေနၾကပါၿပီ။ ရန္ကုန္ပလိဇ္ေတြ၊ အဲေလ..ေယာင္လုိ႔၊ ရန္ကုန္ရဲေတြဟာ အခုတေလာ လူေျပာသူေျပာသိပ္မ်ားေနတယ္ ဘုိးဘိုးရဲ႕”” လူေျပာသူေျပာမ်ားတာ ေကာင္းတာေပါ့လဟ။ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားတဲ့ news – maker ေတြ ျဖစ္သြားၾကတာေပါ့”
ဆူးေလဘိုးဘိုးႀကီးမွာ ရန္ကုန္ ၿမဳိ႕လယ္ေကာင္၊ အထင္ကရ ဗဟိုရ္ခ်က္မမွာ ႐ံုးထိုင္ေသာ ပုဂၢဳိလ္ ျဖစ္ေသာ္လည္း မ်က္စိမဖြင့္၊ နားမစြင့္ တတ္ေသးသျဖင့္ ဗဟုသုတေခါင္း ပါး ရွာသည္။ ရန္ကုန္ဂ်င္သည္ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ပခံုးတြန္႔လုိက္ၿပီး
” ဟာ..ဘုိးဘိုးႀကီးက လည္း အေဝဖန္ခံရ တိုင္း ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားတယ္လုိ႔ မေျပာႏုိင္ဘူးေလ။ နာမည္ေကာင္းနဲ႔ ထင္ရွားမွ Famous ျဖစ္တာ။ နာမည္ညံ့နဲ႔ထင္ရွားရင္ Notorious ျဖစ္သြားကေရာ။ ျပည္သူလူထု တံေတြးခြက္ထဲ ပက္လက္ ေမ်ာတယ္ဆိုတာမ်ဳိး၊ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ယံုၾကည္ မႈမရေတာ့တာမ်ဳိးေပါ့” ဟု ေျပာလိုက္ သည္။ ရန္ကုန္ဂ်င္က ထုိစကားလံုးကေလးေတြ ညႇပ္သံုးလိုက္တုိင္း ဆူးေလဘိုးဘိုးႀကီးမွာ တံေတြးစင္မွာစိုး၍ ေနာက္သို႔ ခုန္၍ ခုန္၍ေရွာင္ေနရရွာသည္။ ရန္ကုန္ဂ်င္ကိုလည္း ေတာင္ေဝွးျဖင့္ရြယ္သည္။
” ဟဲ့ေကာင္..နင့္ပေထြးရဲ႕ စကားလံုးေတြ မေျပာနဲ႔။ ျမန္မာလိုေျပာ၊ မ်ဳိးဖ်က္သစၥာေဖာက္ေကာင္” ဟုလည္း ေအာ္သည္။” ေဆာရီး..အဲမွားလုိ႔။ ကန္ေတာ့ပါ ဘိုးဘိုးႀကီး။ ဘိုးဘိုးႀကီးက news- maker ဆိုၿပီး ဘုိစကားညႇပ္သံုးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ဘာမွမေျပာဘူးေနာ္။ ကြၽန္ေတာ့္က်အျပစ္ တင္တယ္။ လူႀကီးေတြဟာ သည္အခ်ဳိးခ်ည္းပဲ။ သူတို႔မွာအျပစ္ရွိရင္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္တယ္။ သူတစ္ပါးအျပစ္က်ေတာ့ စကၠန္႔မဆိုင္း လက္ညႇဳိးေငါက္ေငါက္ထိုး တယ္။ တရားက်စရာ ေလာကႀကီးပါလား” ဆူးေလဘိုးဘိုးႀကီးက ေတာင္ေဝွး ကိုင္ ေျမႇာက္လုိက္ၿပီး..
