မိုး တဖြဲဖြဲရြာသြန္းေနသည္ကို ကြၽန္ေတာ္အခန္း ကေလး ထဲမွ ျမင္ေနရသည္။ ေသ ေသခ်ာခ်ာၾကည့္လွ်င္ မိုးစက္မိုး ေပါက္ မႈန္မႈန္ကေလးမ်ား အဆက္ မျပတ္ က်ဆင္းေနသည္ကို အျဖဴ ေရာင္မ်ဥ္းေၾကာင္းကေလးမ်ား သဖြယ္ ျမင္ေတြ႕ႏိုင္သည္။ မိုးက တစိမ့္စိမ့္ရြာသြန္းေနလ်က္ပင္။ မေန႔ ညက ကြၽန္ေတာ္အိပ္ရာဝင္ေတာ့ မိုး ေပါက္တစ္ေပါက္ႏွစ္ေပါက္ က်ဆင္း ေနသံကို ၾကားရသည္။ မိုးေအးေအး ညထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္အိပ္ေပ်ာ္သြား သည္။ ယေန႔နံနက္မုိးလင္းေတာ့ မိုး စက္မိုးမႈန္ကေလးမ်ား က်ဆင္း ကာ တစိမ့္စိမ့္ရြာသြန္းေနသည္ကို ေတြ႕ရ သည္။ ကြၽန္ေတာ္သည္ အခန္းက ေလးထဲမွ အျပင္ကိုလွမ္းၾကည့္မိ သည္။
ဟိုးဘက္အိမ္ဝင္းအတြင္းမွ ပိေတာက္ပင္ႀကီး မိုးေရထဲမွာ စိမ္း စိုလန္းဆန္းေနသည္ကို ျမင္ရ သည္။ ပိေတာက္ရြက္ စိမ္းစိမ္းမ်ား ထဲတြင္ ပိေတာက္သီးဝါဝါကေလး မ်ားကို ေတြ႕ရသည္။ ဝါဆိုလထဲသို႔ ေရာက္ခဲ့ၿပီျဖစ္ရာ တန္ခူးလက ပြင့္ ခဲ့ေသာ ပိေတာက္ပန္းမ်ားေနရာတြင္ ပိ ေတာက္တုိ႔ သီးေခ်ၿပီ။ မိုးကတစိမ့္ စိမ့္ ရြာသြန္းေနလ်က္ပင္။ ကြၽန္ေတာ္ ထိုင္ေနေသာ အခန္းကေလးထဲမွာ လွမ္း၍ၾကည့္လိုက္လွ်င္ ဝင္းထရံ စည္း႐ိုး၌ လွန္းထားေသာ အဝတ္ မ်ားကိုေတြ႕ရသည္။ အဝတ္မ်ားသည္ မိုးေရထဲ၌ စိုစြတ္ေနၾကသည္။ ကြၽန္ေတာ့္အခန္းကေလးမွ ေရွ႕ဘက္ သို႔ ထြက္ရာလမ္းၾကားကေလးကို အုတ္နီခဲအက်ိဳးအပဲ့မ်ားႏွင့္ ထိုးထိုး ေထာင္ေထာင္ ေတြ႕ရသည္။ ထိုလမ္း ၾကားကေလးမွာလည္း မိုးေရတို႔ စိုစြတ္ေနသည္။ စိုစြတ္ေနေသာ ထို လမ္းၾကားကေလးကိုျဖတ္ကာ ေခြး တစ္ေကာင္သည္ ကြၽန္ေတာ္ေနထိုင္ ရာ အခန္းတံခါးေပါက္သို႔ လာရပ္ သည္။ ကြၽန္ေတာ္ေနထိုင္သည့္ အခန္းကေလးသို႔ သူသည္ဦးေခါင္း ကို ေမာ့ကာ ၾကည့္ေလသည္။ သူ သည္ ခဏမွ်ေမာ့ၾကည္ၿပီး မိုးေရထဲ သို႔ ဆက္လက္ထြက္ခြာသြားေလ သည္။ စိမ့္ ရြာသြန္းေနလ်က္ပင္။ ကြၽန္ေတာ္ ထိုင္ေနေသာ အခန္းကေလးထဲမွာ လွမ္း၍ၾကည့္လိုက္လွ်င္ ဝင္းထရံ စည္း႐ိုး၌ လွန္းထားေသာ အဝတ္ မ်ားကိုေတြ႕ရသည္။ အဝတ္မ်ားသည္ မိုးေရထဲ၌ စိုစြတ္ေနၾကသည္။
ကြၽန္ေတာ့္အခန္းကေလးမွ ေရွ႕ဘက္ သို႔ ထြက္ရာလမ္းၾကားကေလးကို အုတ္နီခဲအက်ိဳးအပဲ့မ်ားႏွင့္ ထိုးထိုး ေထာင္ေထာင္ ေတြ႕ရသည္။ ထိုလမ္း ၾကားကေလးမွာလည္း မိုးေရတို႔ စိုစြတ္ေနသည္။ စိုစြတ္ေနေသာ ထို လမ္းၾကားကေလးကိုျဖတ္ကာ ေခြး တစ္ေကာင္သည္ ကြၽန္ေတာ္ေနထိုင္ ရာ အခန္းတံခါးေပါက္သို႔ လာရပ္ သည္။ ကြၽန္ေတာ္ေနထိုင္သည့္ အခန္းကေလးသို႔ သူသည္ဦးေခါင္း ကို ေမာ့ကာ ၾကည့္ေလသည္။ သူ သည္ ခဏမွ်ေမာ့ၾကည္ၿပီး မိုးေရထဲ သို႔ ဆက္လက္ထြက္ခြာသြားေလ သည္။
ကြၽန္ေတာ္သည္ ခဏမွ်ၿငိမ္ သက္ကာ အခန္းကေလးထဲသို႔ ေဝ့ ကာ ၾကည့္မိပါေတာ့သည္။ အခန္းတံ ခါးဝတြင္ ေထာင္ထားေသာ ထီးတစ္ လက္။ အသံုးမျပဳသည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္ ေသာ မီးေသြးတစ္ထုပ္၊ အမိႈက္သိမ္း ေဂၚ၊ ကန္႔လန္႔ျဖတ္လဲက်ေနေသာ သံထည္တစ္ခု။ အျခားစိတ္ဝင္စား စရာဘာမွ် သိပ္မရွိေခ်။ စိုစြတ္ေန ေသာ လမ္းၾကားက ေလကိုျဖတ္ကာ ကြၽန္ေတာ့္အခန္းျပတင္းေပါက္ ေရာက္လာၿပီး ေခါင္းေမာ့ၾကည့္ခဲ့ ေသာ ေခြးတစ္ေကာင္ကို ကြၽန္ေတာ္ ျပန္လည္သတိရလာသည္။
သူသည္ ခဏမွ်ေသာ အခ်ိန္ပိုင္းကေလး၌ အခန္းတံခါးဝသို႔ေရာက္လာကာ ဦး ေခါင္းကိုေမာ့၍ ၾကည့္သြားခဲ့သည္။ အခန္းဝတြင္ ေထာင္ထားေသာ ထီး တစ္လက္၊ အသံုးမျပဳသည္မွာ ၾကာ ျမင့္ၿပီျဖစ္ေသာ မီးေသြးတစ္ထုပ္၊ အမိႈက္သိမ္းေဂၚ၊ ကန္႔လန္႔ျဖတ္ လဲ က်ေနေသာ သံထည္တစ္ခု။ သူစိတ္ ဝင္စားစရာမရွိေပ။ တစိမ့္စိမ့္ ရြာ ေနေသာ မိုးကိုၾကည့္ရင္း အခန္းထဲ မွာ ကြၽန္ေတာ္ၿငိမ္သက္ေနသည္။ ကြၽန္ေတာ္ဖတ္လက္စ စာအုပ္ တစ္အုပ္မွာ တံခါးေပါက္အနီးတြင္ ဖ႐ိုဖရဲက်ေရာက္ေနသည္။ စိုစြတ္ ေသာ လမ္းကေလးသည္ ၿငိမ္သက္ တိတ္ ဆိတ္ေနသည္။ ကြၽန္ေတာ္သည္ ေရေႏြးမတ္ခြက္ကို တစ္က်ိဳက္ ေသာက္လိုက္သည္။ ကိုယ္ခႏၶာထဲ မွာေႏြး၍ သြားသည္။ ေစာေစာက ေခြးတစ္ေကာင္သည္ တစိမ့္စိမ့္ မိုးထဲမွာ ေလွ်ာက္သြားေကာင္း သြား ေနလိမ့္မည္။ သို႔မဟုတ္ မိုးလြတ္ရာ တစ္ေနရာရာကို ဝင္တိုး ရင္းၿငိမ္ သက္ေကာင္း ၿငိမ္သက္ေနေပလိမ့္ မည္။
ေနမ်ိဳး