” ေဟ့..ေျပာေန စကားေၾကာရွည္မယ္။ မင္းဟာ ရန္ကုန္မွာ ဝီေခၚေအာင္မႊတ္ ေနတဲ့ ရန္ကုန္ဂ်င္ျဖစ္ေနတာမို႔ မင္းကို ငါအထူးတာဝန္ေပးမယ္။ ထူးရွယ္တာဝန္ ေပါ့လကြာ” “မိန္႔ေတာ္မူပါ ဘုိးဘုိးႀကီး”
” ရန္ကုန္မွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ရာဇဝတ္မႈ ႀကီးေတြမွာ တရားခံမေပၚဘူး ျဖစ္ေနတာ ၾကာၿပီ။ ေရွးတုန္းက ရဲေတြက စိန္ဓားေျမႇာင္ ဆိုလည္ ကီြခနဲ ဖမ္းႏုိင္တာပဲ။ စိန္ရဲတင္းဆို လည္း ဒိုင္းခနဲ ဖမ္းမိတာပဲ။ စိန္ ေဂၚလီဆိုလည္း ရႊတ္ခနဲ ဆြဲထားလုိက္တာပဲ။ အခု ေခတ္ရဲေတြမွာ အားနည္းခ်က္ တစ္ခုခုရွိေန သကြ။ နတ္ေမာက္လမ္း ငါးေလာင္းၿပဳိင္အမႈ မွာလည္း တရားခံတစ္ေယာက္မွ မမိဘူး။ မဂၤလာဒံု ေလးေလာင္းၿပဳိင္ဆိုလည္း ႏိုးပဲ။ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ ေျမနီကုန္းက ဘဏ္ ကို အႏုၾကမ္းဝင္စီးတဲ့ အေကာင္ႏွစ္ေကာင္ လည္း လြတ္သြားတယ္။ (ေဟာ..) မၾကာခင္ကပဲ ေတာင္ဒဂံုမွာ ရဲေတြကို ကားနဲ႔ဝင္ တုိက္ၿပီး ထြက္ေျပးတဲ့ မူးယစ္တရားခံေျပး နဂါးေလးဆိုတဲ့ သတၱဝါလည္း လြတ္သြားျပန္ ကေရာ။ အဆိုးဆံုးကေတာ့ ေလဆိပ္က ေသနတ္သမားၾကည္လင္းကိုမိ၊ သူ႔ေဘာ္ဒါ ႀကံရာပါ ေအာင္ဝင္းေဇာ္ကိုလည္း မိေပမယ့္ ေနာက္ ကြယ္က အဓိက လက္မည္းႀကီးေတြက ေပ်ာက္ခ်င္ မလွ ေပ်ာက္ေနတယ္။ ဒီေတာ့ (ရာဇဝတ္ေဘး ေျပးမလြတ္) ဆိုတဲ့ ေဆာင္ ပုဒ္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ အင္မတန္ လည္ပတ္ ပါးနပ္လွတဲ့ မင္းကို ငါတာဝန္ေပး မယ္။ ရန္ကုန္ဂ်င္ပီပီ ရန္ကုန္တိုင္းအတြင္းက ဝရမ္းေျပးမွန္သမွ်ကို မိေအာင္လိုက္ဖမ္းေလ ေတာ့။ ေအာင္ျမင္ရင္ မင့္ကို ဂုဏ္ျပဳဘြဲ႕ထူး အမ်ဳိးေပါင္း တစ္ရာေလာက္ ခ်ီးျမႇင့္မယ့္အျပင္ ေငြသားဆုလည္း သိန္းေထာင္ခ်ီၿပီး ေပးမယ္။ ကဲ..ဂိုးေတာ့”
” အိုေက..ဘိုးဘိုးႀကီး..အိုေက”
ကြၽႏ္ုပ္တုိ႔၏ ရန္ကုန္ဂ်င္သည္ တရား ဥပေဒစိုးမိုးေရး၊ ရပ္ရြာေအးခ်မ္းသာယာ ေရးတို႔အတြက္ တရားခံေျပးမ်ား ဖမ္းဆီးရန္ အသြင္ အမ်ဳိးမ်ဳိးယူလ်က္ ရန္ကုန္တုိင္း အတြင္း ေန႔မအိပ္၊ ညမအိပ္ လွည့္လည္ေန ေတာ့၏။ မၾကာမီ တစ္ေန႔ေသာအခါမွာ ရန္ကုန္ဂ်င္သည္ ဒဏ္ရာဗရပြ၊ ပတ္တီး အထပ္ထပ္၊ ပလာစတာေတြ ေဝေဝဆာဆာ ႏွင့္ ဆူးေလဘိုးဘိုးႀကီးထံ ကုပ္ကုပ္ကေလး ေရာက္လာရွာေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ငိုသံပါ ကေလးျဖင့္.. “ကြၽန္ေတာ္မ်ဳိးသတင္းေထာက္ လွမ္း ရင္း အေကာင္ႀကီးႀကီး၊ အၿမီး ရွည္ရွည္အိမ္ က ေခြးဘီလူးေတြ ဝိုင္းဆံုးမတာ ခံလုိက္ရ တယ္။ ကြၽန္ေတာ္မ်ဳိးကို သနားသျဖင့္ ကယ္ေတာ္မူပါဦး ဘိုးဘိုးႀကီးရယ္”
ၾကဴးႏွစ္